کلیسای کاتولیک پروتکل‌های سختگیرانه‌ای را پس از مرگ رهبرش اعمال می‌کند، اما با وخیم شدن وضع سلامت پاپ سابق، بندیکت شانزدهم، مشخص نیست که آیا همان پروتکل‌ها در مورد یک پاپ بازنشسته نیز اعمال می‌شود یا نه.

زمانی که بندیکت شانزدهم در سال ۲۰۱۳ به دلیل کهولت سن استعفا داد، اولین پاپ در ۶۰۰ سال گذشته بود که از این مقام کناره‌گیری کرد. کاردینال آلمانی با نام یوزف راتسینگر در آوریل ۲۰۰۵ به عنوان رهبر کاتولیک‌های جهان انتخاب شد و نام بندیکت را برای خود برگزید.

تقریباً برای یک دهه دو پاپ در واتیکان زندگی می‌کردند، بندیکت در صومعه مریم در باغ واتیکان اقامت داشت و گهگاه در کنار خلف خود ظاهر می شد.

جان مک‌گریوی، مورخ کاتولیک، گفت: «ما قبلاً چنین چیزی را نداشتیم که یک پاپ زنده به دفن پاپ مرده کمک کند.»

حتی قرون وسطی نیز الگویی ارائه نمی‌کند، زیرا زمانی که گرگوری دوازدهم در سال ۱۴۱۵ استعفا داد، هدف او پایان دادن به سال‌ها تفرقه مربوط به رقبای پاپ بود.

به طور معمول، هنگامی که پاپ می‌میرد، مرگ او تأیید می‌شود و قبل از اینکه رادیو واتیکان خبر مرگ او را اعلام کند، سران کشورهای خارجی به طور غیر رسمی مطلع می‌شوند.

شخص مشخصی در واتیکان از لحظه مرگ یک پاپ تا انتخاب پاپ دیگر این نهاد را اداره می‌کند که به او کامرلنگو می‌گویند‌. در حال حاضر کاردینال کوین فارل چنین وظیفه‌ای دارد اما چون بندیکت دیگر پاپ نیست، برخی از وظایف این کاردینال ممکن است دیگر مناسب نباشد.

به طور معمول، این کاردینال نقش تأیید رسمی مرگ پاپ را دارد و به طور سنتی به سر او با یک چکش نقره‌ای کوچک سه ضربه می‌زند و نام او را صدا می‌زند. او همچنین بر تخریب انگشتر ماهی‌گیر پاپ، مهر و موم کردن آپارتمان‌های پاپ، سازماندهی مراسم تشییع جنازه و تدارک مجمع انتخاب پاپ برای انتخاب جانشین نظارت می‌کند.

از آنجایی که فرانسیس در حال حاضر پاپ است، در مورد آنچه که کامرلنگو انجام خواهد داد تردیدهای فراوانی وجود دارد.

مراسم تشییع جنازه پاپ معمولاً توسط رئیس کالج کاردینال‌ها، کاردینال جیووانی باتیستا ری اداره می‌شود. اما در این مورد انتظار می‌رود که پاپ فرانسیس مسئولیت مراسم تشییع جنازه را به عهده خواهد گرفت. این مراسم معمولاً یا در کلیسای سن پیتر یا میدان روبروی آن برگزار می شود.

سپس پاپ در سردابی زیر این کلیسا به خاک سپرده می‌شود.

هر پاپ می‌تواند تمهیدات تشییع جنازه خود را مشخص کند، و اگرچه خانواده بندیکت در آلمان دفن شده‌اند، زندگی‌نامه‌نویس او، پیتر سیوالد، گفت که او می‌خواست در مقبره‌ای دفن شود که متعلق به سلفش ژان پل دوم بود، که قبل از اینکه قدیس شود و به مکان دیگری در واتیکان منتقل شود تابوت‌اش در آنجا قرار داشت.

مهم ترین مراسم پس از مرگ پاپ - انتخاب پاپ جدید - برگزار نخواهد شد.

اما پروتکل‌های دقیقی که واتیکان دنبال خواهد کرد مشخص نیست، زیرا کلیسای کاتولیک هنوز هیچ اطلاعاتی را به شکل عمومی منتشر نکرده است.

ماسیمو فرانکو، نویسنده امور واتیکان، به بی‌بی‌سی گفت تمام مراحل باید «از ابتدا نوشته شود» و پس از استعفای بندیکت در سال ۲۰۱۳، کلیسای کاتولیک مشخص نکرده است که در صورت مرگ او چه کاری انجام می‌شود.

او همچنین هشدار داد مرگ احتمالی بندیکت می‌تواند عواقب غیرقابل‌پیش‌بینی برای واتیکان داشته باشد، مانند عادی‌سازی استعفای یک پاپ.

«برای برخی در کلیسای کاتولیک، استعفای بندیکت نشان دهنده شرایط منحصر به فردی است که هرگز تکرار نخواهد شد.»

«برای دیگران ممکن است این یک نمونه و سابقه باشد و بنابراین می‌تواند تکرار شود. اما این یک علامت سؤال بزرگ است، درست مانند همه چیزهایی که در مورد مرگ و تشییع جنازه بندیکت شانزدهم مورد سؤال است.»

از آنجایی که بندیکت قبلاً رئیس دولت شهر واتیکان بود - یک دولت‌شهر مستقل که رم آن را احاطه کرده و توسط پاپ اداره می‌شود - این امکان وجود دارد که مراسم تشییع جنازه‌ای دولتی با دعوت رهبران خارجی برگزار شود، اما این ماجرا حتی تا به امروز نیز حوزه‌ای ناشناخته است.

