مرز میان اغتشاش و اعتراض در یک نشریه

تازه‌ترین شماره نشریه گفتمانی راهبردی «برداشت اول» به‌ کوشش مشترک مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری و مؤسسۀ فرهنگی مطبوعاتی ایران در بهمن و اسفند ۱۴۰۱ منتشر شد. 

به گزارش ایسنا، شماره‌های چهارم و پنجم مجله «برداشت اول» که به بررسی چشم‌انداز سیاست خارجه دولت سیزدهم در میانه تحولات نظم جهانی، لایحۀ دولت درباره تجمعات اعتراضی و ضرورت اجرای اصل ۲۷ قانون اساسی، نظریه عدالت اجتماعی و کتاب «بازاندیشی عدالت اجتماعی» می‌پردازد، با سه پرونده «آینده نظم جهانی و فرصت ایرانی»، «اغتشاش و اعتراض؛ قبض و بسط جمهوریت» و «عدالت‌شناسی، دادگری است» در ۴۸۰ صفحه به چاپ رسید.

آیندۀ نظم جهانی و فرصت ایرانی

بحث درباره نظم آینده جهانی و تحولات آن در محافل سیاست‌پژوهی و سیاست‏گذاری جهان، دوباره بیم‌‏ها و امیدهایی را پیش کشیده است. نقش ‏آفرینیِ مؤثر و تضمین ‏شده ایران در معادلات جهانی، مستلزم شناخت درست تحولات جاری، پیش‌بینی تحولات آتی، گذر از سیاست‏ های اقتضایی و اتخاذ سیاست‌هایی ایجابی در قبال آن است؛ زیرا برآورد کنونی آن است که در نظم آینده جهان، پیوست‌ها و گسست‌های قدرت بر مدارِ «راه‌ها» استوار خواهد شد.

بر همین اساس است که تلاش دولت برای رفع و خنثی‏ سازی تحریم ‏های ظالمانۀ آمریکا، سیاست چندجانبه‌گرایی و سخنرانی رئیس‌جمهور در سازمان ملل دربارۀ نظم عادلانهٔ جهانی، سیاست همسایگی دولت سیزدهم و عضویت ایران در سازمان همکاری شانگ های، سفر اخیر رئیس‌جمهور به چین برای اجرایی‌سازی سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین، و فعال‏سازی کریدورهای ترانزیت منطقه‏ای و بین‏المللی، لاجرم می‌بایست بخش‏ هایی از یک کلان‏سیاست مبتکرانه و ایجابی در نسبت با احیای موقعیت ژئواستراتژیک ایران در نقشۀ ژئوپولیتیک جهان باشد؛ از این‌رو، بخشی از پروندهٔ «آیندۀ نظم جهانی و فرصت ایرانی» به شناسایی منطق تحول نظم جهانی اختصاص یافته و در بخش دیگر آن، «فرصتِ ایرانی» در نسبت با تحولات بین‌الملل تبیین شده و برای به چنگ آوردن این فرصت سرنوشت‌ساز، راهبردهایی از زبان سیاست‌مداران و سیاست‏ پژوهان آمده است.

به‌ بیان دیگر این پرونده می‌کوشد همزمان «فرصت ایرانی جهان» و «فرصت جهانی ایران» را ببیند و این دو را در پیوند با یکدیگر به فهم درآورد. 

حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه در گفت‌وگو با «برداشت اول» به بیان مختصات نظم بین‌الملل در دوران جنگ سرد و پسا جنگ سرد پرداخته و با تبیین مبانی و مستندات «سیاست چندجانبه‌گرایی» دولت سیزدهم دربارۀ گذار از نظم تک‌قطبی به نظم چندجانبه سخن گفته است.

او معتقد است: جمهوری اسلامی ‌ایران باید بتواند در محور مقاومت با نگاه به «سیاست همسایگی»، قدرت تثبیت امنیت و توسعۀ منطقه را به مردم و دولت‌های منطقه بازگرداند.«سیاست چندجانبه‌گرایی» در جهان امروز، این فرصت را فراهم کرده که قدرت‌های نوظهور در عرصه‌های مختلف، نمود و بروز یابند و در چهارچوب آن ایران بتواند یک کنشگر فعال و یک قدرت اصلی باشد.

