وقتی آمریکا حامی حقوق زنان ایرانی می‌شود

«Commission on the Status of Women» یا همان کمیسیون مقام زن که از ابتدا با هدف کمک به پیشرفت بانوان در جهان تشکیل شد. نهادی که به گفته ناصر کنعانی سخنگوی وزارت امور خارجه ایران از ۵۴ رأی با کسب ۴۳ رأی عضو کمیسیون مقام زن در این مجموعه شده است.

جایی برای کمک به پیشرفت حقوق زنان 

«خدیجه کریمی»، مدیرکل امور بین‌الملل معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری درباره این کمیسیون گفته است: کمیسیون مقام زن یکی از اولین نهاد‌های بین‌الدولی است که در سال ۱۹۴۶، با عضویت ۱۵ کشور ذیل «شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد» (ECOSOC) به منظور تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری در مورد پیشرفت جایگاه زنان ایجاد شده است. این کمیسیون یکی از اصلی‌ترین ارکان بین‌المللی است که درخصوص کلیه مسائل مرتبط با زنان، پیشنهادات و گزارش‌های خود را به دبیرکل سازمان ملل متحد ارائه می‌کند.

وی ادامه داد: تعداد اعضای کمیسیون مقام زن در حال حاضر ۴۵ عضو است که توسط «اکوسوک» (شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل) برای یک دوره چهارساله انتخاب می‌شوند. ترکیب اعضای کمیسیون شامل ۱۳ عضو از آفریقا، ۱۱ عضو از آسیا، چهار عضو از اروپای شرقی، ۹ عضو از آمریکای لاتین و حوزه کارائیب و هشت عضو از گروه غرب است. جمهوری اسلامی ایران از سال ۱۹۹۸ در چند دوره (از جمله ۲۰۱۴-۲۰۱۰) به عضویت کمیسیون انتخاب شده است، همچنین بر اساس رأی گیری نهاد سازمان ملل در آوریل ۲۰۱۴، عضویت کشور ایران در کمیسیون مقام زن برای دوره زمانی ۲۰۱۹-۲۰۱۵ تمدید شد و نیز در دور جدید از مارس ۲۰۲۲ عضویت رسمی کشورمان آغاز شده که تا مارس ۲۰۲۶ ادامه خواهد داشت. این عضویت علاوه‌بر برخورداری از حق رای، می‌تواند فرصتی برای ارائه کامل‌تر دستاورد‌ها و ابتکارات کشور در حوزه زنان و خانواده باشد. به علاوه از منظر گفتمان‌سازی و جریان سازی از طریق تاثیرگذاری بر اسناد مصوب نشست‌های دور‌های این نهاد کشورمان پررنگ‌تر ورود خواهد کرد.

اما حالا بسیاری در تلاشند تا نام ایران از این کمیسیون که وابسته به سازمان ملل است خط بخورد آن هم صرفا به دلایلی واهی.  

تلاش آمریکایی برای حذف نام یک کشور

ماجرا هم از این قرار بود که بایدن از شروع اغتشاشات در ایران که البته خود حامی آن بودند نشست‌های متعددی را برگزار کرد و در آن ایران را به نقض حقوق بشر متهم کرد. علاوه بر این تحریم‌های بسیاری را نیز بر فهرست محرومیت‌های ایران اضافه کرد.

کاملا هریس معاون بایدن نیز در تاریخ ۱۱ آبان ماه در بیانیه از اعلام کرد که قرار است قطعنامه خذف نام ایران را در تاریخ ۱۴ دسامبر یا ۲۳ آذرماه در سازمان ملل مطرح کند.

«ند پرایس»، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا هم ۱۶ آذرماه در نشستی خبری در واشنگتن،   گفته بود: «شروع این اقدام به اوایل ماه گذشته برمی‌گردد، زمانی که «کاملا هریس»، معاون رئیس‌جمهور آمریکا قصد ما را برای همکاری با شرکایمان در سراسر جهان برای حذف ایران به عنوان عضوی از کمیسیون مقام زن بیان کرد. این اقدامی درست و مناسب است و نشان می‌دهد ما در کنار زنان در ایران و سراسر جهان و همچنین گروه‌های مختلف جامعه مدنی هستیم.»

این اتفاق باعث شد تا امیر سعید ایروانی سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل متحد در نیویورک نامه‌ای به آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل اعتراض کند. نامه‌ای که رونوشت آن برای رئیس شورای اجتماعی- اقتصادی سازمان ملل (اکوسوک) و رئیس شصت و هفتمین کمیسیون مقام زن نیز ارسال شده است. در متن این نامه آمده است که: اگر اقدام آمریکا برای لغو عضویت ایران در کمیسیون مقام زن به نتیجه برسد، رویه خطرناکی را در سیستم سازمان ملل ایجاد خواهد کرد و رویه برابری دولت‌های عضو در این سازمان بین المللی را زیر سئوال خواهد برد. این درخواست بر پایه ادعا‌ها و فرضیات جعلی علیه ایران صورت گرفته است. این درخواست غیر قانونی، نشان دهنده تلاشی دیگر توسط آمریکا برای سوء استفاده از سیستم سازمان ملل برای اهداف سیاسی خود است.