کلیسای کاتولیک پروتکل‌های سختگیرانه‌ای را پس از مرگ رهبرش اعمال می‌کند، اما با وخیم شدن وضع سلامت پاپ سابق، بندیکت شانزدهم، مشخص نیست که آیا همان پروتکل‌ها در مورد یک پاپ بازنشسته نیز اعمال می‌شود یا نه.

زمانی که بندیکت شانزدهم در سال ۲۰۱۳ به دلیل کهولت سن استعفا داد، اولین پاپ در ۶۰۰ سال گذشته بود که از این مقام کناره‌گیری کرد. کاردینال آلمانی با نام یوزف راتسینگر در آوریل ۲۰۰۵ به عنوان رهبر کاتولیک‌های جهان انتخاب شد و نام بندیکت را برای خود برگزید.

تقریباً برای یک دهه دو پاپ در واتیکان زندگی می‌کردند، بندیکت در صومعه مریم در باغ واتیکان اقامت داشت و گهگاه در کنار خلف خود ظاهر می شد.

جان مک‌گریوی، مورخ کاتولیک، گفت: «ما قبلاً چنین چیزی را نداشتیم که یک پاپ زنده به دفن پاپ مرده کمک کند.»

حتی قرون وسطی نیز الگویی ارائه نمی‌کند، زیرا زمانی که گرگوری دوازدهم در سال ۱۴۱۵ استعفا داد، هدف او پایان دادن به سال‌ها تفرقه مربوط به رقبای پاپ بود.

به طور معمول، هنگامی که پاپ می‌میرد، مرگ او تأیید می‌شود و قبل از اینکه رادیو واتیکان خبر مرگ او را اعلام کند، سران کشورهای خارجی به طور غیر رسمی مطلع می‌شوند.

شخص مشخصی در واتیکان از لحظه مرگ یک پاپ تا انتخاب پاپ دیگر این نهاد را اداره می‌کند که به او کامرلنگو می‌گویند‌. در حال حاضر کاردینال کوین فارل چنین وظیفه‌ای دارد اما چون بندیکت دیگر پاپ نیست، برخی از وظایف این کاردینال ممکن است دیگر مناسب نباشد.

به طور معمول، این کاردینال نقش تأیید رسمی مرگ پاپ را دارد و به طور سنتی به سر او با یک چکش نقره‌ای کوچک سه ضربه می‌زند و نام او را صدا می‌زند. او همچنین بر تخریب انگشتر ماهی‌گیر پاپ، مهر و موم کردن آپارتمان‌های پاپ، سازماندهی مراسم تشییع جنازه و تدارک مجمع انتخاب پاپ برای انتخاب جانشین نظارت می‌کند.

از آنجایی که فرانسیس در حال حاضر پاپ است، در مورد آنچه که کامرلنگو انجام خواهد داد تردیدهای فراوانی وجود دارد.

مراسم تشییع جنازه پاپ معمولاً توسط رئیس کالج کاردینال‌ها، کاردینال جیووانی باتیستا ری اداره می‌شود. اما در این مورد انتظار می‌رود که پاپ فرانسیس مسئولیت مراسم تشییع جنازه را به عهده خواهد گرفت. این مراسم معمولاً یا در کلیسای سن پیتر یا میدان روبروی آن برگزار می شود.

سپس پاپ در سردابی زیر این کلیسا به خاک سپرده می‌شود.

هر پاپ می‌تواند تمهیدات تشییع جنازه خود را مشخص کند، و اگرچه خانواده بندیکت در آلمان دفن شده‌اند، زندگی‌نامه‌نویس او، پیتر سیوالد، گفت که او می‌خواست در مقبره‌ای دفن شود که متعلق به سلفش ژان پل دوم بود، که قبل از اینکه قدیس شود و به مکان دیگری در واتیکان منتقل شود تابوت‌اش در آنجا قرار داشت.

مهم ترین مراسم پس از مرگ پاپ - انتخاب پاپ جدید - برگزار نخواهد شد.

اما پروتکل‌های دقیقی که واتیکان دنبال خواهد کرد مشخص نیست، زیرا کلیسای کاتولیک هنوز هیچ اطلاعاتی را به شکل عمومی منتشر نکرده است.

ماسیمو فرانکو، نویسنده امور واتیکان، به بی‌بی‌سی گفت تمام مراحل باید «از ابتدا نوشته شود» و پس از استعفای بندیکت در سال ۲۰۱۳، کلیسای کاتولیک مشخص نکرده است که در صورت مرگ او چه کاری انجام می‌شود.

او همچنین هشدار داد مرگ احتمالی بندیکت می‌تواند عواقب غیرقابل‌پیش‌بینی برای واتیکان داشته باشد، مانند عادی‌سازی استعفای یک پاپ.

«برای برخی در کلیسای کاتولیک، استعفای بندیکت نشان دهنده شرایط منحصر به فردی است که هرگز تکرار نخواهد شد.»

«برای دیگران ممکن است این یک نمونه و سابقه باشد و بنابراین می‌تواند تکرار شود. اما این یک علامت سؤال بزرگ است، درست مانند همه چیزهایی که در مورد مرگ و تشییع جنازه بندیکت شانزدهم مورد سؤال است.»

از آنجایی که بندیکت قبلاً رئیس دولت شهر واتیکان بود - یک دولت‌شهر مستقل که رم آن را احاطه کرده و توسط پاپ اداره می‌شود - این امکان وجود دارد که مراسم تشییع جنازه‌ای دولتی با دعوت رهبران خارجی برگزار شود، اما این ماجرا حتی تا به امروز نیز حوزه‌ای ناشناخته است.