بنا به یک نظرسنجی سالانه گالوپ زنان به طور ميانگین در سراسر جهان طی ۱۰ سال گذشته خشمگين‌تر شده‌اند. چرا چنین اتفاقی افتاده است؟

دو سال پیش، تاشا رنی در آشپزخانه‌اش ایستاده بود و ناگهان جيغ عمیق، ميان‌تهی و اندوه‌باری از اعماق ریه‌های‌اش بیرون آمد. خودش غافلگير شده بود.

او می‌گوید: «خشم همیشه برای من احساسی بوده است که آسان می توانستم از آن بهره ببرم». ولی این یکی هيچ شبیه إحساس‌های قبلی نبود.

در میانه همه‌گیری این اتفاق رخ داد و ديگر به ستوه آمده بود. ۲۰ دقیقه پیش از آن در خانه راه رفته بود و با صدای بلند همه چیزهایی را که عصبانی‌اش کرده بود فهرست کرده بود.

اما بعد از اینکه آن جیغ را کشید، احساس راحتی جسمانی شدیدی کرد.

تاشا که هیپنوتراپيست است و مربی زندگی، از آن موقع به بعد زنان سراسر جهان را در زوم گرد هم می‌آورد تا درباره همه چیزهایی که باعث خشم‌شان می‌شود حرف بزنند و با جیغ کشیدن آن را بیرون بریزند.

بنا به تحلیلی که بی‌بی‌سی از ۱۰ سال داده گردآوری شده در نظرسنجی جهانی گالوپ انجام داده است، زنان روز به روز عصبانی‌تر می‌شوند.

هر سال این نظرسنجی سراغ ۱۲۰ هزار نفر در بیش از ۱۵۰ کشور می‌رود و ضمن سؤال‌های ديگر می‌پرسد که در روز قبل بیشتر چه احساسی را تجربه کرده‌اند.

وقتی پای احساسات منفی در میان است و به طور خاص - عصبانیت، اندوه، استرس و نگرانی - زنان همواره گفته‌اند که این احساس‌ها را بیشتر از مردان تجربه می‌کنند.

تحلیل بی‌بی‌سی به اين نتيجه رسیده است که از سال ۲۰۱۲ زنان بیشتر از مردان احساس اندوه و نگرانی را تجربه کرده‌اند هر چند هر دو جنس به طور مستمر افزايش اين تجربه‌ها را داشته‌اند.

اما وقتی صحبت از عصبانیت و استرس می‌شود، فاصله با مردان رو به افزایش است. در سال ۲۰۱۲ هر دو جنس عصبانیت و استرس را به ميزانی مشابه گزارش کرده‌ بودند. نه سال بعد زنان عصبانی‌ترند - با فاصله ۶ درصدی - و استرس بیشتری هم دارند. و واگرایی این اعداد به طور خاص از زمان همه‌گیری بیشتر شده است.

اين امر برای سارا هارمون، تراپيست آمریکایی، مایه حیرت نیست. در اوایل سال ۲۰۲۱ او گروهی از مشتریان زن را گرد هم آورده که در مزرعه‌ای بایستند و جيغ بزنند.

او می‌گوید: «من مادر دو کودک هستم که از خانه کار می‌کند و این وضعیت واقعاً پرتنش است یعنی حالت استیصال و درماندگی خفیفی را ایجاد می‌کند که در نهایت تبدیل به غضبی بی‌‌مهار می‌شود.»

یک سال بعد او دوباره همان مزرعه را در اختیار گرفت. او می‌گوید:‌ «این آن جيغی بود که عالم‌گیر شد». روزنامه‌نگاری در یکی از گروه‌های آنلاين مادران سراغ آن رفت و ناگهان گزارشگران از سراسر جهان به او تلفن می‌زدند.

سارا معتقد است که سراغ چیزی رفته بود که زنان در همه جا احساس می‌کردند يعنی حس شدید استیصال و اینکه فشار همه‌گیری به طور نامتناسبی به دوش آنها افتاده بود.

یک نظرسنجی از تقریباً ۵۰۰۰ پدر و مادر در روابط غیرهمجنس‌گرا در انگلستان که «مؤسسه مطالعات مالی» انجام داده بود، به اين نتیجه رسید که در طی قرنطینه و محدودیت‌های مربوط به کووید-۱۹ مادران بیشتر از پدران مسئولیت‌های داخل خانه را به دوش می‌کشیدند. در نتیجه، ساعت‌های کاری‌شان را کاهش دادند. حتی در مواردی که زنان درآمد بیشتری در خانواده داشتند باز هم این کار را کرده بودند.

