جشن بازیکنان غنا: خوشحالیم اشک اروگوئه درآمد

به گزارش "ورزش سه" از همان شبی که قرعه‌کشی جام جهانی 2022 قطر برگزار شد، می‌توانستیم پیش‌بینی کنیم که دیدار اروگوئه و غنا می‌تواند یکی از جذاب‌ترین بازی‌های مرحله مقدماتی جام جهانی باشد.

تمام اتفاقات آن دیدار فراموش‌نشدنی در جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی بین این دو تیم که منجر به حذف غنا از مرحله یک‌چهارم نهایی شده بود، باعث شد تا بسیاری از اهالی فوتبال منتظر واکنش بازیکنان و هواداران غنا در مواجهه با تیم ملی اروگوئه و لوییس سوارز باشند، کسی در آخرین ثانیه‌های آن دیدار با مهار توپ با دستانش اجازه نداد توپ وارد دروازه شود تا در ادامه" آسامو ژیان " مهم‌ترین پنالتی تاریخ فوتبال غنا را از دست بدهد و درنهایت مانع از حضور اولین تیم آفریقایی در جمع 4 تیم برتر دنیا در ادوار جام جهانی شود.

لوییس سوارز به تشخیص دیگو آلونسو برخلاف دو بازی قبلی مقابل تیم‌های کره جنوبی و پرتغال در بازی امشب، از ابتدای بازی به میدان رفت تا این تیم برتری روحی نسبت به حریف خودش داشته باشد.

این در حالی بود که از همان ابتدا، در هنگام مراسم آغازین بازی می‌شد، کینه غنایی‌ها را در نوع دست دادن و نگاهشان به این مهاجم گلزن فوتبال اروگوئه به‌راحتی متوجه شد.

بازی با درخشش سوارز در نیمه اول و دو پاس گل او برای "جورجیان دی آراسکائتا "آغاز شد تا همه‌چیز بر وفق مراد سوارز و یارانش پیش برود، اما ناگهان ورق کاملاً برگشت، چراکه بازیکنان کره جنوبی در بازی هم‌زمان این گروه درعین‌ ناباوری موفق به بردن پرتغال شدند تا زمین و زمان بر سر تمام اروگوئه خراب شود.

سفید و فیروزه‌ای پوشان اروگوئه پس از گل دقایق پایانی "هی چان هانگ" تنها 15 دقیقه با احتساب وقت‌های تلف‌شده فرصت داشتند تا اختلاف پیروزی مقابل غنا را به سه گل افزایش دهند و این در شرایطی بود که نماینده آفریقا عملاً شانسی برای صعود به مرحله بعدی را نداشت اما غنایی‌ها انگیزه‌ای دیگری داشتند و این بهترین فرصت برای گرفتن انتقام بود.

حالا تنها انگیزه این تیم آفریقایی در 15 دقیقه پایانی، بسته نگه‌داشتن دروازه‌شان بود که در صورت موفقیت، مانع از صعود تیم ملی اروگوئه می‌شدند.

آن‌ها در این دقایق باقی‌مانده، علی‌رغم اینکه 2 گل از حریفشان عقب بودند، انگیزه چندانی برای گل زدن از خودشان نشان نمی‌دادند و بیشتر به دنبال اتلاف وقت بودند. تعویض‌های "اتو آدو" سرمربی غنا نیز در دقایق تلف‌شده بازی، مؤید همین مطلب بود، که آن‌ها تنها می‌خواستند با عدم صعود اروگوئه به‌نوعی انتقام خودشان را پس از 12 سال از لوییس سوارز و سایر اروگوئه‌ای‌ها بگیرند، که اتفاقاً موفق شدند و می‌توان گفت این تنها دستاورد تیم ملی غنا از جام جهانی بود.

به همین دلیل پس از پایان بازی و به صدا درآمدن سوت داور آلمانی هواداران غنایی به‌جای اینکه از شکست تیم خودشان و عدم صعود به مرحله بعدی ناراحت باشند از گرفتن انتقام آن بازی نوستالژیک و گریه‌های بی‌وقفه" سوارز " و اینکه او در آخرین بازی خود در جام جهانی چنین شرایط بدی را تجربه میکند، خوشحال بودند و ورزشگاه را ترک نمی‌کردند. این در شرایطی بود که غنا با یک برد مقابل اروگوئه می‌توانست به مرحله بعدی صعود کند.

اکنون می‌توان گفت که دو تیم غنا و اروگوئه به‌ نوعی باهم بی‌حساب شدند اما به طور حتم تقابل این دو تیم همیشه جذابیت‌های خاص خودش را خواهد داشت.