دشمن شناسی قوی و شناخت موقعیت تاریخی خود، راه حلی پیش روی زنان ایرانی

گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو- فاطمه محمودی؛ حضور زنان در اتفاقات و اغتشاشات اخیر کشور یکی از مسائل قابل بحث این روزهاست. آیا زنان پیش برنده اتفاقات اخیر بودند؟ عده‌ای با استفاده از نام زنان و شعار‌های زنانه خواستند زنان را باخود همراه کنند. در این میان هم برخی دختران دانش آموز، دانشجو و زنان با آن‌ها همراه شدند. چون فکر میکردند که در انقیادند و قرار است دستی به سوی آن‌ها دراز شود و کمکشان کند. دستی از انگلیس، آمریکا و دیگر کشور‌های استعمارگر. در شبکه‌های خارجی به اصطلاح کارشناس‌ها و مجری‌های زن پا روی پا می‌انداختند و دختران و زنان ایرانی را تشویق می‌کردند که به خیابان‌ها بیایند، به اغتشاشگران بپیوندند و حجاب خود را بردارند. این جزئی از برنامه شان بود و برنامه هایشان تا جایی پیش رفت که ایران را از کمیسیون مقام زن ملل متحد نیز حذف کردند.

ورود گروهک‌های تروریستی مثل کوموله و دموکرات به این اغتشاشات کاملا هدف از آن را عیان می‌کند. آن‌ها به دنبال تجزیه ایران اند. اما اینکه ابعادی از این اغتشاشات به مفهوم آزادی زنان گره خورده است باعث می‌شود به این فکر کنیم که زنان چطور می‌توانستند مانع این شوند به نام آن‌ها اعتراض صورت بگیرد، شعارسازی شود، اغتشاش شود و در نهایت به کام، تجزیه طلبان، برانداز‌ها و سلطنت طلبان به ایران و ایرانی ضربه‌ای وارد شود.

لازمه این‌ها داشتن آگاهی سیاسی زنان است. باید تاریخ بدانند، بدانند مسیح علینژاد و دارودسته اش که هستند و به دنبال چه چیزی روز و شب خودشان را گرفته اند تا ایرانی‌ها و به خصوص زنان ایرانی را به جان هم بیندازند. باید بدانند گروهک‌های دموکرات و کوموله که الان به یاوه گویی افتاده اند سال‌ها پیش با مردم چه کردند.

«زن، وقتی با سواد باشد و از آگاهی سیاسی برخوردار شود، کسی نمیتواند به آسانی به او زور بگوید و حقّش را پایمال کند... دختران جوان ما درس بخوانند، علم بیاموزند، آگاهی پیدا کنند، به شأن خودشان واقف شوند و قدر خود را بدانند، تا بفهمند که تبلیغات استکبار جهانی در خصوص زن، چقدر بی پایه و اساس و پوچ است. در سایه سواد، میشود این‌ها را فهمید.» این‌ها بیانات رهبر معظم انقلاب در سال ۷۵ است. هنوز هم ماجرا تغییری نکرده است و هنوز هم زنان ما به آن آگاهی سیاسی نیاز دارند.

این اصلی است که به دیروز و امروز مربوط نیست بلکه تا دنیا دنیاست باید مورد توجه ما قرار بگیرد. در همین رابطه گفتگویی داشتیم با حمیده طائب، کارشناس حوزه زنان و عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس. وی داشتن آگاهی را یکی از مولفه‌های مهم برای زنان دانست که باعث می‌شود زنان کمتر بازیچه دست اهداف سیاسی عده‌ای شوند: «آگاهی، علم آموزی، حرف متقن و مستدل زدن خیلی مهم است. چنین مطالبی، چون بسیار تکرار شده است حالت کلیشه‌ای و شعاری پیدا کرده است، اما همچنان نیاز به تکرار دارد. ما یک کلمه میگوییم آگاهی، ولی ذیل آن خیلی حرف‌ها به میان می‌آید. فرد باید خوب مطالعه داشته باشد که بداند به لحاظ تاریخی در چه موقعیتی قرار دارد و در آینده‌ها چه اثری می‌تواند داشته باشد؟ مورد دیگر اینکه باید دشمن شناسی یک زن قوی باشد، موقعیت تاریخی و نقش خود را برای پیش برد تاریخ بداند. میزان اثرگذاری خود و جایگاه خودش را در خانواده و اجتماع درک کند. زن باید تهدیدات و فرصت‌هایی که حول او شکل گرفته است را تشخیص دهد.»

خودآگاهی و خودسازی معنوی مقدمه تکلیف گرایی

کارشناس حوزه زنان خود آگاهی را یکی دیگر از ساحت‌های مهم این موضوع دانست و گفت: «غیر از آگاهی نسبت به محیط پیرامون و حتی مدیریت جایگاه زن در تاریخ فعلی، زنان به یک خود آگاهی به معنای خودشناسی هم احتیاج دارند که  ببینند گره‌ها در کجاست و روی بیاورند به کار‌های جمعی و تشکیلاتی. این هم مهم است که از ساحت فردی بیرون بیایند.»

وی با اشاره به اینکه یک ساحت بسیار مهم دیگر خودسازی معنوی است ادامه داد: «واقعیت این است که یک بخشی از علم در کتاب‌ها نیست و آن را با خودسازی به دست می‌آوریم. یعنی آدم باید ضمیر خودش را صاف کند تا بتواند دریافت خوبی داشته باشد. ما اعتقاد داریم که اگر تقوای الهی را پیشه کنیم خداوند به ما یاد می‌دهد. اتقو الله یعلمکم الله. پس لازم است زنان علاوه بر ساحت علم روی تهذیب نفس و خودسازی کار کنند؛ در این خودسازی ایثار و فداکاری و ... نیز وجود دارد. آدمی که با خدا معامله کرده است هم به او امداد الهی می‌شود هم اینکه تکلیف خودش را می‌داند. بر اساس آن علمی که دارد موقعیت شناس می‌شود و در هر موقعیتی طبق تکلیفش زندگی می‌کند نه هر جورکه دلش می‌خواهد. فرق بین انسان تراز اسلامی و انسان نما در این است که انسان کامل و آن که می‌خواهد تلاش کند که به کمال نزدیک شود هر کاری که دلش بخواهد نمی‌کند؛ بلکه هر کاری که خدا گفته باشد انجام می‌دهد. بنابراین خودآگاهی که رخ دهد و زن ارزش و شان خودش را چه به لحاظ هویت شخصی و چه به لحاظ هویت اجتماعی بداند این به او کمک می‌کند که ابزار دست دشمن نشود.»

ایده آل گرایی، مانع رشد زنان

طائب ادامه داد: «یک موقع ایده آل گرایی که ما داریم مانع رشد ما می‌شود. به تعبیری سنگ بزرگ علامت نزدن است. من در ارتباط‌هایی که با خانم‌ها دارم این را می‌بینم که کار‌های کوچک، ولی موثر به چشمشان نمی‌آید و همیشه امید این را دارند که یک حرکت بزرگی انجام دهند. در حالیکه دارند هم از آن حرکت کوچک موثر غفلت می‌کنند هم کار بزرگی را می‌خواهند که امکان تحققش به این زودی‌ها نیست. در نتیجه آن زمان را از دست می‌دهند و نهایتا کار خاصی هم نمی‌کنند.»