دست کم گرفتن «تربیت»، چالش بنیادین پژوهش در آموزش و پرورش

رئیس سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی به تبیین چالش‌های پیش روی آموزش و پرورش در حوزه آموزش و پرورش پرداخت و گفت: دست کم گرفتن مسئله تربیت در سطوح مختلف یکی از چالش‌های بنیادین است که موجب کندی روند پژوهش می‌شود.

به گزارش ایسنا، حجت‌الاسلام‌والمسلمین علی لطیفی در آیین تجلیل از برگزیدگان پژوهش در وزارت آموزش و پرورش که در اردوگاه دانش آموزی باهنر برگزار شد، به تبیین چالش‌های پیش روی آموزش و پرورش در حوزه آموزش و پرورش پرداخت و گفت: اگر به فهم درستی از نقاط چالش خیز برسیم می‌توانیم همراهی و همگامی بهتری برای فائق آمدن بر چالش‌ها داشته باشیم.
وی افزود: چالش نخست نگاه عرفی و ساده انگارانه به مسائل تعلیم و تربیت است. گویا تصور غالب این است که  «آموزش و پرورش در تربیت کردن پژوهش نمی‌خواهد و کارش مشخص است.» این دست کم گرفتن مسئله تربیت در سطوح مختلف، چالش بنیادینی است که موجب کندی روند پژوهش می‌شود و چالشی از حیث نگرش است که اصلاح مسیر را دشوار می‌کند. اولین ماموریت ما اصلاح نگرش هاست.
رئیس سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی چالش دوم را عدم توجه به تنوع مطالعات مورد نیاز آموزش و پرورش دانست و گفت: نیازمند گونه ها و انواع مختلف پژوهش به جهت پیچیدگی‌هایی هستیم که مسائل آموزش و پرورش دارند. تجربه نگاری یکی از انواع پژوهش‌ است که بسیار بدان بی توجهیم.
لطیفی ادامه داد: چالش سوم دانشگاه زدگی در مسائل تربیتی است. باید از ظرفیت‌های دانشگاهی استفاده کرد، اما گذاشتن بار سنگین پژوهش در آموزش و پرورش بر دوش دانشگاهیان و غفلت از ظرفیت‌های موجود که در میدان مشغول کارند یک چالش جدی است. باید عمده‌ای از پژوهش‌ها را خود عاملان و کنش گران عرصه تعلیم و تربیت به دلیل ویژگی‌هایی که این عرصه دارد انجام دهند.  به معلمان پژوهشگر آنطور که باید ارج نهاده نمی‌شود.
وی به چالش‌های فرایندی و ساختاری نیز اشاره کرد و گفت: باید تلاش کنیم جریان پژوهش محوری را نهادینه کنیم. ضعف روحیه پرسشگری، گفت وگو و تعامل در فضای آموزش و پرورش چالش پنجم در عرصه پژوهشی وزارت آموزش و پرورش است. مواجهه ما کمتر از حیث گفت وگو است و کمتر اجازه پرسشگری می‌دهیم که به ضعف درونی ما در آموزش و پرورش برمی‌گردد.
رئیس سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی تاکید کرد: دانش آموز و معلمی که پرسشگر نباشد نمی‌توان چشم انداز مطالعاتی خوبی را در آینده برایش تصور کرد. متاسفانه زمینه، موقعیت و فرصت کمتر در اختیار پرسش و پرسشگری قرار می‌گیرد.
لطیفی با بیان اینکه در دوره فعلی نگاه حمایتی از سوی نهادهای حمایتی به تقویت پژوهش در آموزش و پرورش به وجود آمده که باید این فرصت را قدر دانست عنوان کرد: یک فرصت دیگر، اتفاقات جامعه است که توجهات را به آموزش و پرورش جلب می‌کند، از جمله وقایع اخیر که توجه مردم به این سمت جلب شد که سرمایه گذاری در آموزش و پرورش، هزینه نیست و به معنای واقعی سرمایه است. وجود تعداد قابل توجهی از معلمان فرهیخته که به پژوهشگری معتقدند نیز یک زمینه فرصتی مهم دیگر است که باید از آن به نحو احسن بهره جست.

انتهای پیام