روایت خبرنگاران و عکاسان سراسر جهان از همه‌گیری

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، جیل تیفنتالر، مدیر اجرایی انجمن نشنال جئوگرافیک، در پیشگفتار کتاب «درون منحنی: گزارش‌هایی از همه‌گیری» می‌‎نویسد: «همه‌گیری کووید ۱۹ جهان را تغییر داد.» این جمله آغازین کوتاه، دنیایی کامل، عمیق و ظریف است. این کتاب تلاشی غیرممکن را برای ارائه مروری کلی از تاثیر همه‌گیری کووید ۱۹ در همه جای دنیا به کار گرفته است.

با پیشروی همه‌گیری و شروع تغییر روش زندگی انسان‌ها، انجمن نشنال‌جئوگرافیک، صندوق اضطراری جهانی برای خبرنگاران را در مارس ۲۰۲۰ راه‌اندازی کرد تا از افرادی که می‌خواهند درباره تاثیرات ویروس در جوامع خود گزارش دهند، حمایت کند. پس از دریافت هزاران درخواست، ۳۲۴ پروژه انتخاب و به طور کامل تامین مالی شدند. تمرکز بر گزارش درباره همه‌گیری در جوامع محروم، اما نتیجه نهایی بسیار غنی‌تر بود.

از خاکسپاری‌ها در بنگلادش تا کشاورزی شهری با هدف مبارزه با گرسنگی در ژوهانسبورگ، و از جوامع بومی در پرو که بیماران کووید را با طب سنتی درمان می‌کنند تا گروهی که با ناامنی غذایی در نیویورک مبارزه می‌کنند، کتاب «درون منحنی» خوانندگان را به سفری دیدنی در اطراف جهان می‌برد تا جهان را ببینند و به آن‌ها نشان دهد که این همه‌گیری، چقدر ما را به شیوه‌های مختلف تحت تاثیر قرار داده است. همچنین نشان می‌دهد که مردم چگونه واقعیت جدید خود را پذیرفتند و جان سالم به در بردند.

«درون منحنی» سرشار از اطلاعات و دارای مقالات تاثیرگذاری است که توسط برخی از عکاسان نوشته شده، اما این تصاویرند که این کتاب را به تاریخچه‌ای واقعا برجسته از همه‌گیری تبدیل می‌کنند. عکاسان با استفاده از همه چیز، از عکاسی خبری گرفته تا سلف پرتره، در مکان‌های متنوعی مانند شیلی، نروژ، برزیل، انگلیس، کنیا، ایتالیا، ونزوئلا، آمریکا، استرالیا، روسیه، مکزیک، تایلند، مصر، اوکراین، سنگاپور، و بوسنی و هرزگوین، جوهر آنچه را که زندگی می‌کردند و می‌دیدند، به تصویر کشیده‌اند.

وجود برخی عکس‌ها و گزارش‌هایی درباره بیماران، بیمارستان‌ها، پرستاران، پزشکان، درمان‌ها و خاکسپاری‌ها در این کتاب، امری قابل انتظار و مسلم است چراکه آن افراد و مکان‌ها در خط مقدم جنگ علیه ویروس بودند، اما بهترین نکته درباره این اثر این است که بسیاری از تصاویر و گزارش‌های آن، از زوایای غیرمنتظره می‌آیند و به روایت‌هایی می‌پردازند که از پوشش رسانه‌های اصلی کنار گذاشته شده‌اند، از نحوه تاثیر همه‌گیری بر مهاجران در حال حرکت در بسیاری از کشور‌ها و کاهش سرعت امور برای پناهجویان گرفته تا تاثیر آن بر تسهیلات زندگی کسانی که برای زندگی نیاز به نیروی کمکی دارند، تاثیر بر آموزش در سراسر جهان و...
‌
می‌گویند ارزش یک عکس برابر هزار کلمه است به این دلیل که گزارش تصویری می‌تواند نکات غیرقابل بیانی را منتقل کند که کلمات به سادگی قادر به توصیفشان نیستند. کتاب سرشار از تصاویر است: مردم تنها در خانه، در دنیای کوچک خود به دلیل محدودیت‌ها و قرنطینه‌های زندانی شده‌اند. چهره‌های خسته و چشمان بی‌روح کادر پزشکی پرکار در کشور‌های مختلف. دستان برافراشته، بدن‌های رقصنده و چهره‌های خندان جوامع تاب‌آوری که اجازه نمی‌دهند ناامیدی شکستشان دهد. خانواده‌هایی که خوب یا بد، برای ساعت‌های طولانی کنار هم مانده‌اند و این، برای بعضی‌ها خوب و برای بعضی‌ها نامطلوب است. مادران شیردهی که به آینده فکر می‌کنند. انسان‌هایی با بدن‌های پوشیده شده با تجهیزات محافظتی که در حال کارند، زیرا زندگی به سادگی نمی‌توانست متوقف شود و مردم مجبور بودند غذا بخورند؛ و ماسک‌ها، انبوه ماسک‌ها.

گردشگری، مذهب، آموزش، سنت‌های باستانی، مسافرت، آب و غذا، سیاست، مراسم خاکسپاری و... همه این‌ها از همه‌گیری تاثیر گرفت، تاثیری که بیشتر منفی بود. با این حال، آخرین بخش «درون منحنی» روی دیگر سکه کووید است. همه‌گیری درباره عشق، رفاقت، حمایت متقابل و انعطاف‌پذیری، چیز‌های زیادی به ما آموخت. حالا ما در کنار خاطرات وحشتناکی که از همه‌گیری داریم، داستان‌هایی هم از قهرمانان محلی و انسان‌هایی داریم که در مواجهه با مشکلی جدید، راه حل‌های خلاقانه‌ای ارائه کرده‌اند.

ویروس کووید هنوز دور و برمان است و برخی هنوز از کرونا می‌میرند، اما این کتاب را می‌توان مجموعه‌ای از خاطرات و در عین حال، دعوتی برای حرکت به جلو، ادامه دادن و یادآوری این دانست که چقدر می‌توانیم قوی باشیم.