وی در ادامه نوشته است: در رویه کاری شورای اکوسوک سابقه‌ای از پایان دادن به حضور یک عضو منتخب در یک کمیسیون برای یک هدف خاص وجود ندارد.

سفیر و نماینده دائم ایران با اشاره به موارد ذکر شده از دبیرکل سازمان ملل خواست که در ظرفیت خود به عنوان حافظ منشور ملل متحد و در چارچوب مسوولیت‌های دبیرکل از اصول منشور ملل متحد حمایت و در این چارچوب از تلاش‌های غیرسازنده و مخرب به رهبری امریکا در قبال ایران جلوگیری کند چرا که این رویه مشارکت فعال و جامع همه دولت‌های عضو در فعالیت‌های سازمان ملل را در معرض خطر قرار می‌دهد.

در پایان نیز از آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل درخواست شد این نامه به عنوان سند شورای اجتماعی- اقتصادی سازمان ملل (اکوسوک) منتشر شود.‌

آیا زنان ایرانی از تحریم‌های آمریکا استثنا بودند؟

این تلاش‌های آمریکا موجب واکنش سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان ناصر کنعانی شد و در این باره گفت: مایه تأسف است کشوری که مدعی حقوق زنان و مدعی دفاع از حقوق زنان در ایران است، در یک تلاش غیرسازنده در تلاش است ایران را از یک حق قانونی خود در یک سازوکار بین‌المللی با روش‌های غیرقانونی خارج کند. براساس دوستان متخصص ما دارند اساسا در سازوکار این مجموعه سازوکاری برای اخراج یک کشور عضو وجود ندارد. اقدام آمریکا اگر محقق شود هم یک اقدام سیاسی و هم مخالف روح این سازوکار است و هم ناقض شعار‌های این کشور است.

 وی گفت: آمریکا مدعی دفاع از حقوق زنان در جمهوری اسلامی ایران است. اولا این شعار دروغ است، تحریم‌های طولانی مدت آمریکا به ویژه تحریم‌های یکجانبه این کشور علیه ایران در یک دهه اخیر به بهانه مسائل هسته‌ای صورت گرفته است، آیا زنان ایرانی از این تحریم‌ها استثنا بودند. بار‌ها گفتند مردم ایران هدف تحریم‌ها نیستند چطور می‌توان بیش از ۱۷۰۰ یا ۱۸۰۰ تحریم که رکورد بی سابقه است بر کشوری تحمیل شود، بعد زنان و کودکان این کشور از این تحریم‌ها متاثر نشوند؟ آمریکا بعد از خروج یکجانبه از برجام مجددا بیش از ۸۰۰ تحریم یکجانبه علیه ایران اعمال کرد، این با شعار دفاع از حقوق زنان چه سنخیتی دارد؟

وی ادامه داد: دولت آمریکا بزرگترین زندان ساز و هم بزرگترین زندانبان دنیا است. جالب این است که حدود یک سوم از زندانیان زن در جهان در زندان‌های آمریکا هستند گفته می شود بر اساس آمار بیش از 211 هزار زندانی زن در آمریکا وجود دارد. اجازه بدهند مراجع حقوق بشری، گزارشگران و اصحاب رسانه زندان‌های آمریکا را هم ببینند. آیا اجازه می‌دهند که ببینند زندان‌های آمریکا چگونه است؟ چرا این تعداد زندانی زن در داخل آمریکا است؟

سخنگوی وزارت امور خارجه گفت: چرا این میزان جرم و جنایت در آمریکا بالا است اگر همه اینها موجب واقعی هستند؟ آیا غیر از این است که دولت آمریکا عملکرد درست و سازنده‌ای نداشته و به جای توجه به امور داخلی و امور شهروندان خودش وقت و انرژی و سرمایه ملی شهروندان آمریکا را طرف توجه و مداخله در امور داخلی دیگر کشورهای جهان می‌کند؟ کشوری که مدعی دفاع از حقوق زنان است اولا این میزان تحریم نکند و دوم اینکه وضعیت وضعیت زنان در داخل آمریکا توجه کند. سطح بالای خشونت در داخل زندان‌های آمریکا گزارش‌هایی است وجود دارد. بنابراین هم اقدام غیرقانونی و دوگانه است و هم شعارهایی که می‌دهند شعارهای توخالی و دقیقا نقطه مقابل آن چیزی است که در داخل این کشورها منجمله کشور آمریکا وجود دارد.

در پایان باید گفت که براساس گزارش مرکز جرایم آمریکا، روزانه در این کشور به طور میانگین ۱۸۷۱ زن مورد تجاوز جنسی قرار می‌گیرند و حالا همین کشور مدعی دفاع از حقوق زنان ایرانی شده است...

 

 

باشگاه خبرنگاران جوان سیاسی سیاست خارجی