در بعضی از کشورها اختلاف بین تعداد زنان و مردانی که می‌گفتند روز قبل احساس خشم داشته‌اند بسیار بالاتر از میزان میانگین جهانی بود.

در کامبوج، این فاصله در سال ۲۰۲۱، ۱۷ درصد بود و در پاکستان این عدد ۱۲ درصد بود.

دکتر لکشمی ویجایاکومار معتقد است که این نتیجه تنش‌هایی است که به خاطر تحصيل، اشتغال و استقلال مالی بیشتر زنان در این کشورها رخ داده است.

او می‌گوید: «زنان در عین حال گرفتار نظام‌ها و فرهنگ کهنه و پدرسالار هستند. ناهماهنگی میان یک نظام مردسالار در خانه و زنی آزاد در بیرون خانه باعث بروز خشم زیاد می‌شود.»

غروب روزهای جمعه در ساعات پرتردد در چنای در هند، او این وضعیت را در عمل مشاهده می‌کرد.

«می‌بینی که مردها راحت‌تر هستند. می‌روند قهوه‌خانه، سیگار می‌کشند. و زنان را می‌بینی که به سرعت به سوی ایستگاه اتوبوس یا قطار می‌روند و به فکر پخت و پز هستند. زنان بسیاری در مسیر راه خانه در قطار مشغول سبزی خرد کردن می‌شوند.»

او می‌گوید که در گذشته زیبنده زنان نبود که بگویند عصبانی هستند ولی این وضع دارد تغییر می‌کند. «حالا توانایی بیشتری برای ابراز عواطف‌شان دارند در نتیجه خشم بیشتری وجود دارد.»

اثر همه‌گیری بر کار زنان نیز ممکن است عامل مؤثری باشد. به گفته جینت آزکونا، دانشمند داده در نهاد زنان سازمان ملل، پیش از سال ۲۰۲۰ در مشارکت زنان در نیروی کار، پیشرفت کند بود. ولی در سال ۲۰۲۰ اين پيشرفت متوقف شد. امسال پیش‌بینی می‌شود که تعداد زنانی که کار می‌کنند در ۱۶۹ کشور پایین‌تر از ميزان سال ۲۰۱۹ باشد.

پیشرفت برای زنان؟

به مناسبت دهمین سالگرد «۱۰۰ زن بی‌بی‌سی»، بی‌بی‌سی به ساوانتا کام‌رز مأموریت داد که از زنان در ۱۵ کشور بخواهد تا وضعیت فعلی را با ۱۰ سال پیش مقایسه کنند.

ثریا شِمالی نویسنده فمینیست ساکن آمریکا که در سال ۲۰۱۹ کتابی با عنوان «خشم سرتاپای وجودش می‌شود» نوشت، می‌گوید: «ما یک بازار کار تفکیک‌شده‌ جنسيتی داریم.»

او این جان به لب رسیدگی مربوط به همه‌گيری را در صنعت‌هایی که بیشتر در تسلط زنان هستند مثل حوزه‌های مراقبت بیشتر می‌بیند.

او می‌گوید: «اين شغلی است که شبه‌مادرانه است و حقوق پايینی دارند. این افراد ميزان بسیار بالایی از خشم فروخورده،‌ سرکوب‌شده و منحرف‌شده را گزارش می‌کنند. و اين امر ارتباط زیادی دارد با اینکه از آنها انتظار می‌رود بدون خستگی کار کنند. و هیچ حد و مرز قانونی‌ای نیز برای آن وجود ندارد. وضعیت مشابهی را اغلب در ازدواج دگرجنسگرایان می‌شود دید.»

در آمریکا، مطالب بسیاری درباره فشار همه‌گیری روی زنان نوشته شده است ولی نتایج نظرسنجی جهانی گالوپ نشان نمی‌دهند که زنان آنجا از مردان عصبانی‌تر باشند.

ثریا شمالی می‌گوید: «زنان در آمریکا درباره عصبانیت احساس شرم بسیار عمیقی می‌کنند» و بسیار محتمل‌تر است که خشم‌شان را به صورت استرس یا اندوه گزارش کنند.

