المانیتور: اردوغان با دست ضعیف پوتین بازی می‌کند/ آشتی آنکارا و دمشق معامله‌ای تمام شده نیست

به گزارش خبرآنلاین پایگاه المانیتور در مقاله ای نوشت:

رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه از دیدار با همتای سوری خود بشار اسد با میانجیگری ولادیمیر پوتین خبر می‌دهد. رئیس‌جمهور روسیه سال‌ها بر آشتی ترکیه و روسیه فشار می‌آورد، و به نظر می‌رسد که پایان بازی نزدیک‌تر از همیشه است، که ناشی از احساس فرصت اردوغان در نتیجه جنگ اوکراین است.

گردهمایی؟ روز پنجشنبه، اردوغان خوش‌بینانه‌ترین ارزیابی را از چشم‌انداز آشتی با اسد ارائه کرد: «با روسیه، ترکیه و سوریه، روندی را از طریق نشست روسای اطلاعات و وزرای دفاع خود در مسکو آغاز کرده‌ایم. سپس انشاءالله وزرای خارجه خود را به صورت سه جانبه گرد هم خواهیم آورد. سپس بسته به تحولات، به عنوان رهبر گرد هم خواهیم آمد.»

هشدار به مخالفان سوری: روز جمعه، خلوصی آکار، وزیر دفاع، به گروه‌های مخالف تحت حمایت ترکیه در سوریه هشدار داد که می‌تواند نزدیکی احتمالی بین سوریه و ترکیه را برهم بزند، در حالی که به گروه‌ها اطمینان داد که در صورت پیشرفت روند، آنکارا آنها را کنار نمی گذارد. اعتراضات علیه عادی سازی روابط، این هفته در استان های حلب و ادلب برگزار شده است.

کردهای سوریه در جنگ: همانطور که امبرین زمان توضیح می دهد، اردوغان مانند همیشه در اولویت اصلی خود در سوریه صراحت دارد: نابود کردن نیروهای دموکراتیک سوریه عمدتاً کرد و احزاب محلی مرتبط با آنها، حزب اتحاد دموکراتیک و جبهه حفاظت از خلق. ترکیه این گروه ها را به حزب کارگران کردستان (پ ک ک) مرتبط می داند که آن را یک گروه تروریستی می داند. توافق با اسد ممکن است مانع از یک حمله طولانی مدت برای "بستن شکاف ها" در کمربند امنیتی ترکیه در عمق ۳۰ کیلومتری (۱۸ مایلی) در سوریه شود. اردوغان گفت که ترکیه قصد دارد "کل زیرساخت های گروه تروریستی را که از آن قدرت می گیرد، نابود کند."

سیاست داخلی: منافع اردوغان در سوریه با اولویت های سیاسی و اقتصادی داخلی او مرتبط است. همانطور که اندرو ویلکز گزارش می دهد، ترکیه در ماه ژوئن انتخابات برگزار می کند، اما به دلیل شرایط سخت اقتصادی، این تاریخ ممکن است زودتر باشد. ترکیه میزبان نزدیک به ۴ میلیون آواره سوری است که فشاری بر اقتصاد این کشور وارد می کند. حزب دموکراتیک خلق ها (HDP)، حزب اپوزیسیون پیشرو ترکیه، گفته است که با سوریه صلح خواهد کرد. همانطور که مصطفی سونمز توضیح می دهد، تورم با وجود کاهش در ماه دسامبر به شکل نگران کننده ای افزایش خواهد یافت.

اردوغان با دست ضعیف پوتین بازی می کند: پوتین مدت هاست که به دنبال آشتی دادن اسد و اردوغان به عنوان ابزاری برای ایجاد ثبات در سوریه و مقابله با نفوذ ایالات متحده و ایران در آنجا بوده است. تشدید حمایت روسیه و ایران از سوریه در سال ۲۰۱۵، دولت اسد را از سقوط نجات داد. پوتین می تواند به سوریه به عنوان یک موفقیت بزرگ نظامی و دیپلماتیک اشاره کند، زیرا بسیاری در منطقه قدرت ماندن ایالات متحده را زیر سوال می برند. از سال ۲۰۱۶، پوتین به اصطلاح "گروه آستانه" روسیه، ایران و ترکیه را برای مدیریت منافع ناهمگون خود در سوریه پرورش داده تا به مرور زمان نفوذ غرب جایگزین شود. روسیه همچنین میانجی گری سازمان ملل را نیز نمی پذیرد. اما با پوتین و روسیه که اکنون در اوکراین گرفتار شده است، اردوغان به عنوان شریک و میانجی مسکو دست بالا را در صورت دستیابی به توافق به دست آورده است.

