بیش از ۹۰ درجه زیر صفر؛ ناسا دمای سردترین نقطه کره زمین را چگونه اندازه می‌گیرد؟

شاید با خودتان گفته باشید الان که هوا سرد است و بهتر است در منزل بمانید؛ اما در برخی کشورها با نزدیک شدن به روز کریسمس و جشن‌های پایان سال بسیاری از مردم به دنبال نقطه‌ای می‌گردند که با دیدن برف و سرما حال و هوای زمستانی در سال نو میلادی برایشان بیشتر جلوه‌گر شود.

به همین مناسبت صفحه فیس‌بوک آژانس فضایی ناسا از مخاطبان خود پرسیده که آیا «برای گذراندن فصل تعطیلات به دنبال سردترین نقطه هستید؟»

البته ناسا در ادامه می‌گوید که اگر قصد سفر به این نواحی را داشته باشید قاعدتا شما تنها فردی خواهید بود که در آنجا خواهد بود چرا که با آن سرمای استخوان سوز «هیچ کس دیگری را در آنجا نخواهید دید». این آژانس فصایی در می‌گوید «سردترین مکانی که روی کره زمین (با کمک ماهواره های ناسا) پیدا کرده‌ایم، یک خط الراس بلند در فلات شرقی قطب جنوب است.»

ناسا چگونه دمای این ناحیه را اندازه‌گیری کرده است؟

فقط حواستان باشد حسابی کفش و کلاه کرده باشید چرا که دمای محیط در این ناحیه در شب‌های زمستانی می‌تواند تا «۹۲ درجه زیر صفر پایین بیاید.»

به فیسبوک یورونیوز بپیوندید

ناسا اولین بار در سال ۲۰۱۳ اعلام کرد که سردترین نقطه کره زمین را پیدا کرده است و از آن زمان تاکنون این فلات هر سال رکورد سردترین نقطه جهان را به خود اختصاص داده است.

البته این آمار و ارقام به راحتی به دست نیامده و بنا بر گزارش مرکز داده‌های برف و یخ آمریکا، این تحقیقات حاصل تجزیه و تحلیل ۳۲ سال داده‌های چندین ماهواره بوده است تا اینکه در نهایت مشخص شد حفره‌های موجود در این فلات سردترین نقطه در جهان است.

سردترین درجه‌ برودتی که در این ناحیه تا کنون به ثبت رسیده معادل ۹۳ درجه سانتی‌گراد زیر صفر بوده که در تاریخ ۱۰ اوت ۲۰۱۰ به ثبت رسیده است.

• هشدار سازمان جهانی هواشناسی: در سال ۲۰۲۰ دمای ۳۸ درجه در مدار قطب شمال ثبت شد
• ویدئو؛ آب‌تنی در هوای منفی ۵۰ درجه سردترین دهکده جهان

سردترین نقطه مسکونی جهان در کجاست؟

نکته جالب توجه این است که این میزان برودت به سبب سکون بیش از حد هوا درون این حفره‌ها بوده است و به مرور زمان باز هم از میزان گرمای آن کاسته خواهد شد چرا که دمای داخلی خود را به محیط بیرون ساطع می‌کند.

به گفته کارشناسان، با این حال این فلات سردترین نقطه مسکونی جهان نیست. چرا که سردترین منطقه‌ای که انسان‌ها در آن سکونت دارند در شمال شرقی سیبری قرار دارد، جایی که دما در ورخویانسک روسیه در سال ۱۸۹۲ و روستای اویمیاکن در سال ۱۹۳۳ به منهای ۶۷.۸ درجه سانتیگراد کاهش یافت.