مانکن‌های کابل باز هم باید نقاب بپوشند

تبلیغ بازرگانی

مانکن های کلاهدار یکی از نمادهای حکومت طالبان در افغانستان است. اما آنها، به نوعی، نمایش کوچکی از مقاومت و خلاقیت تاجران لباس کابل نیز هستند. در ابتدا، طالبان می خواستند سر این مدل ها به طور کامل بریده شوند.

به گزارش رسانه های محلی، اندکی پس از به دست گرفتن قدرت در آگوست ۲۰۲۱، وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان حکم داد که تمام مانکن ها باید از ویترین مغازه ها خارج شوند، یا سر آنها کنده شود. آنها این دستور را بر اساس تفسیری دقیق از قوانین اسلامی دادند، که مجسمه ها و تصاویر انسان را ممنوع می کند، زیرا می توان آنها را به عنوان بت، پرستش کرد.

برخی از فروشندگان لباس این امر را رعایت کردند. اما دیگران مقاومت کردند. شکایت آنان از این بود که نمی توانند لباس ها را به درستی به نمایش بگذارند و یا مجبور به آسیب رساندن به مانکن های ارزشمند بودند. طالبان مجبور شدند سفارش خود را تغییر دهند و به صاحبان مغازه ها اجازه دادند تا سر مانکن ها را بپوشانند.

خانمی با لباس های سنتی می گوید: «زمانی که وزارت امور خارجه کار خود را آغاز کرد، چندین بار به مغازه من آمدند و به من گفتند که صورت مدل ها را بپوشان، با وجود اینکه به آنها گفتم نمی شود.» «اما ما مجبور شدیم صورت آنها (مانکن ها) را بپوشانیم زیرا به ما دستور داده بودند، و این روی کار ما تأثیر گذاشت، زیرا وقتی مشتریان به فروشگاه ما می آیند، اولین چیزی که متوجه می شوند، صورت پوشیده شده مدل ها است و آنها خرید نمی کنند.» او میگوید که «کسب و کار سقوط کرده است».

صاحبان مغازه ها باید تعادلی بین اطاعت از طالبان و تلاش برای جذب مشتری پیدا کنند. آنان راه‌حل‌های متنوعی که آن‌ها ارائه کرده‌اند، که در خیابان لیسه مریم، یک خیابان «خرید و فروش» طبقه متوسط، ​​با ردیفی از بوتیک‌های لباس در شمال کابل، به نمایش گذاشته شده است. ویترین مغازه‌ها و نمایشگاه‌ها، پر از مانکن‌هایی با لباس‌های شب و لباس‌هایی پر از رنگ و تزئین هستند، و انواع مختلف روسری.

عبدالصمد، صاحب یک مغازه فروش لباس های سنتی برای زنان، از همان روسری ها برای پوشاندن صورت مدل ها استفاده می کند. او گفت که دکانداران مانند او چاره ای جز پیروی از دستورات طالبان ندارند. عبدالصمد گفت: ما بت پرست نیستیم و این مدل ها را نمی پرستیم، وقتی به ما دستور دادند آنها را بپوشانیم بسیار ناراحت شدیم، اما چاره ای جز عمل به دستور نداریم. ما در شرایطی هستیم که دستورات رهبران هر چه باشد، باید عمل کنیم. 

صاحبان مغازه ها باید جذابیت کالاهای خود را حفظ کنند. اقتصاد پس از تسلط طالبان و قطع بودجه بین المللی متعاقب آن سقوط کرده است و تقریباً کل جمعیت را به فقر انداخته است. 

در افغانستان برای عروسی‌ها همیشه لباس‌های پیچیده رایج بوده است، که حتی قبل از طالبان معمولاً بر اساس جنسیت از هم جدا می‌شدند و به زنان این فرصت  را می‌داد تا در جامعه محافظه‌کار افغانستان بهترین لباس خود را بپوشند. در زمان طالبان، عروسی یکی از معدود فرصت های باقی مانده برای گردهمایی های اجتماعی است. اما با افزایش درآمدها، آنها کمتر و پیچیده تر شده اند.

زین الدین معروف، یک خیاط لباس سنتی زنانه، می گوید: «می دانم که احمقانه است، اما ما چاره دیگری نداریم. این بر تجارت ما نیز تاثیر می گذارد، ما نمی توانیم لباس ها را به نمایش بگذاریم و به همین دلیل است که نمی توانیم تجارت خوبی انجام دهیم.»

طالبان در ابتدا گفتند که قوانین سختگیرانه را مانند زمانی که در اواخر دهه ۱۹۹۰ برای اولین بار حکومت کردند، بر جامعه تحمیل نخواهند کرد. ولی از آن زمان، آنان محدودیت‌های سخت‌تری، به‌ویژه برای زنان وضع کرده‌اند. آنها زنان و دختران را از رفتن به بیشتر از کلاس ششم مدرسه منع کردند، اکثر مشاغل را برای آنان ممنوع کردند و از آنها خواستند که هنگام بیرون رفتن صورت خود را بپوشانند.

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

آبونه شوید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید