ناگفته‌هایی از انسان‌های اولیه/ از جراحی قطع عضو تا یک مهاجرت تاریخی/ عکس

انسان‌ها به‌شکلی استثنایی متنوع هستند؛ بااین‌حال، همه‌ی ما فارغ از تمام تفاوت‌هایمان یک مورد مشترک با تمام ۸ میلیارد انسان دیگر روی سیاره داریم: ما انسان‌های خردمند هستیم و اجداد مشترکی داریم. داستان چگونگی پیدایش ما پخش‌شدنمان در سراسر جهان و عملکردمان در طول مسیر همچنان در حال کامل‌ترشدن است. هنوزهم پس از گذشت سالیان طولانی از اولین یافته‌های دانشمندان، ابعاد بیشتری از داستان رازآلود سفر انسان مدرن از آفریقا پدیدار می‌شود و دانشمندان سرنخ‌های جدیدی پیرامون آن پیدا می‌کنند.

بیشتر بخوانید:

هسته شیطان و دانشمندانی که قربانی آن شدند

عکس | خوب نگاه کنید تا به عظمت هستی پی‌ ببرید

در این مقاله که نسخه‌ی اولیه‌ی آن در وب‌سایت لایوساینس منتشر شده، نگاهی اجمالی خواهیم انداخت به چند نکته یا یافته‌ی مهم درباره‌ی انسان‌های باستان که دانشمندان در سال ۲۰۲۲ موفق شدند آن‌ها را کشف کنند. پس از اشاره به هر یافته، تلاش می‌کنیم بر چگونگی تأثیر آن یافته بر درک ما از سفر بزرگ بشرنیز گریزی بزنیم.

۱. ایستادن روی دو پا در ۷ میلیون سال پیش

تصویر بالا تفسیری هنری از چگونگی حرکت ساحل‌مردم چادی را نشان می‌دهد. حرکت روی دو پا در میان اولین گونه‌های شناخته‌شده‌ی بشر نه‌تنها روی زمین، بلکه در بالای درختان نیز رایج بوده است. این حرکت همراه سایر انواع حرکت در محیط درختی وجود داشته است؛ ازجمله حرکت چهار پا با استفاده از دست‌ها و چنگ‌زدن به سطوح و شاخه‌ها. حرکت مذکور به‌وضوح با حرکت گوریل‌ها و شامپانزه‌ها که از پشت فالانژها یا استخوان‌های بند انگشت خود برای حمایت استفاده می‌کنند (راه‌رفتن با بند انگشت) متفاوت است.

محققان در بررسی‌های خود دریافتند که راه‌رفتن روی پای خودمان برای خانواده‌ی انسان شاهکاری کاملاً بزرگ و عاملی تعیین‌کننده بوده است و نیاکان هم‌خانواده‌ی بسیار دوردست ما حدود ۷ میلیون سال پیش موفق شده‌اند آن را انجام دهند. این کشف پس از آن صورت گرفت که دانشمندان یک استخوان ران و یک جفت استخوان ساعد مربوط به ساحل‌مردم چادی از ۷ میلیون سال پیش را مطالعه کرده بودند و باورشان بر این بود که استخوان یادشده ممکن است قدیمی‌ترین انسان‌تبار شناخته‌شده‌ی تمام تاریخ باشد. درواقع، این‌جا صحبت از یکی از خویشاوندان انسان مربوط به دوره‌ی پس از جداشدن اجداد ما از میمون‌های مدرن مطرح است. به‌نظر می‌رسد که ساحل‌مردم چادی هم روی دو پا راه می‌رفتند و هم می‌توانستند از درختان به شیوه‌ای متفاوت با میمون‌ها بالا بروند.

۲. نخستین قطع عضو شناخته‌شده در ۳۱ هزار سال پیش

تصویر بالا ترسیمی است از شکارچی جوانی که پایش را جراحی ماهر در دوران ماقبل تاریخ قطع کرده است. برپایه‌ی یافته‌های پژوهشگران، قدیمی‌ترین قطع عضو پزشکی ثبت‌شده مربوط به دوران ماقبل تاریخ و مرتبط به بیمار عصر حجر بوده که یک پای خود را ۳۱ هزار سال پیش در سرزمین بورنئوی امروزی از دست داده است. براساس تجزیه‌وتحلیل مینای دندان، آن کودک شکارچی‌گردآورنده پس از عمل جراحی برای قطع پای آسیب‌دیده، به‌مدت ۶ تا ۹ سال دیگر زندگی کرده است. پیش‌ازاین، قدیمی‌ترین قطع عضو پزشکی ثبت‌شده مربوط به ۷ هزار سال پیش بوده است.

