بهرامی: تخریب بافت فرسوده تخریب اصالت فرهنگی است نه نسخه تولید مسکن/ پراکندگی ساخت و ساز در ایران اشتباه است

عطا بهرامی؛ اقتصاددان و استاد دانشگاه در گفتگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری دانشجو در خصوص اهمیت حفظ و نگهداری بافت‌های قدیمی شهری و عدم تخریب آن‌ها به اسم حمایت از ساخت و ساز گفت: مساله مهم این است که در دنیا موضوعی به نام بافت فرسوده نداریم در حالی که در ایران با عنوان ساخت وساز و کمک به نهضت تولید مسکن اقدام به تخریب بافت‌های قدیمی می‌کنند که اتفاقا شناسنامه هویتی ما به شمار می‌رود.

وی در این باره خاطر نشان کرد: به عنوان مثال متاسفانه گزارشی از استان کرمانشاه دال بر تخریب بافت قدیم نزدیک مسجد جامع این شهر است در حالی که بافتی اصیل و قدیمی به تمام عیار است که شناسنامه تاریخ ایرانی – اسلامی ماست. در تمام دنیا بافت‌های قدیمی را نوسازی می‌کنند نه تخریب، چرا که تعمیر ضرورت است نه تخریب به بهانه ساخت و ساز مسکن. چرا که راهکار ساخت و ساز مسکن متفاوت از این روش است.

استاد اقتصاد توضیح داد: خراب کردن خانه‌های قدیمی نابود کردن هویت شهر است و هویت مهم‌تر از هر چیزی است، ضمن اینکه با تخریب بافت‌های قدیمی نمی‌توان نیاز انباشت شده مسکن که چندین میلیون واحد مسکونی می‌شود را پاسخ داد پس این کار نه تنها جواب نمی‌دهد بلکه از چند جهت به ما آسیب می‌زند.

وی در این‌باره با اشاره به مثالی توضیح داد: بعد از مسائلی که بعد از فوت خانم امینی پیش آمد شاهد هستیم که نظام جمهوری اسلامی روی هویت بر سر مساله داشتن حجاب ایستاده است. نه تنها در ایران بلکه در قطر نیز شاهد این پافشاری هستیم در جام جهانی که از تمام دنیا وارد این کشور شده ایم شاهد هستیم که روی هویت دینی خود اصرار دارند پس نباید به بهانه ساخت و ساز مسکن یا نوسازی بافت‌های اصیل و قدیمی مثل مسجد جامع قدیم کرمانشاه خراب شود و مسجد جامع جدیدی جای آن ساخته شود و بافت‌های فرسوده اطراف به منظور ساخت واحد مسکونی خراب شود.

عطا بهرامی معتقد است: در همه جا دنیا آنچه از قدیم به جا مانده و به دست ما رسیده نشانی از اصالت است که اتفاقا با نگهداری خوب و درست از آن‌ها به عنوان ابنیه یا اشیای قدیمی هم می‌توانیم اصالتمان را به رخ بکشیم وهم از راه جذب توریسم درآمد داشته باشیم. در آلمان کوچه‌های تنگی وجود دارند که حتی ماشین از آن‌ها رد نمی‌شود آن‌ها این کوچه‌ها را خراب نکردند بلکه پارکینگ‌های زیرزمینی ساخته اند که با آسانسور می‌توان وارد ساختمان شد بدون اینکه شهر خراب شود.

عطا بهرامی خاطر نشان کرد: پس نتیجه می‌گیریم ساخت و ساز به این شکل غلط است تعداد واحد‌های ما در ایران کم نیست، بلکه پراکندگی آن‌ها غلط است. دولت برای ساخت و ساز مسکن باید کاری کند که مردم به سمت خویش فرمایی و سرمایه گذاری نقدینگی‌های رهای در جامعه بروند.

کارشناس مسائل اقتصادی بیان داشت: دولت باید به گونه‌ای برنامه ریزی کند که در استان‌هایی که این امکان وجود دارد حداقل محل زندگی مردم نزدیک به محل کار آن‌ها باشد. به عنوان مثال در زمین کشاورزی اجازه ساخت واحد مسکونی داده نمی‌شود در حالی که فردی دارای ۳ هکتار زمین است، اما دولت به وی اجازه ساخت ۱۰۰ متر بنا را در زمین خود نمی‌دهد، اما از آن سو بعد از کار باید ۱۵ کیلومتر تا شهر را طی کند تا به خوابگاهش یعنی منزل مسکونیش برسد در حالی که اگر این اجازه داده شود همان جا کار و زندگی می‌کند. نمی‌توان همه مردم را در برج‌ها و واحد‌های چند طبقه جمع کرد بنابراین نقشه پراکندگی غلط باید اصلاح شود.