در ادامه، سه روایت آمریکایی، چینی و روسی دربارهٔ منطق «تحول در نظم جهانی» از زبان جان مرشایمر، رابرت کاپلان، یان شوئه‌تونگ و الکساندر دوگین طرح شده است.

حسین سلیمی و ابراهیم متقی در میزگردی ماهیت نظم آتی بین‏الملل و فرصت‌های ایران در میانهٔ تحولات نظم جهانی را نیز بررسی کرده‌اند.

ابوذر گوهری‌مقدم، معاون سیاسی و بین‌الملل مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری هم به بازخوانی گفتمانی سخنان رئیس‌جمهور در سازمان ملل پرداخته است.

سید آرش وکیلیان از دورنمای دوپارۀ جهان سرمایه‌داری سخن گفته و مهدی خراتیان سند امنیت ملی آمریکا در سال ۲۰۲۲ را به‌مثابهٔ مانیفست جنگ سرد جدید تحلیل کرده است.

مارکو کارنلوس به تماشای جهان بر فراز جنگ سرد دوم نشسته، رحمن قهرمان‌پور از چشم‌انداز مبهم موازنه در منطقه سخن گفته است و محمدرضا مجیدی به فرصت چینی ایران نگاه دارد.

همچنین محسن شریعتی‌نیا مفاد پیمان شانگهای را بررسی کرده است و مجید شاکری دربارۀ ضرورت بیداری حکمرانی در بزنگاه تحولات آتی جهان هشدار داده است ولی کالجی از فرصت‌های اوراسیایی ایران پرده برداشته است.

طه اکرمی نیز از نظم‌های در حال ظهور گفته است.

روح‌‏الامین سعیدی تغییر نظم جهان را در سایهٔ نظریۀ تغییر نظم بین‌الملل تبیین کرده و در ادامه مهدی خانعلی‌زاده بر اساس اصل «نه شرقی، نه غربی» نگاهی به موازنۀ منفی در دوران گذار داشته است.

در بخشی دیگر از این مجله علی‌رضا کوهکن طرح صلح بین‌الملل اسلامی را تبیین کرده و علی ضیایی و محمدجواد شاهجویی در کارگروه ترانزیت مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری، به تدوین نگاشت سیاستی راه‌های جهانی به‌منزلهٔ فرصت ایرانی در تحولات آتی جهان پرداخته‌اند.  

اغتشاش و اعتراض؛ قبض و بسط جمهوریت

بر این اساس، با نظر به صورت‌بندی گفتمان دولت سیزدهم براساس دو رکن «عدالت و جمهوریت»، دومین پروندۀ شمارۀ اخیر مجله «برداشت اول» به حق اعتراض و لزوم اجرای اصل بیست‌وهفتم قانون اساسی اختصاص یافته است؛ اصلی که تأکید دارد: «تشکیل اجتماعات و راهپیمایی ‏ها، بدون حمل سلاح، به شرط آنکه مخل به مبانی اسلام نباشد آزاد است».

پروندۀ حق اعتراض در سایۀ رکن جمهوریت گفتمان دولت سیزدهم و مرزبندی میان اغتشاش و اعتراض در گفتار رئیس‌جمهور، این رویکرد را دنبال می‌کند که اغتشاش، تهدید جمهوریت و اعتراض، فرصت جمهوریت است.

ازاین‌رو در گفت‌وگویی تفصیلی با محمد دهقان، معاون حقوقی رئیس‌جمهور به لوازم اجرای اصل ۲۷ قانون اساسی پرداخته است.

او در این مصاحبه از اعتراض به‌منزله یک فرصت برای بازسازی نظام حکمرانی و راهکاری برای کاهش شکاف میان دولت و ملت یاد کرده و خبر از تصویب کلیات لایحه‌ای در دولت سیزدهم می‌دهد که معاونت حقوقی ریاست‌جمهوری دربارۀ شرایط قانونی برگزاری تجمعات اعتراضی نوشته است.

