پای صحبت‌های علی اکبر یوسفی، ملی‌پوش سابق و دوست صمیمی کریم باوی؛/ یکی از نادرترین فوتبالیست‌های ایران درگذشت

به گزارش ورزش سه، کریم باوی، ستاره سابق تیم ملی فوتبال و پرسپولیس، ساعتی قبل، بر اثر بیماری، در سن ۵۷ سالگی درگذشت.

به همین بهانه به سراغ علی اکبر یوسفی، بازیکن سابق پاس و تیم ملی که از دوستان نزدیک کریم باوی محسوب می‌شد و در روزهای اخیر نیز در کنار او حضور داشت، رفتیم و با او درباره این اتفاق ناگوار و همچنین ویژگی‌های فنی و اخلاقی این پیشکسوت فقید فوتبال ایران صحبت کردیم.

یوسفی در ابتدای صحبت‌هایش در خصوص بیماری کریم باوی صحبت کرد و گفت: آقا کریم دو سال قبل مبتلا به سرطان مثانه شدند و مثانه ایشان تخلیه شد و پس از آن هم پزشکان گفته بودند که تحت نظر باشند و شیمی درمانی می‌کرد. حدود ۱۰-۱۲ روز قبل مقداری خونریزی فعال از معده داشت و در بیمارستان نیکان غرب بستری شد. آزمایش‌هایی انجام دادند و روز شنبه مرخص شدند که برای شیمی درمانی اقدام کنند تا توده‌ای که در معده‌شان پیشرفت کرده بود، کوچک شود و بتوانند جراحی کنند.

او در ادامه گفت: متاسفانه امروز تنها در منزل بود و با من تماس گرفته بود که متاسفانه من نتوانستم پاسخ بدهم. پس از آن تماس گرفتم اما جواب ندادند؛ به منزل‌شان آمدم و متاسفانه دیدم که فوت کرده‌اند. در حال حاضر هم همراه با دوستان در منزل‌ ایشان حضور داریم.

پیشکسوت فوتبال ایران درباره ویژگی‌های اخلاقی باوی نیز صحبت کرد و گفت: آقا کریم به دل پاک و مهربانی‌اش معروف بود. او بسیار دست و دلباز بود و دوست داشت به همه کمک کند. خیلی مهربان، گرم و مردمی بودند. او دنبال مال دنیا نبود و حتی به یک دوچرخه هم قانع بود و حتی در شرایط سخت خودش، به همه کمک می‌کرد.

یوسفی درباره دلیل حضور کمرنگ باوی در رسانه‌ها و مراسم‌ها بیان کرد: کریم بسیار خجالتی بود و خیلی در مراسم‌ها شرکت نمی‌کرد و خیلی هم علاقه‌ای به مصاحبه نداشت و علاقه‌ای نداشت که در حاشیه‌ها حضور داشته باشد. از طرفی اهالی ورزش هم توجه زیادی نداشتند و خیلی سراغ ایشان را نمی‌گرفتند.

او سپس به تمجید از کیفیت فنی این بازیکن سابق ایران پرداخت و عنوان کرد: زمانی که علی دایی می‌گوید کریم باوی بهتر از من بود، کیفیت ایشان کاملا مشخص می‌شود. از نظر من ایشان بهترین سرزن آسیا و جزو ۴-۵ سرزن برتر دنیا بودند. پای چپ آقای کریم باوی به خاطر اتفاقاتی که در جبهه و جنگ برایش رخ داده بود، چند سانتی‌متر کوتاه بود اما با این شرایط بسیار خوب و به موقع می‌پرید و فنی‌ترین بازیکن سرزن بودند.

یوسفی با گلایه از کم توجهی اهالی فوتبال بیان کرد: واقعا جای تاسف دارد که افرادی مثل کریم باوی بیرون نشسته بودند و نسل جوان آشنایی زیادی با ایشان پیدا نکردند. متاسفانه برخی از ورزشکاران، زمانی که اتفاق ناگواری رخ می‌دهد، دیده می‌شوند. واقعا ناراحت‌کننده است که نسبت به افرادی که برای ورزش کشور زحمت کشیده‌اند و پرچم ایران را بالا برده‌اند، تا این حد بی مهری شود. آقای کریم باوی بازیکن تاثیرگذاری در نسل خودش بود و افراد زیادی را به سمت و سوی فوتبال کشید و شاگردان زیادی داشتند.

وی افزود: دوستان زیادی از خارج کشور و کمیته ملی المپیک کمک کردند ولی واقعا جای تاسف دارد که فدراسیون فوتبال و باشگاه پرسپولیس علی‌رغم اینکه من شخصا چند نامه به آنها زدم، هیچ توجهی نداشتند و کمکی به ایشان نکردند. من متاسفم که شرایط فوتبال طوری شده که غیرفوتبالی‌ها، بیشتر از آن برداشت می‌کنند اما کریم باوی‌ها که زحمت کشیده‌اند، بیرون از گود نشسته‌اند. فکر می‌کنم دیگر بازیکنی مثل کریم باوی به فوتبال ایران معرفی نخواهد شد.

یوسفی در پایان‌ گفت: هر لحظه حضور در کنار کریم، خاطره بود و فقدان او واقعا غم‌انگیز است. او در زمان جنگ، در جبهه بود و همیشه می‌گفت گاهی دو دل می‌شدم که آنجا بمانم یا رها کنم و بیایم و فوتبال بازی کنم. کریم یکی از نادرترین آدم‌هایی بود که من می‌شناختم.