"روشنفکرستیزی" به جنبش لطمه می‌زند، مسعود نقره‌کار - Gooya News

با نزدیک شدن سالگشت انقلاب بهمن ۵۷، هیجان ِ غیر قابل کنترل "روشنفکر ستیزی" و فرافکنی و بازیِ " کی بود کی بود من نبودم" بالا گرفته است. این منش و روش ما را از شناخت واقعی رخداد بهمن ۵۷، چگونگی پیدائی و درس‌هایش دور کرده است. در این میانه به روال همیشگی و تاریخی برخوردهای عصبی و غیر واقعی با روشنفکران و جنبش روشنفکری دست بالا را دارد. اپوزیسیون حکومت اسلامی به جای درس گرفتن از این تجربۀ تلخ و برپا داشتن چراغی برای آینده، چماقی برای کوبیدن یکدیگر ساخته است.

تازگی ندارد، روشنفکران درایران، از هنگام پیدائی‌شان، چه فرد و چه جریان، فحش خورده‌اند و مرغان عروسی و عزا بوده‌اند. تعجبی هم ندارد، این ویژگیِ جوامع درگیر استبداد ومذهب و فقرِ فرهنگی است. تخطئه کنندگان و ناسزا گویان بی آنکه تعریفی از روشنفکری بدهند و بگویند منظورشان از روشنفکر کیست و در بارۀ چیستی و ماهیت روشنفکری بنویسند تنور حمله و ناسزا گوئی به " روشنفکر" را گرم تر کرده‌اند. برای روشنفکر ستیزان مهم نیست که فرق است بین تحصیلکرده و کنشگر سیاسی و فرهنگی و علمی و هنری با " روشنفکر"، مهم خلط مبحث و کوبیدن و حذف مخالفان خود و دقِ دلی خالی کردن است و کدام دیوار کوتاه تر از دیوار روشنفکر؟
کشکول روشنفکرستیزی در ایران سرشار از پیشداوری و فحاشی و اتهام زنی ست.