«جمهوریت؛ تبدیل تهدید اغتشاش به فرصت اعتراض» گفتار مشترک علی بهادری جهرمی و هادی طحان نظیف در همایش «حاکمیت قانون و اعتراض مدنی» است.

سخنگوی دولت سیزدهم به تمهیدات ساختاری تأمین حق اعتراض پرداخته و به طرح‌های دولت در سه بخش «نظام انتخاباتی و مسئلهٔ نمایندگی»، «حق رأی نهادهای مدنی در مجامع تصمیم‌گیری» و «نظام اطلاع‌رسانی و شفاف‌سازی فرایند تصمیم‌گیری» اشاره کرده است.

همچنین سخنگوی شورای نگهبان نیز با بیان اینکه قانون میان اغتشاش و اعتراض مرز می‌گذارد، تأکید می‌کند مفاد اصل ۲۷ قانون اساسی روشن است و نیازی به تفسیر شورای نگهبان ندارد.

در ادامه، سیداحمد حبیب‌نژاد، سید محمدمهدی غمامی، احسان بابایی، حامد نیکونهاد، سیداحسان رفیعی علوی، سکینه پاد و محمد سلیمانی درچه به سویه‌های حقوقی حق اعتراض توجه و آن را از منظر حقوق عمومی صورت‌بندی کرده‌اند. بیژن عباسی، علی صابری تولایی و حامد کرمی در میزگردی به الزامات اجرای اصل بیست‌وهفتم پرداخته‌اند.

در بخشی دیگر هم سینا کلهر، سیدحسین شهرستانی، سجاد صفار هرندی، حمید هوشنگی، علی‌رضا بلیغ، علی اخترشهر، مهدی جمشیدی، حمید دهقانیان و محسن جبارنژاد نیز از جنبۀ فلسفۀ سیاست و جامعه‌شناسی سیاسی به بنیادهای حق اعتراض و اعتراض به‌منزلۀ یک فرهنگ سیاسی نگریسته‌اند.

عدالت‌شناسی، دادگری است 

در بخش اول پروندۀ «نظریۀ عدالت اجتماعی» سیدمهدی زریباف، معاون اقتصادی مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری، عدالت اجتماعی را به‌مثابۀ عدالت تنظیمی صورت‌بندی کرده است.

بر این اساس جمیله علم‌الهدی، دانشیار دانشگاه شهید بهشتی، به پیوستگی‌های هستی‌شناختی عدالت فردی و عدالت اجتماعی نگاهی فلسفی انداخته و جواد حیدری با بهره‌گیری از آرای تامس نیگل، در جست‌وجوی عدالت در جهانی آکنده از نابرابری برآمده است.   

در ادامه به نقد و بررسی کتاب «بازاندیشی عدالت اجتماعی» تازه‌ترین اثر حجت‌الاسلام‌والمسلمین احمد واعظی و سومین گام او در نظریه‌پردازی در باب عدالت پرداخته شده است.

در ابتدا گزیده‌ای از «نظریۀ ارزش اخلاقی فراگیر و خودبسندۀ عدالت» به قلم نویسندهٔ کتاب درباره چیستی و چرایی عدالت اجتماعی آمده، سپس وی در گفت‌وگو با «برداشت اول» از سرفصل‌های ضلع سوم نظریه‌اش در باب عدالت رونمایی کرده و به چگونگی عدالت اجتماعی می‌پردازد.

مصطفی زالی، محمدرضا قائمی‌نیک، مجتبی نامخواه، نجمه کیخا، علی سعیدی، حسین مهدی‌زاده، محمدصادق تراب‌زاده، مهدی شجریان، سیدکاظم سیدباقری و محمد فخرروحانی نیز در فصلی با عنوان «عدالت‌شناسی، دادگری است»، به نقد و بررسی کتاب «بازاندیشی عدالت اجتماعی» پرداخته‌اند.

به گزارش ایسنا، تازه‌ترین شمارهٔ مجلهٔ «برداشت اول» در ۴۸۰ صفحه به قیمت ۱۰۰هزار تومان از طریق دکه‌های روزنامه‌فروشی سراسر کشور در دسترس عموم است.

انتهای پیام