نکته شاید مهم اين است که زنان آمریکایی میزان بالاتری از استرس و اندوه را نسبت به مردان گزارش می‌کنند.

این در جاهای دیگر نیز صادق است. زنان بسیار بیشتری نسبت به مردان در برزیل، اروگوئه، پرو، قبرس و يونان گفته‌اند که احساس استرس دارند. در برزیل تقریباً ۶ نفر از هر ۱۰ زن گفته‌اند که بیشتر اوقات روز قبل را در استرس بوده‌اند در مقایسه با تعداد ۴ نفر از ۱۰ نفر مرد.

در بولیوی، پرو و اکوادور نیز تفاوت میان دو جنس زیاد بوده است. در بولیوی و اکوادور تقریباً نیمی از زنان گفته‌اند که بیشتر اوقات روز قبل احساس اندوه داشته‌اند - ۱۵ درصد بیشتر از مردان.

میزان گزارش بیشتر احساسات منفی در میان زنان نسبت به مردان، در این کشورها حداقل به سال ۲۰۱۲ برمی‌گردد و در بسیاری از موارد به نظر می‌رسد که وخيم‌تر می‌شود.

اما تاشا رنی فکر می‌کند که بسیاری از زنان در آمریکا و جاهای دیگر حالا به جایی رسیده‌اند که می‌توانند بگویند: «بس است دیگر!»

او می‌گوید: «به نوعی که باعث تسهيل تغییر می‌شود. و آنها از خشم‌شان برای این کار استفاده می‌کنند».

جینتا آزکونا در نهاد زنان سازمان ملل با این نظر موافق است: «شما به خشم و غضب نياز دارید. گاهی اوقات اینها چیزهایی هستند که وضعیت را تکان می‌دهند و باعث می‌شوند مردم توجه کنند و گوش بدهند.»

روزنامه‌نگاری داده: لیانا براوو، کریستین جیوانس و هلنا روزیه‌کا

گزارش‌های دیگر از والریا پراسو و جورجینا پی‌یرس

روش‌شناسی‌های نظرسنجی

گالوپ سالانه از بیش از ۱۲۰ هزار نفر در بیش از ۱۵۰ کشور و منطقه که نماینده بیش از ۹۸ درصد از جمعیت بزرگسال جهان است نظرسنجی می‌کند و از نمونه‌های انتخاب‌شده تصادفی ملی استفاده می‌کند. مصاحبه‌ها رو در رو یا از طریق تلفن انجام می‌شوند. حاشیه خطای این یافته‌‌ها به نسبت کشور و سؤال تفاوت دارد. وقتی که اندازه نمونه کوچک‌تر باشد مثلا هنگام تقسیم یک مجموعه از پاسخ‌ها بر اساس جنسیت، حاشیه خطا بالاتر می‌رود. جدول کامل داده‌های سال ۲۰۲۱ نظرسنجی گالوپ را می‌شود از اینجا دانلود کرد.

سوانتا کام‌رز از ۱۵۲۷۳ زن بالای ۱۸ سال به طور آنلاین در مصر (۱۰۶۷)، کنیا (۱۰۲۲)، نيجریه (۱۰۱۸)، مکزیک (۱۱۰۹)، آمریکا (۱۰۴۲)، برزیل (۱۰۰۸)، چین (۱۰۲۵)، هند (۱۱۰۷)، اندونزی (۱۰۶۱)، پاکستان (۱۰۰۶)، عربستان سعودی (۱۰۱۲)، روسیه (۱۰۱۰)، ترکیه (۱۱۶۰)، بریتانیا (۱۰۶۷) و اوکراین (۱۰۰۹) بین ۱۷ اکتبر تا ۱۶ نوامبر ۲۰۲۲ نظرسنجی گرفته است. داده‌های ارزیابی‌شده نماینده زنان هر کشور بر اساس سن و منطقه بودند. حاشيه خطا برای نتایج هر کشور مثبت/منفی ۳ بود. جدول کامل داده‌ها را می‌توان از اینجا دانلود کرد.

صد زن بی‌بی‌سی نام ۱۰۰ زن الهام‌بخش و اثرگذار سراسر جهان را هر سال منتشر می‌کند. صد زن بی‌بی‌سی را در اینستاگرام، فیس‌بوک و توییتر دنبال کنید. با استفاده از هشتگ #BBC100Women به این گفت‌وگو بپیوندید.

