رفتن بدون خداحافظی سرمربی سابق تیم ایران؛ سه گانه تاج و کیروش به پایان رسید؟

کارلوس کیروش که دیگر باید از او با عنوان «سرمربی سابق تیم قوتبال ایران» یاد کرد به همراه دستیارانش، تهران را به مقصد لیسبونِ پرتغال ترک کرد.  

آقای کیروش و دستیارانش چهارشنبه هفته گذشته پس از حذف تیم فوتبال ایران در مرحله گروهی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر، همراه با سایر اعضای این تیم به تهران بازگشتند. شاید او انتظار داشت، همانند آن چه که در پایان مسابقه با ولز از سوی بازیکنان تیم ایران به آسمان پرتاب شد و با ژست‌های ویژه‌اش مقابل دوربین‌ها به عنوان عامل اصلی بُرد دو بر صفر تیم ایران جلوه‌گری کرد، در تهران نیز از او همچون چهار سال پیش به عنوان قهرمان ملی استقبال شود. 

اما این‌بار تعدادی از حامیان همیشگی سرمربی پرتغالی و نیز گروهی که در این سال‌ها سعی کرده بودند با احترام به سوابق سال‌های دور آقای کیروش، در جریان مخالفت‌ها با او سکوت اختیار کنند، به صف منتقدانش پیوسته بودند. گروهی از مردم فوتبال‌دوست نیز او را عامل جلوگیری از ابراز همدلی بازیکنان تیم با مصائب این روزهای معترضان ایران و همراهی فوتبالیست‌ها با خواسته‌های آنها می‌دانستند و از او به دلیل توصیه به بازیکنان برای ثبت تصاویر خندان در فوتوشوت اختصاصی فیفا از تیم ایران دلگیر بودند.  

• سنگین‌ترین شکست ایران در بازی‌های جام جهانی؛ شاگردان کیروش ۶ بر ۲ مغلوب انگلیس شدند
• دوازدهمین روز جام جهانی ۲۰۲۲؛ مراکش و ژاپنِ شگفتی‌ساز بلژیک و آلمان را حذف کردند

همزمان با چهار روزی که کارلوس کیروش در تهران بود، رقبای آسیایی ایران از جمله ژاپن و کره جنوبی، همچنین استرالیا بازی‌های درخشانی را در دوحه به نمایش گذاشتند. 

کره جنوبی از سد پرتغالی گذشت که تساوی با آن در دوره قبل مایه مباهات آقای کیروش بود. عربستان نیز پیش‌تر آرژانتینی را شکست داده بود که دلخوشی طرفداران کیروش شکست یک بر صفر ایران در مقابل آن بود. همگروه دوره پیش ایران یعنی مراکش هم که شاگردان کیروش با ثبت یک گل به خودی موفق شده بودند از سدش بگذرند، امسال در دوحه بدون باخت در صدر گروهی قرار گرفت که کرواسی و بلژیک در آن دوم و سوم شدند. تونس نیز موفق به کسب یک پیروزی و یک تساوی مقابل فرانسه و دانمارک شد. افزون بر این ژاپن برابر آلمان و اسپانیا به برتری رسید.

در چنین شرایطی، تیم ایران به عنوان صدرنشین قاره آسیا در رده‌بندی فیفا که خود را در میان تیم‌های آسیایی تنها شانس نخست صعود به مرحله حذفی جام جهانی ۲۰۲۲ معرفی کرده بود و گروه خودش را نیز به عنوان «گروه مرگ» جا انداخته بود، پس از ثبت سنگین‌ترین شکست خود در ادوار جام‌های جهانی در مقابل انگلیس، از پس حریف ۲۴ سال پیش خود نیز برنیامد. هفت گل خورده در دو بازی موجب شد تا برگ برنده همیشگی کارلوس کیروش که خود را متخصص چینش خط دفاعی و مانع باخت‌های سنگین معرفی می‌کرد، رنگ ببازد.

تنها پیروزی ایران در مقابل ولزی رقم خورد که مطابق اعلام فیفا، در پایان مرحله گروهی جام جهانی قطر در جایگاه سی‌ام قرار گرفت. تیم ایران نیز در این رتبه‌بندی پایین‌تر از ژاپن (۹)، استرالیا (۱۱)، کره جنوبی (۱۷) و عربستان سعودی (۲۵) در رتبه ۲۶‌ام قرار گرفت و حتی قادر به تکرار چهار امتیاز کسب شده در جام جهانی روسیه نشد.

بر همین اساس نیز برنامه‌های صدا و سیمای جمهوری اسلامی و محتوای سایر رسانه‌های ایران طی روزهای اخیر پُر شده است از انتقاد کارشناسان، مربیان و فوتبالیست‌های سابق که از ترکیب انتخاب شده از سوی آقای کیروش برای بازی‌های تیم ایران در جام جهانی ۲۰۲۲، اشکال سیستم بازی تعیین شده از طرف او شکایت دارند و ناکامی همواره سرمربی پرتغالی را در کسب عنوان در رقابت‌هایی که تیم ایران در دوره ۸ ساله سرمربیگری او شرکت کرده است، یادآوری می‌کنند.

به اینستاگرام یورونیوز فارسی بپیوندید 

شاید تحت تاثیر چنین جوی بود که آقای کیروش ترجیح داد در چهار روزی که در تهران اقامت داشت، به جای حضور در کنفرانس خبری با هدف ارائه کارنامه عملکردش و نیز پاسخ به انتقادها، تنها از کاخ سعد آباد بازدید کند و خود را به گفتگوهای دو جانبه با مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال ایران، برای عقدقرارداد جدید دلخوش نگهدارد.

البته خبری غیررسمی نیز در این خصوص منتشر شد که بر وعده شفاهی آقای تاج در این خصوص حکایت داشت. اما مشکل اینجاست که با به پایان رسیدن قراردادی که آقای تاج با کسب اختیار ویژه از اعضای هیات رئیسه فدراسیون فوتبال ایران تا پایان جام جهانی قطر منعقد شده بود، او این بار برای عقدقرارداد جدید با سرمربی پرتغالی اختیار چند ماه پیش را ندارد و نیاز به مصوبه هیات رئیسه فدراسیونی دارد که فعلا خبری از برگزاری نشست آن نیست. 

در هر صورت، کارلوس کیروش که پس از ناکامی متوالی در سرمربیگری تیم‌های کلمبیا و مصر در ۶۹ سالگی و پس از ۳۰ سال مربیگری در مسیر بازنشستگی قرار گرفته بود، موفق شد تا با حضور در کنار تیم راه‌یافته ایران در جام جهانی قطر، رکوردهایی برای خود در تاریخچه جام‌های جهانی ثبت کند، از جمله چهار حضور در جام جهانی که تنها از کارلوس آلبرتو پریرا و بورا میلوتینوویچ کمتر است. او همچنین در جمع مسن‌ترین مربیان حاضر در ادوار جام‌های جهانی نیز پس از لوئیز فن‌خال، اوتو ری هاگل و چزاره مالدینی قرار گرفت و با سه حضور پیاپی با یک تیم ملی نیز رکوردساز شد.