بهترین‌های دور گروهی جام‌جهانی/ رکوردهای فنی تیم ملی: اول و آخر جهان با هم!

به گزارش "ورزش سه"، شب گذشته دور گروهی جام جهانی به پایان رسید و چهره 16 تیم راه یافته به مرحله یک هشتم نهایی مشخص شد. در زیر نگاهی داریم به بهترین های مرحله گروهی رقابت ها.

بهترین بازیکنان

گلزنان

از لحاظ تعداد گل، پنج بازیکن با به ثمر رساندن سه گل بهترین عملکرد را نشان دادند. کیلیان امباپه، آلوارو موراتا، کودی گاکپو، مارکوس رشفورد و اِنِر والنسیا بهترین گلزنان دور گروهی بودند و از این جمع والنسیا با اکوادور نتوانست به یک هشتم نهایی برسد ولی چهار بازیکن دیگر این فرصت را دارند تا بر تعداد گل های خود اضافه کنند. رشفورد از لحاظ متوسط گلزنی بهترین مهاجم جام است. او به طور متوسط در هر 90 دقیقه سه گل زده است و پس از او موراتا با متوسط 2.13 گل در هر 90 دقیقه قرار دارد. رشفورد و موراتا با احتساب پاس گل، روی چهار گل تاثیر مستقیم داشته اند و از این حیث بالاتر از همه قرار گرفتند. برونو فرناندز نیز با زدن دو گل و ارسال دو پاس گل برای هم تیمی هایش در تیم ملی پرتغال، روی چهار گل تاثیر مستقیم داشت.

کیلیان امباپه با 16 شوت به دروازه از این حیث بهترین بود. پس از او لیونل مسی و جمال موسیالا با 13 و 12 شوت قرار گرفتند. مسی اما با هشت شوت داخل چارچوب، بهترین عملکرد را داشت. پس از او امباپه و رشفورد با هفت و 6 شوت به دروازه قرار گرفتند. از لحاظ متوسط شوت به دروازه رشفورد با 7.5 شوت در 90 دقیقه بالاتر از دیگر بازیکنان قرار گرفت. 

امباپه و تاکوما آسانو با 6.9 و 6.7 دوم و سوم شدند. از لحاظ متوسط شوت داخل چارچوب هم رشفورد با پنج شوت در 90 دقیقه بالاتر از فولکروگ آلمانی و موراتا با متوسط 4.1 و 3.6 شوت قرار گرفت.

در میان همه بازیکنان، کودی گاکپو آمار جالب 100 درصد اثرگذاری روی شوت هایش را ثبت کرد. او سه شوت داخل چارچوب داشت که همگی گل شدند. امباپه و موسیالا نیز 35 لمس توپ در داخل محوطه جریمه داشتند. موسیالا تنها در بازی برابر کاستاریکا 24 لمس توپ در درون محوطه جریمه حریف داشت و این از سال 1966 برای یک بازیکن بی سابقه بود.

خلاق ترین ها

از بین بازیکنانی که بیشترین موقعیت گل را خلق کردند، به آنتوان گریزمان با 10 پاس منجر به شانس گل می رسیم. پس از او جاشوا کیمیش و کریستین اریکسن با 9 پاس قرار گرفتنند. از لحاظ پاس گل های مورد انتظار نیز گریزمان با 2.34 اول بود با این حال تنها یکی از پاس های گریزمان منجر به گل شد. از این حیث هری کین با سه پاس گل در صدر قرار دارد.

از لحاظ تعداد پاس های مفید در یک سوم دفاعی حریف، رودریگو دی پل آرژانتینی با 78 پاس اول شد. مسی با 68 و کیمیش با 65 پاس در رده های بعدی قرار گرفتند. موسیالا بیشترین دریبل را در دور گروهی داشت. او 32 دریبل داشت و 60 درصد آنها نیز موفق بودند. اسماعیل سار از سنگال با 72 درصد دریبل موفق در صدر قرار گرفت. او یازده موقعیت گل نیز خلق کرد.

صعب العبورها

پدرو میگل از قطر با هشت دفع توپ بالاتر از اورلین شوامنی از فرانسه با هفت دفع توپ بهترین عملکرد را داشت. از لحاظ توپ‌گیری، الیاس سخیری از تونس همراه با خوزه خیمنز و بنتانکور از اروگوئه با 35 توپ‌گیری بهترین عملکرد را داشتند. اریکسن و هویبرگ از دانمارک با 30 و 26 توپ‌گیری در رده های بعدی قرار گرفتند.

وویژک شزنی از لحاظ مهار شانس های گل بهترین گلر جام در دور گروهی بود و توانست دو پنالتی را نیز مهار کند. او 20 شانس گلزنی را از بازیکنان حریف گرفت.

بهترین تیم ها

اسپانیا و انگلیس بیشترین گل را در مرحله گروهی به ثمر رساندند(9گل). از لحاظ خلق موقعیت گلزنی این آلمان بود که در صدر قرار گرفت. آنها همچنین 69 شوت به دروازه داشتند و پس از این تیم نیز برزیل با 57 شوت قرار گرفت. آلمان از لحاظ شوت داخل چارچوب نیز بهترین بود(24 شوت). گل های مورد انتظار آلمان نیز 9.65 بود و بالاتر از فرانسه با 7.44 قرار گرفت. با این آمار خوب اما آلمان نتوانست به یک هشتم نهایی صعود کند. آلمان با 140 لمس توپ در محوطه جریمه حریفان بالاتر از برزیل با 103 لمس توپ بهترین عملکرد را داشت.

از لحاظ مالکیت توپ و میدان، اسپانیا با متوسط 77.11 درصد بهترین بود. آرژانتین با 67.54 درصد مالکیت توپ در رده دوم قرار گرفت. اسپانیایی ها 97 بار در جریان بازی بیش از 10 پاس متوالی به یکدیگر دادند و پس از این تیم انگلیس با 65 بار قرار دارد. تیم های صربستان، لهستان و ایران نیز بیش از همه تیم ها اقدام به بازی مستقیم کردند و کمترین پاس متوالی را داشتند.

تیمی که بیشترین دفع توپ را انجام داد، ایران بود(42 بار)، کامرون با 40 و فرانسه با 35 در رده های بعدی قرار گرفتند. ایران با 178 توپ‌گیری، بهترین عملکرد را داشت و پس از این تیم دانمارک با 170 بار توپ‌گیری قرار گرفت.

از لحاظ توپ‌گیری در 40 متر انتهای زمین، آلمان با 39 توپ‌گیری اول شد و از این 39 توپ‌گیری، 9 بار منجر به شوت به دروازه شد. مراکش بهترین استفاده را از توپ‌گیری در 40 متر انتهایی زمین کرد و موفق به زدن دو گل شد.

موثرترین پرس را نیز مکزیک و هلند داشتند و به طور متوسط 9.3 بار در هر بازی قبل از اینکه تعداد پاس های حریف به 10 برسد، اقدام به گرفتن توپ کردند.