حسین الحسینی، معمار پیمان صلح لبنان و از رهبران جنبش أمل در ۸۶ سالگی در گذشت

حسین الحسینی، رئیس پیشین پارلمان لبنان و شخصی که نقش به‌سزایی در پایان دادن به جنگ‌ داخلی پانزده ساله این کشور داشت، روز چهارشنبه ۱۱ ژانویه ۲۰۲۳ پس از طی چند روز بیماری در سن هشتاد و پنج سالگی درگذشت.

الحسینی پس از ابتلا به آنفولانزای شدید در سوم ژانویه در بخش مراقبت‌های ویژه مرکز پزشکی دانشگاه آمریکایی بیروت بستری شد.

در پی درگذشت او، نجیب میقاتی نخست‌وزیر موقت لبنان سه روز عزای عمومی اعلام کرد و نبیه بری، رئیس پارلمان این کشور، کلیه جلسات مجلس را به تعویق انداخت.

از شهرداری تا ریاست مجلس

الحسینی در سال ۱۹۷۲ در سن سی و پنج سالگی به عنوان نماینده منطقه شمال شرقی بعلبک-هرمل به پارلمان لبنان راه پیدا کرد و تا سال ۲۰۰۸ همچنان به کار خود به عنوان نماینده ادامه داد. وی در سال ۱۹۸۴به عنوان رئیس مجلس انتخاب شد و این سمت را تا سال ۱۹۹۲ حفظ کرد.

او قبل از ورود به پارلمان، به عنوان شهردار محل زادگاهش خدمت کرده بود.

انتقاد از سهمیه‌بندی مناصب دولتی براساس گرایشات فرقه‌ای

این سیاستمدار، منتقد شدید نظام سیاسی مبتنی بر فرقه‌گرایی در لبنان بود و بر همین اساس مخالف تقسیم مناصب کلیدی این کشور پنج میلیونی، بین جوامع مسیحی و مسلمان بود. 

او که از مخالفان سرسخت سیاست‌های اقتصادی کشور محسوب می‌شد، به شدت از استقراض‌های سنگین دولتی در دهه ۱۹۹۰ و متعاقب آن فروپاشی اقتصادی سه ساله لبنان انتقاد می‌کرد.

الحسینی در آوریل ۱۹۳۷ در یک خانواده شیعه سرشناس در شهر شمسطار به دنیا آمد و به دلیل دفاع از حقوق مدنی و عدم دخالت در فساد گسترده طبقه سیاسی کشور، در میان بسیاری از لبنانی‌ها از احترام خاصی برخوردار بود.

به اینستاگرام یورونیوز فارسی بپیوندید

الحسینی در سال ۱۹۷۳ در کنار موسی صدر در تأسیس «جنبش أمل» نقش مهمی ایفا کرد و برای ارتقای جایگاه جامعه شیعی لبنان در این کشور تلاش کرد. 

او پس از ناپدید شدن موسی صدر، در سال ۱۹۷۸ به ریاست جنبش أمل رسید اما دو سال بعد پس از اینکه این گروه تصمیم به مشارکت در جنگ داخلی لبنان گرفت از سمت خود کنار رفت. 

به این ترتیب الحسینی کرسی ریاست بر جنبش أمل را به نبیه بری واگذار کرد. نبیه بری از آن زمان، ریاست این گروه و همزمان ریاست پارلمان لبنان را برعهده دارد.

از پشتیبانی از صلح طائف تا مخالفت با توافق‌نامه دوحه

الحسینی در زمان عهده‌دار بودن ریاست مجلس لبنان، یکی از قدرت‌های کلیدی برای تحقق توافق‌نامه صلح ۱۹۸۹ بود که بین گروه‌های لبنانی رقیب در شهر طائف عربستان امضا شد و به جنگ داخلی پانزده ساله در این کشور پایان داد.

الحسینی در سال ۲۰۰۸میلادی یعنی زمانی که نماینده مجلس بود، در اعتراض به مفاد توافق‌نامه دوحه (که با میانجی‌گری قطر و اتحادیه عرب در شهر دوحه امضا شده بود تا به تنش‌های چند هفته‌ای بین گروه‌های سیاسی لبنان پایان دهد) از پارلمان این کشور استعفا داد. 

بر اساس توافق‌نامه دوحه، گروه مبارز حزب‌الله و متحدانش، در کابینه از حق وتو برخوردار می‌شدند. به اعتقاد آقای الحسینی این توافق خلاف قانون اساسی بوده است.