درمان بیماری‌های روده و کمکی که هیدروژل می‌کند

بیماری کرون یکی از بیماری‌های التهابی روده است که با التهاب دیواره روده مشخص می‌شود. بیماری کرون یک بیماری مزمن بوده که قسمت‌های گوناگون دستگاه گوارش از دهان گرفته تا مقعد را می‌تواند تحت تأثیر قرار دهد. این بیماری بیشتر قسمت انتهایی روده باریک(ایلئوم) و قسمت ابتدایی روده بزرگ را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

در یک مطالعه جدید محققان با آزمایش بر روی یک مدل حیوانی و استفاده از موش صحرایی مبتلا به بیماری کرون، یک کامپوزیت هیدروژل زیست تخریب‌پذیر مملو از سلول‌های بنیادی را که توسط محققان دانشکده پزشکی دانشگاه جانز هاپکینز و محققان دانشکده مهندسی وایتینگ ساخته شده بود را استفاده کردند و آن هیدروژل موفقیت چشمگیری در درمان فیستول‌های اطراف مقعدی(PAF) که یکی از عوارض متعدد بیماری کرون است، نشان داد.

فیستول(Fistule) یا ناسور در پزشکی به هر نوع ارتباط غیرطبیعی یا مجرای ارتباطی بین دو اندام مختلف یا دو بخش جداگانه از بدن یا حتی دو رگ که در حالت طبیعی باید از هم جدا باشند گفته می‌شود. فیستول یک بیماری محسوب شده و نیاز به درمان دارد البته گاهی برای مقاصد درمانی به وسیله‌ی جراحی اقدام به ایجاد فیستول در بدن نیز می‌گردد. از عوامل ایجادکننده فیستول می‌توان به انواع بیماری‌ها، مداخلات و درمان‌های پزشکی و همچنین انواع تروما نام برد.

بیماری کرون(یک زیرگروه از بیماری التهابی روده) اختلالی است که توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده تخمین زده شده است که بیش از سه میلیون بزرگسال آمریکایی را مبتلا کرده است. حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد از بیماران مبتلا به بیماری کرون، دچار فیستول‌های اطراف مقعدی می‌شوند. فیستول می‌تواند به درد، تورم، ناراحتی و جاری شدن خون یا چرک در آن ناحیه منجر شود. معمولاً برای درمان این عارضه به جراحی نیاز است. با این حال، در حال حاضر بیش از نیمی از بیماران از درمان‌های موجود بهره نمی‌برند.

کامپوزیت نانوالیاف هیدروژل قابل تجزیه، زیست تخریب پذیر و تکه تکه شده به صورت مکانیکی(mfNHC)، مملو از سلول‌های بنیادی است و محققان دانشکده پزشکی دانشگاه جانز هاپکینز آن را طراحی کرده است. این کامپوزیت نانوالیاف هیدروژل قابل تجزیه، زیست تخریب پذیر و تکه تکه شده به صورت مکانیکی می‌تواند در داخل مجرای فیستول تزریق شود. به گفته محققان پس از تزریق درجه بهبودی بالاتری مشاهده می‌شود و اندازه فیستول را تا شش برابر در مقایسه با جراحی کاهش می‌دهد.

فلورین ام. سلارو دانشیار پزشکی و انکولوژی و از محققان این مطالعه گفت: تعداد زیادی از بیماران در اواخر نوجوانی تا اوایل دهه ۲۰ به بیماری کرون مبتلا می‌شوند و در معرض ابتلا به فیستول اطراف مقعدی هستند. درمان این وضعیت در بیماران کرون بسیار دشوار است. ما امیدواریم که این نتایج یک الگوی درمانی جدیدی را برای ارتقا و بهبود کیفیت زندگی این بیماران ارائه دهد.

سلارو گفت:مطالعات قبلی و آزمایش‌های بالینی فعلی نشان داده‌اند که تزریق سلول‌های بنیادی در اطراف مجاری فیستول به بهبود موضعی کمک کرده است. با این حال، بعید است که سلول‌های بنیادی در اطراف مسیر فیستول برای مدت زمان زیادی باقی بمانند اما توسط هیدروژل ایجاد شده توسط محققان می‌توان آنها را مستقیماً به داخل مجرای فیستول تزریق کرد. این ماده با قطعات نانوالیاف تزریق می‌شود که به ماده سفتی کافی را می‌دهد تا سلول‌های بنیادی را در محل فیستول نگه دارد، بنابراین آنها از بین نمی‌روند. این امر به بازسازی بافت کمک می‌کند و باعث بهبودی می‌شود.

سلارو افزود: این ژل ساختاری ساخت که سلول‌های بنیادی را در محل فیستول‌ها نگه می‌داشت و باعث بهبودی و ترمیم بافت می‌شد. نتایج نشان داد که ژل در مقایسه با جراحی شش برابر حجم مسیر فیستول را کاهش می‌دهد.

محققان گفتند: این نتایج برای ترمیم بافت و آسیب‌های مزمن(حتی فراتر از فیستول‌های اطراف مقعدی) در آینده بسیار هیجان‌انگیز است.

با این حال، سلارو هشدار می‌دهد که این نتایج بسیار دلگرم‌کننده باید در آزمایش‌های انسانی تأیید شوند. این تیم قصد دارد این کار را ادامه دهد و کیفیت ژل را بهبود بخشد و ایده یک نسخه فوم از آن را نیز بررسی کند.

منبع:تی ان

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی کلينيک