اسرائیل در سوریه «منتظر نمی ماند»: پوتین همچنین به دنبال این بود که از تبدیل شدن سوریه به میدان نبرد همه جانبه بین نیروهای ایرانی و نیروهای نیابتی در سوریه و اسرائیل جلوگیری کند. المانیتور از نشست هلسینکی سال ۲۰۱۸ بین پوتین و رئیس جمهور ایالات متحده، دونالد ترامپ، در مورد برنامه های او برای کاهش تنش اسرائیل و ایران در سوریه اطلاعاتی را در اختیار داشت. آن زمان به جایی نرسید و بعید است اکنون به جایی برسد. اسرائیل روز دوشنبه فرودگاه بین المللی دمشق را بمباران کرد. بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل روز سه‌شنبه گفت که اسرائیل «اقدامی جدی برای جلوگیری از استقرار نظامی ایران در سوریه و جاهای دیگر انجام خواهد داد و ما منتظر نخواهیم بود». روز پنجشنبه، نیروهای دفاعی اسرائیل (IDF) در توییتی اعلام کردند که اجازه ورود حزب الله را به سوریه نمی دهند.

امارات وارد خلاء می شود: روز چهارشنبه، عبدالله بن زاید آل نهیان، وزیر امور خارجه امارات متحده عربی، دومین سفر خود را از نوامبر ۲۰۲۱ به سوریه انجام داد که نشانه ای از عادی سازی کند روابط دمشق با جهان عرب است که دولت بایدن با آن مخالف است. در شرایطی که اسد به ظاهر تثبیت شده است، و روسیه بعید است و قادر به ایجاد تعادل بین نقش مسلط ایران نیست، ابوظبی و دیگر پایتخت‌ها نمی‌خواهند سوریه را صرفاً به ایران واگذار کنند. همچنین کشورهای عربی نمی‌خواهند که سوریه پس از یک دهه جنگ داخلی و تحریم‌ها، بار دیگر به یک کشور شکست خورده تبدیل شود. سیاست ایالات متحده بعید است تغییر کند. سیاست ایالات متحده شامل حمایت از دسترسی بشردوستانه در سراسر سوریه است. ترویج پاسخگویی در قبال نقض حقوق بشر و عدم اشاعه توسط دولت سوریه از طریق تحریم؛ حمایت از روند سیاسی سازمان ملل؛ و جلوگیری از ظهور مجدد داعش، که ایالات متحده آن را به عنوان یک شورش «سطح پایین» توصیف می کند. پنتاگون تقریباً ۸۰۰ سرباز در سوریه دارد که با نیروهای دموکراتیک سوریه و از طریق آن کار می کنند.

پنج نکته نهایی: آیا سیاست ایالات متحده در سوریه می تواند با رویدادها همگام شود؟

۱. ایالات متحده استراتژی D-ISIS در سوریه را موفقیت آمیز می داند و بعید است نیروهای خود را حداقل در حال حاضر خارج کند. مساله استقرار یک سرمایه گذاری کم هزینه و با بازده بالا برای اهرم در یک محیط نامشخص بوده است. ایالات متحده و نیروهای دموکراتیک سوریه مناطقی را اداره می کنند که شامل میادین نفتی و سایر منابع کلیدی است. کردهای سوریه در حال حاضر محدودیت های تعهد ایالات متحده را درک کرده اند.

۲. همانطور که الیزابت هاگدورن گزارش می دهد، برخی از اعضای کنگره از ایالات متحده خواهند خواست تا تحریم های بیشتری را تحت قانون سزار اعمال کند. با این حال، تحریم‌ها کمک چندانی به تضعیف اسد و تشدید بحران‌های انسانی و اقتصادی نمی‌کند که سوریه را در معرض خطر بیشتر فروپاشی دولت قرار می‌دهد.

۳. ایالات متحده اولویت های دیگری دارد، از جمله روسیه و اوکراین، و سوریه را حتی بیشتر از قبل به عقب راند. مسکو و تهران هر دو از ماندن اسد در قدرت حمایت می کنند اما جنگ اوکراین حواس آنها را از موضوع سوریه پرت کرده و در مورد ایران از زمان اعتراضات 4 ماه سپری می شود. آمریکا روز جمعه تامین کنندگان پهپادهای ایرانی را به دلیل تامین تجهیزات روسیه در اوکراین تحریم کرد. اردوغان و اسد در اینجا ذینفع هستند.

۴. آشتی ترکیه و سوریه یک معامله تمام شده نیست و خطر درگیری نظامی از طریق تهاجم نظامی ترکیه در شمال یا حمله سوریه به ادلب تحت کنترل شورشیان وجود دارد. تلاقی کشورهای دارای قابلیت نظامی و نیروهای نیابتی در سوریه - ایالات متحده، روسیه، ایران، ترکیه، اسرائیل - نشان می‌دهد که وضعیت می‌تواند در هر زمان تشدید شود یا به عنوان یک درگیری منطقه‌ای درجه پایین تبدیل شود.

۵. استفاده از سلاح های شیمیایی در سوریه می تواند منجر به حمله آمریکا شود، همانطور که در سال های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ رخ داد.

۳۱۱۳۱۱