بیشتر بخوانید:

بنا به یک نظرسنجی سالانه گالوپ زنان به طور ميانگین در سراسر جهان طی ۱۰ سال گذشته خشمگين‌تر شده‌اند. چرا چنین اتفاقی افتاده است؟

دو سال پیش، تاشا رنی در آشپزخانه‌اش ایستاده بود و ناگهان جيغ عمیق، ميان‌تهی و اندوه‌باری از اعماق ریه‌های‌اش بیرون آمد. خودش غافلگير شده بود.

او می‌گوید: «خشم همیشه برای من احساسی بوده است که آسان می توانستم از آن بهره ببرم». ولی این یکی هيچ شبیه إحساس‌های قبلی نبود.

در میانه همه‌گیری این اتفاق رخ داد و ديگر به ستوه آمده بود. ۲۰ دقیقه پیش از آن در خانه راه رفته بود و با صدای بلند همه چیزهایی را که عصبانی‌اش کرده بود فهرست کرده بود.

اما بعد از اینکه آن جیغ را کشید، احساس راحتی جسمانی شدیدی کرد.

تاشا که هیپنوتراپيست است و مربی زندگی، از آن موقع به بعد زنان سراسر جهان را در زوم گرد هم می‌آورد تا درباره همه چیزهایی که باعث خشم‌شان می‌شود حرف بزنند و با جیغ کشیدن آن را بیرون بریزند.

بنا به تحلیلی که بی‌بی‌سی از ۱۰ سال داده گردآوری شده در نظرسنجی جهانی گالوپ انجام داده است، زنان روز به روز عصبانی‌تر می‌شوند.

هر سال این نظرسنجی سراغ ۱۲۰ هزار نفر در بیش از ۱۵۰ کشور می‌رود و ضمن سؤال‌های ديگر می‌پرسد که در روز قبل بیشتر چه احساسی را تجربه کرده‌اند.

وقتی پای احساسات منفی در میان است و به طور خاص - عصبانیت، اندوه، استرس و نگرانی - زنان همواره گفته‌اند که این احساس‌ها را بیشتر از مردان تجربه می‌کنند.

تحلیل بی‌بی‌سی به اين نتيجه رسیده است که از سال ۲۰۱۲ زنان بیشتر از مردان احساس اندوه و نگرانی را تجربه کرده‌اند هر چند هر دو جنس به طور مستمر افزايش اين تجربه‌ها را داشته‌اند.

اما وقتی صحبت از عصبانیت و استرس می‌شود، فاصله با مردان رو به افزایش است. در سال ۲۰۱۲ هر دو جنس عصبانیت و استرس را به ميزانی مشابه گزارش کرده‌ بودند. نه سال بعد زنان عصبانی‌ترند - با فاصله ۶ درصدی - و استرس بیشتری هم دارند. و واگرایی این اعداد به طور خاص از زمان همه‌گیری بیشتر شده است.

اين امر برای سارا هارمون، تراپيست آمریکایی، مایه حیرت نیست. در اوایل سال ۲۰۲۱ او گروهی از مشتریان زن را گرد هم آورده که در مزرعه‌ای بایستند و جيغ بزنند.

او می‌گوید: «من مادر دو کودک هستم که از خانه کار می‌کند و این وضعیت واقعاً پرتنش است یعنی حالت استیصال و درماندگی خفیفی را ایجاد می‌کند که در نهایت تبدیل به غضبی بی‌‌مهار می‌شود.»

یک سال بعد او دوباره همان مزرعه را در اختیار گرفت. او می‌گوید:‌ «این آن جيغی بود که عالم‌گیر شد». روزنامه‌نگاری در یکی از گروه‌های آنلاين مادران سراغ آن رفت و ناگهان گزارشگران از سراسر جهان به او تلفن می‌زدند.

سارا معتقد است که سراغ چیزی رفته بود که زنان در همه جا احساس می‌کردند يعنی حس شدید استیصال و اینکه فشار همه‌گیری به طور نامتناسبی به دوش آنها افتاده بود.

یک نظرسنجی از تقریباً ۵۰۰۰ پدر و مادر در روابط غیرهمجنس‌گرا در انگلستان که «مؤسسه مطالعات مالی» انجام داده بود، به اين نتیجه رسید که در طی قرنطینه و محدودیت‌های مربوط به کووید-۱۹ مادران بیشتر از پدران مسئولیت‌های داخل خانه را به دوش می‌کشیدند. در نتیجه، ساعت‌های کاری‌شان را کاهش دادند. حتی در مواردی که زنان درآمد بیشتری در خانواده داشتند باز هم این کار را کرده بودند.