۳. دیوار عصر یخبندان

این امکان وجود دارد که سد عظیم یخی که طبق بررسی‌ها تعداد لایه‌های آن تا عدد ۳۰۰ می‌رسیده، راه گروهی از مهاجران اوراسیا به مقصد آمریکا را مسدود کرده باشد. این افراد درصورت رسیدن به مقصدشان، احتمالاً باید نخستین آمریکایی‌های زمین قلمداد می‌شدند. وجود این مانع سرد نشان می‌دهد که این افراد با پای پیاده از پل زمینی برینگ از آسیا به آمریکا عبور نکرده‌اند؛ بلکه با قایق‌هایی در امتداد ساحل آن ناحیه حرکت کرده‌اند.
محققان پس از تجزیه‌وتحلیل ۶۴ نمونه‌ی زمین‌شناسی از ۶ مکان در سراسر منطقه‌ی پل باستانی به این نتیجه رسیدند. آنان دریافتند که مسیر بدون یخ تا حدود ۱۳٬۸۰۰ سال پیش به‌طورکامل باز نشده بوده است. رقم یادشده تاریخ سردرگم‌کننده و عجیبی است؛ زیرا برپایه‌ی برخی شواهد دیگر، اولین آمریکایی‌ها بسیار زودتر از آن موقع وارد این قاره شده‌اند و فرهنگ کلوویس یافت‌شده در نیومکزیکو در زمان‌هایی پیش‌تر از تاریخ یادشده در آن‌جا ایجاد شده است.

۴. درخت خانوادگی به وسعت سیاره

انجام کارهای مربوط به شجره‌نامه حتی در سطح دنیای امروز و برای چند نسل نیز به‌خودی‌خود کاری دشوار و طاقت‌فرسا برشمرده می‌شود. درحال‌حاضر، محققان تلاش کرده‌اند شجره‌نامه‌ای را برای تمام بشر شناسایی و تنظیم کنند و درادامه به چگونگی ارتباط دسته‌های مختلف انسان‌ها با یکدیگر پی ببرند. دانشمندان در تحقیقات خود، هزاران توالی ژنومی را از ۲۱۵ جمعیت از سراسر جهان، ازجمله از میان انسان‌های باستانی و مدرن و خویشاوندان کهن بررسی کردند.
برای بررسی تغییرات ژنتیکی در بین ژنوم‌ها از یک الگوریتم کامپیوتری استفاده شد و این امکان را برای تیم پژوهشی فراهم ساخت تا درنهایت ببینند چه کسی از چه نسلی بوده و با چه کسانی خویشاوند است. محققان پس از رسیدن به تقریبی از محل زندگی این اجداد، نقشه‌ای برای این شجره‌ی خانوادگی غول‌پیکر ایجاد کردند. آن‌طور که انتظار می‌رفت و هم‌سو با یافته‌های گروه‌های پیشین دانشمندان، همه‌چیز به آفریقا برمی‌گردد.

۵. قدیمی‌ترین خویشاوند شناخته‌شده‌ی انسان در اروپا

تصویر بالا چهار جمجمه‌ی استرالوپیتکوس مختلف یافت‌شده در غارهای استرک‌فونتین آفریقای‌جنوبی را نشان می‌دهد. این جمجمه‌ها حتی در مقیاس زمانی خودشان هم کاملاً قدیمی و فرسوده در نظر گرفته می‌شوند. قدمت غار حاوی این فسیل و سایر فسیل‌های استرالوپیتکوس به ۳/۴ تا ۳/۶ میلیون سال پیش برمی‌گردد؛ بسیار قدیمی‌تر از آنچه قبلاً تصور می‌شد. تاریخ جدید این باور دیرینه را که استرالوپیتکوس آفریقای‌جنوبی شاخه‌ی جوان‌تری از استرالوپیتکوس آفارنسیس آفریقای‌شرقی بوده، رد می‌کند.
درواقع، تحلیلی جدید از استخوان‌های قدیمی و شبیه انسان نشان داد که آن‌ها شاید بیش از یک‌میلیون سال قدیمی‌تر از آن چیزی باشند که پیش‌تر تصور می‌شد. محدوده‌ی تاریخ جدید احتمال ایجاد این گونه برای انسان را بهبود می‌بخشد. باید یادآوری کنیم که غار استرک‌فونتین به‌دلیل برخورداری از بقایای استرالوپیتکوس آفارنسیس مشهور است؛ اما همان‌طورکه گفتیم، مشخص نیست که استخوان‌های مطالعه‌شده متعلق به این گونه هستند یا خیر.
اگر تلقی دانشمندان درست باشد، یافته‌هایشان می‌تواند درک ما از چگونگی پیدایش انسان را بازنویسی کند؛ زیرا در آن صورت، قدمت فسیل‌های اخیر حتی از فسیل نمادین و معروف لوسی با قدمت ۳/۲ میلیون سال نیز بیشتر قلمداد خواهد شد. لوسی نیز یکی از فسیل‌های استرالوپیتکوس آفارنسیس قدیمی در شرق آفریقا است. این گونه‌ در کل یکی از رقبای اصلی برای تعیین شدن به‌عنوان جد مستقیم ما مطرح است.

58321