«نظم آهنگ و موسیقی قرآن» منتشر شد/مطالعه‌ای در تفسیر قرآن طالقانی

به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «نظم آهنگ و موسیقی قرآن» نوشته فرزین حبیب زاده، با شمارگان ۱۱۰ نسخه، ۱۱۵ صفحه و بهای ۵۰ هزار تومان توسط نشر سبحان منتشر شد. این کتاب در اصل تحلیل و بازخوانی نظم آهنگ و جنبه‌های موسیقی آیات و سوره‌های جزء سی‌ام در تفسیر«پرتوی از قرآن» مرحوم آیت‌الله سید محمود طالقانی است.

به باور نویسنده مطالعه در کیفیت انطباق آهنگ کلمات و آیات با معانی و مقاصد گوینده و همچنین بررسی طول آیات و فواصل قرآنی، لحن و اوزان آیات سوره‌ها، از نوآوری‌های آیت‌الله طالقانی در مطالعات تفسیری و قرآن پژوهشی در دوره معاصر است که در این کتاب به تفصیل از آنها بحث شده است.

بر اساس این توضیحات نویسنده باید در زیرعنوان کتاب یا نام فرعی اسمی از تفسیر «پرتوی از قرآن» آیت‌الله طالقانی می‌آورد، اما چنین کاری صورت نگرفته است. اما کتاب در سه بخش تنظیم شده است. با توجه به اینکه مباحث کتاب بر مبنای تفسیر قرآن آیت‌الله طالقانی است در بخش نخست مروری کوتاه شده است بر زندگی و آثار طالقانی. اما متاسفانه در این بخش هیچ ذکری از مهم‌ترین استاد مرحوم آیت‌الله طالقانی یعنی شریعتی سنگلجی (که متفکری قرآن‌گرا بود و یکی از نخستین منادیان تفسیر قرآن به قرآن) نشده است. فراموش نکنیم که آرا و اندیشه‌های شریعت سنگلجی در شکل‌گیری نظام فکری و هندسه معرفتی آیت‌الله طالقانی تاثیر بسزایی داشته است.

بخش دوم «نظم آهنگ و موسیقی قرآن کریم» نام دارد و عنوان بخش سوم «نظم آهنگ و موسیقی قرآن در تفسیر پرتوی از قرآن» است. نویسنده در بخش نخست کتاب اشاره‌ای هم به «تفسیر عصری» کلام الله مجید داشته و تفسیر آیت‌الله طالقانی را یک تفسیر عصری معرفی می‌کند که سخن درستی است، اما ضرورتا باید هنگام صحبت از تفسیر عصری، مبانی و شرایط و لوازم این تفسیر نیز توسط نویسنده مطرح می‌شد تا مخاطب آشنایی مختصری با آن پیدا کند که جای این مبحث در کتاب خالی است.

تفسیر «پرتوی از قرآن» شامل برداشت‌ها و نکته‌هایی از برخی سوره‌های نخست قرآن کریم و تمامی سوره‌های جزء پایانی این اسوه – متن مسلمان‌هاست. در جلد اول سوره حمد تا آیه ۱۴۴ سوره بفره، در جلد دوم بقیه سوره بقره، در جلد سوم سوره آل عمران، در جلد چهارم جزء سی‌ام از ابتدا تا آخر سوره الطارق و در جلد پنجم بخش پایانی جز سی‌ام و در آخرین مجلد نیز ۲۲ آیه نخست سوره نسا تفسیر شده است. این تفسیر برای نخستین بار در سال ۱۳۵۰ توسط شرکت سهامی انتشار منتشر شد.