در بعضی از کشورها اختلاف بین تعداد زنان و مردانی که می‌گفتند روز قبل احساس خشم داشته‌اند بسیار بالاتر از میزان میانگین جهانی بود.

در کامبوج، این فاصله در سال ۲۰۲۱، ۱۷ درصد بود و در پاکستان این عدد ۱۲ درصد بود.

دکتر لکشمی ویجایاکومار معتقد است که این نتیجه تنش‌هایی است که به خاطر تحصيل، اشتغال و استقلال مالی بیشتر زنان در این کشورها رخ داده است.

او می‌گوید: «زنان در عین حال گرفتار نظام‌ها و فرهنگ کهنه و پدرسالار هستند. ناهماهنگی میان یک نظام مردسالار در خانه و زنی آزاد در بیرون خانه باعث بروز خشم زیاد می‌شود.»

غروب روزهای جمعه در ساعات پرتردد در چنای در هند، او این وضعیت را در عمل مشاهده می‌کرد.

«می‌بینی که مردها راحت‌تر هستند. می‌روند قهوه‌خانه، سیگار می‌کشند. و زنان را می‌بینی که به سرعت به سوی ایستگاه اتوبوس یا قطار می‌روند و به فکر پخت و پز هستند. زنان بسیاری در مسیر راه خانه در قطار مشغول سبزی خرد کردن می‌شوند.»

او می‌گوید که در گذشته زیبنده زنان نبود که بگویند عصبانی هستند ولی این وضع دارد تغییر می‌کند. «حالا توانایی بیشتری برای ابراز عواطف‌شان دارند در نتیجه خشم بیشتری وجود دارد.»

اثر همه‌گیری بر کار زنان نیز ممکن است عامل مؤثری باشد. به گفته جینت آزکونا، دانشمند داده در نهاد زنان سازمان ملل، پیش از سال ۲۰۲۰ در مشارکت زنان در نیروی کار، پیشرفت کند بود. ولی در سال ۲۰۲۰ اين پيشرفت متوقف شد. امسال پیش‌بینی می‌شود که تعداد زنانی که کار می‌کنند در ۱۶۹ کشور پایین‌تر از ميزان سال ۲۰۱۹ باشد.

پیشرفت برای زنان؟

به مناسبت دهمین سالگرد «۱۰۰ زن بی‌بی‌سی»، بی‌بی‌سی به ساوانتا کام‌رز مأموریت داد که از زنان در ۱۵ کشور بخواهد تا وضعیت فعلی را با ۱۰ سال پیش مقایسه کنند.

ثریا شِمالی نویسنده فمینیست ساکن آمریکا که در سال ۲۰۱۹ کتابی با عنوان «خشم سرتاپای وجودش می‌شود» نوشت، می‌گوید: «ما یک بازار کار تفکیک‌شده‌ جنسيتی داریم.»

او این جان به لب رسیدگی مربوط به همه‌گيری را در صنعت‌هایی که بیشتر در تسلط زنان هستند مثل حوزه‌های مراقبت بیشتر می‌بیند.

او می‌گوید: «اين شغلی است که شبه‌مادرانه است و حقوق پايینی دارند. این افراد ميزان بسیار بالایی از خشم فروخورده،‌ سرکوب‌شده و منحرف‌شده را گزارش می‌کنند. و اين امر ارتباط زیادی دارد با اینکه از آنها انتظار می‌رود بدون خستگی کار کنند. و هیچ حد و مرز قانونی‌ای نیز برای آن وجود ندارد. وضعیت مشابهی را اغلب در ازدواج دگرجنسگرایان می‌شود دید.»

در آمریکا، مطالب بسیاری درباره فشار همه‌گیری روی زنان نوشته شده است ولی نتایج نظرسنجی جهانی گالوپ نشان نمی‌دهند که زنان آنجا از مردان عصبانی‌تر باشند.

ثریا شمالی می‌گوید: «زنان در آمریکا درباره عصبانیت احساس شرم بسیار عمیقی می‌کنند» و بسیار محتمل‌تر است که خشم‌شان را به صورت استرس یا اندوه گزارش کنند.

