شگفتانه‌ی زمستانی «بهارستان» برای ورزش

سپهر ستاری: در بحبوحه روند افزایشی نرخ دلار و طلا، در روزگاری که اخبار در قرق گران شدن خودرو و مایحتاج روزمره زندگی مردم است، بعضی از نمایندگان مجلس اولویت را «ورزش» تشخیص داده‌اند و جالب اینکه در میان همه موضوعات ورزشی، فوتبال در راس سوال این نمایندگان از سید حمید سجادی است، آن هم حدود ۴۰ روز پس از آخرین بازی تیم ملی در پیچیده‌ترین جام جهانی برای ایران که با وجود همه مشکلات و حاشیه‌سازی‌ها، فاصله تیم ملی تا نخستین صعود به مرحله حذفی مسابقات تنها یک گل بود. 

نگاهی به سوال مطرح شده از وزیر ورزش 

«سوءمدیریت در برنامه ورزش حرفه‌ای، به‌طور خاص فوتبال و هزینه‌های نامتعارف و عدم برخورد با سوءاستفاده کنندگان از بیت‌المال در قراردادهای مربیان خارجی تیم ملی و باشگاه‌های پرطرفدار استقلال و پرسپولیس، بستن قراردادهای نجومی با برخی بازیکنان و مربیان خارجی و عدم پیگیری به‌موقع حقوقی و محکومیت مکرر و پرداخت جریمه‌ها از بیت‌المال، دیپلماسی ضعیف ورزشی و حذف دو تیم پرطرفدار فوتبال و برخی تیم‌های ورزشی»، این سوالی است که وزیر ۵۳ ساله ورزش ایران باید روز سه‌شنبه در صحن علنی مجلس به آن پاسخ بدهد. شاید در نگاه اول و از دید عوام، این سوالی است که وزیر ورزش به دلیل مسئولیتی که دارد باید جوابگوی آن باشد اما وقتی این سوال از سوی نمایندگان مردم مطرح می‌شود، جای شگفتی دارد؛ نمایندگانی که باید به دلیل نقش قانون‌گذاری‌شان با اشراف و احاطه کامل از موضوعات به اظهارنظر و طرح سوال بپردازند. 
  
اساس‌نامه‌ای که یک شبه تغییر کرد! 

در شرایطی در بخش اول سوال از سید حمید سجادی، نماینده (یا نمایندگان سوال کننده) از آنچه «سوء مدیریت در برنامه ورزش حرفه‌ای» خوانده انتقاد کرده که مجلس هشتم در سال ۱۳۸۹، دولت را از پرداخت «هرگونه وجه به ورزش حرفه‌ای» منع کرده و این در نگاه کلی به معنای عدم اجازه به دولت یا دولتها در دخالت در ورزش حرفه‌ای است. طبعا وقتی مجلس، دولت و وزارت ورزش را از پرداخت وجه به فدراسیون‌ها منع کرده، به خودی خود حق دخالت و ورود وزارت ورزش به امور فدراسیون‌ها را هم سلب کرده است! نکته دیگر که در سخنرانی‌ها و مصاحبه‌های سجادی مطرح شده بحث تغییر ناگهانی اساس‌نامه فدراسیون‌های ورزشی توسط وزارت ورزش قبلی آن هم پنج روز پیش از استقرار تیم جدید مدیریتی در این وزارتخانه است که به طور کل راه هرگونه ورود وزارت ورزش در امور فدراسیون‌ها را بسته است. با این اوصاف مشخص نیست این بخش از پرسش نماینده سوال‌کننده چه محلی از اعراب دارد؟

سورپرایز فوتبالی مجلس

بخش دوم سوال مطرح شده از وزیر ورزش کاملا فوتبالی است؛ جایی که سجادی باید پاسخگوی موضوعاتی باشد که خارج از حیطه مسئولیت اوست. اگر منظور نماینده سوال‌کننده از «عدم برخورد با سوءاستفاده کنندگان از بیت‌المال در قراردادهای مربیان خارجی تیم ملی و باشگاه‌های پرطرفدار استقلال و پرسپولیس» وظیفه سجادی در برخورد با عوامل انعقاد قرارداد با ویلموتس، استراماچونی و برانکوست که این قراردادها پیش از حضور سجادی در وزارت ورزش بسته شده و اساسا «برخورد» با این عوامل در صورت تخطی و تخلف در انعقاد این قراردادها با قوه قضاییه است و نه وزیر ورزش! یا اگر منظور سوال‌کننده از وزیر ورزش، همان انتقاد احمد راستینه در موضوع ورود مهدی تاج به انتخابات فدراسیون فوتبال است، سوال این است که سجادی چه نقشی می‌تواند در جلوگیری و رد صلاحیت افراد در ورود به انتخابات‌ها به ویژه انتخابات فدراسیون فوتبال با آن اساس‌نامه خاصش داشته باشد؟ نکته عجیب‌تر در سوال مطرح شده جایی است که گفته شده به دلیل «دیپلماسی ضعیف ورزشی» دو تیم پرطرفدار فوتبال و برخی تیم‌های ورزشی از رقابت‌های بین‌المللی کنار رفته‌اند. در حالی سجادی پا به وزارت ورزش گذاشت که به اولتیماتوم‌های چند ساله کنفدراسیون فوتبال آسیا به باشگاه‌های ایرانی بی‌توجهی شده بود و همزمان با روزهای ابتدایی حضورش در ورزش، کاسه صبر ای.اف.سی لبریز شد و تیم‌های بسیاری از کشورهای مختلف از جمله سه تیم ایرانی از حضور در لیگ قهرمانان آسیا کنار گذاشته شدند و کمیته صدور محوز حرفه‌ای فدراسیون فوتبال ایران هم تعلیق شد؛ تعلیقی که پس از یک سال و چند ماه، هفته قبل با تلاش‌های انجام گرفته و جدیت مجموعه ورزش کشور و فدراسیون فوتبال رفع تعلیق شد. 

ورزشی که اجازه نفس کشیدن می‌خواهد 

جدا از انتقادهایی که به تمامی مجموعه‌های مدیریتی وارد است، آنچه ورزش کشور به آن نیاز دارد آرامش است و ثبات.سجادی که با تغییرات انجام گرفته اخیر در وزارت ورزش و شرکت توسعه نشان داد ضعف‌های وزارتخانه‌ متبوعش را شناخته و در صدد ترمیم این نقاط ضعف بر آمده، به عنوان فردی آکادمیک و ورزشی نیازمند آرامش است تا بتواند به طور کامل رویای جامعه ورزش در موفقیت ورزش با یک مدیر ورزشی را برآورده کند. اگر ورزش  در میان تلاطم‌های اجتماعی همچنان محلی برای شادی و اتحاد ملی است و اگر اهمیت این پدیده در ماه گذشته و با برگزاری رقابت‌های جام‌جهانی بار دیگر بر همه تصمیم‌گیران عیان شد، باید توجه داشت که برای رسیدن به موفقیت‌های آتی در رقابت‌های پیش‌رو همچون بازی‌های آسیایی و المپیک راهی جز آرامش و ثبات در مجموعه مدیریتی ورزش وجود ندارد و الا اگر قرار باشد با سوال‌هایی که با واقعیت ورزش همخوانی ندارد، مدیریت ورزش هر روز دچار تغییر و تزلزل شود، چرخه باطل و معیوب ورزش که در تمام این سال‌ها حکمفرما بوده همچنان ادامه خواهد داشت و ورزش هم همچون بسیاری از پدیده‌های اجتماعی که کارکردشان را در جامعه از دست داده‌اند، نقش اصلی خود را از دست خواهد داد.

251 251