نکته شاید مهم اين است که زنان آمریکایی میزان بالاتری از استرس و اندوه را نسبت به مردان گزارش می‌کنند.

این در جاهای دیگر نیز صادق است. زنان بسیار بیشتری نسبت به مردان در برزیل، اروگوئه، پرو، قبرس و يونان گفته‌اند که احساس استرس دارند. در برزیل تقریباً ۶ نفر از هر ۱۰ زن گفته‌اند که بیشتر اوقات روز قبل را در استرس بوده‌اند در مقایسه با تعداد ۴ نفر از ۱۰ نفر مرد.

در بولیوی، پرو و اکوادور نیز تفاوت میان دو جنس زیاد بوده است. در بولیوی و اکوادور تقریباً نیمی از زنان گفته‌اند که بیشتر اوقات روز قبل احساس اندوه داشته‌اند - ۱۵ درصد بیشتر از مردان.

میزان گزارش بیشتر احساسات منفی در میان زنان نسبت به مردان، در این کشورها حداقل به سال ۲۰۱۲ برمی‌گردد و در بسیاری از موارد به نظر می‌رسد که وخيم‌تر می‌شود.

اما تاشا رنی فکر می‌کند که بسیاری از زنان در آمریکا و جاهای دیگر حالا به جایی رسیده‌اند که می‌توانند بگویند: «بس است دیگر!»

او می‌گوید: «به نوعی که باعث تسهيل تغییر می‌شود. و آنها از خشم‌شان برای این کار استفاده می‌کنند».

جینتا آزکونا در نهاد زنان سازمان ملل با این نظر موافق است: «شما به خشم و غضب نياز دارید. گاهی اوقات اینها چیزهایی هستند که وضعیت را تکان می‌دهند و باعث می‌شوند مردم توجه کنند و گوش بدهند.»

روزنامه‌نگاری داده: لیانا براوو، کریستین جیوانس و هلنا روزیه‌کا

گزارش‌های دیگر از والریا پراسو و جورجینا پی‌یرس

روش‌شناسی‌های نظرسنجی

گالوپ سالانه از بیش از ۱۲۰ هزار نفر در بیش از ۱۵۰ کشور و منطقه که نماینده بیش از ۹۸ درصد از جمعیت بزرگسال جهان است نظرسنجی می‌کند و از نمونه‌های انتخاب‌شده تصادفی ملی استفاده می‌کند. مصاحبه‌ها رو در رو یا از طریق تلفن انجام می‌شوند. حاشیه خطای این یافته‌‌ها به نسبت کشور و سؤال تفاوت دارد. وقتی که اندازه نمونه کوچک‌تر باشد مثلا هنگام تقسیم یک مجموعه از پاسخ‌ها بر اساس جنسیت، حاشیه خطا بالاتر می‌رود. جدول کامل داده‌های سال ۲۰۲۱ نظرسنجی گالوپ را می‌شود از اینجا دانلود کرد.

سوانتا کام‌رز از ۱۵۲۷۳ زن بالای ۱۸ سال به طور آنلاین در مصر (۱۰۶۷)، کنیا (۱۰۲۲)، نيجریه (۱۰۱۸)، مکزیک (۱۱۰۹)، آمریکا (۱۰۴۲)، برزیل (۱۰۰۸)، چین (۱۰۲۵)، هند (۱۱۰۷)، اندونزی (۱۰۶۱)، پاکستان (۱۰۰۶)، عربستان سعودی (۱۰۱۲)، روسیه (۱۰۱۰)، ترکیه (۱۱۶۰)، بریتانیا (۱۰۶۷) و اوکراین (۱۰۰۹) بین ۱۷ اکتبر تا ۱۶ نوامبر ۲۰۲۲ نظرسنجی گرفته است. داده‌های ارزیابی‌شده نماینده زنان هر کشور بر اساس سن و منطقه بودند. حاشيه خطا برای نتایج هر کشور مثبت/منفی ۳ بود. جدول کامل داده‌ها را می‌توان از اینجا دانلود کرد.

صد زن بی‌بی‌سی نام ۱۰۰ زن الهام‌بخش و اثرگذار سراسر جهان را هر سال منتشر می‌کند. صد زن بی‌بی‌سی را در اینستاگرام، فیس‌بوک و توییتر دنبال کنید. با استفاده از هشتگ #BBC100Women به این گفت‌وگو بپیوندید.

بیشتر بخوانید: