اتوبوس‌های زرد رنگی که راننده و ترمز ندارند!

زباله‌های فضایی که یکی از مشکلات نگران‌کننده برای سیاره ما به شمار می‌روند، دانشمندان را بر آن داشته‌اند تا اقداماتی را برای پیشگیری از برخورد احتمالی در پیش بگیرند. در این گزارش، به بررسی خطرناک‌ترین زباله‌های فضایی می‌پردازیم که زمین را تهدید می‌کنند.

به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، فضای اطراف سیاره ما در حال به هم ریخته‌ شدن است. هزاران ماهواره و میلیون‌ها قطعه از زباله‌های فضایی غیر قابل کنترل، در بالای سر ما پرتاب می‌شوند و تهدیدی برای برخورد به زمین به شمار می‌روند. در میان زباله‌های فضایی، اشیایی وجود دارند که کارشناسان بیش از همه از آنها می‌ترسند.

تنها در یک ماه گذشته، رویدادهای فضایی نزدیک به زمین دو بار خبرساز شدند و کارشناسان را بر آن داشتند تا اقدامات لازم را انجام دهند. پژوهشگران در ۲۷ ژانویه، دو قطعه زباله فضایی بزرگ را دیدند. این زباله‌ها شامل مرحله بالایی یک موشک روسی با چند دهه قدمت و یک ماهواره روسی بودند که مدت‌ها از کار افتاده بود. زباله‌ها به فاصله شش متری یا بیشتر از یکدیگر رسیدند.

منطقه بد، به منطقه‌ای گفته می‌شود که چندین رویداد مهم فروپاشی و صدها شیء متروکه رها شده در آن گزارش شده است.این حادثه که به‌عنوان «بدترین سناریو» توصیف می‌شود، می‌تواند هزاران تکه زباله خطرناک را ایجاد کند که قرن‌ها در مدار باقی می‌مانند. گزارشی که در ششم فوریه منتشر شد، نشان داد که یک ماهواره مرموز روسی در اوایل ژانویه به ۸۵ قطعه تقسیم شده و آن قدر بزرگ بود که بتوان آن را از زمین ردیابی کرد.

هر دوی این حوادث در مناطقی اتفاق افتادند که کارشناسان از آنها به عنوان «منطقه‌های بد» یاد می‌کنند. منطقه بد، به منطقه‌ای گفته می‌شود که چندین رویداد مهم فروپاشی و صدها شیء متروکه رهاشده در آن گزارش شده است. این رویدادها به همراه یکدیگر، بزرگترین پتانسیل تولید زباله را در منطقه بد ایجاد می‌کنند. مناطق بد در مدار پایین زمین قرار دارند.

در این گزارش، به بررسی زباله‌های فضایی می‌پردازیم که کارشناسان از آنها بیشتر می‌ترسند.

در این گزارش، به بررسی زباله‌های فضایی می‌پردازیم که کارشناسان از آنها بیشتر می‌ترسند.

بدنه موشک روسی «زنیت»

با کمال تعجب، صدها یا حتی هزاران فضاپیمای جدیدی که توسط شرکت‌هایی مانند «وان وب»(OneWeb) یا «اسپیس ایکس»(SpaceX) ساخته شده‌اند، گروهی نیستند که بیشترین احتمال نابودی مداری را دارند. فضاپیماهای قدیمی شامل مراحل موشک‌ها و ماهواره‌های بزرگی که در دوران جنگ سرد تا اوایل دهه ۲۰۰۰ پرتاب شدند، بیشترین عوامل خطر به شمار می‌روند.

«دارن مکنایت»(Darren McKnight)، کارشناس ارشد فنی شرکت خصوصی نظارت بر زباله «لئولبز»(LeoLabs)، در مصاحبه با اسپیس گفت: این شرکت‌ها ممکن است صدها تا هزاران ماهواره داشته باشند اما در هماهنگ کردن آنها بسیار خوب هستند. آنها یک سیستم محرکه دارند که ماهواره‌ها را بسیار چابک می‌کند و همچنین، آنها را قادر می‌سازد تا مانورهای جلوگیری از برخورد را انجام دهند. اشیای متروکه بر خلاف آنها، توانایی دور شدن از یکدیگر را ندارند.

زباله‌های فضایی مانند اتوبوس مدرسه هستند که راننده و ترمز ندارد.در میان این اشیای متروکه و قدیمی، مرحله بالایی موشک «زنیت»(Zenit) روسیه قرار دارد. این مرحله بالایی موسوم به «اس‌ال-۱۶»(SL-16) که ۹.۹ تن و ۱۱ متر است، منبع بزرگترین دلهره به شمار می‌رود.

لئولبز در حال حاضر ۱۸ مرحله از این موشک‌ها را که در یکی از منطقه‌های بد در ارتفاع حدود ۸۴۰ کیلومتری دور زمین می‌چرخند، زیر نظر دارد. قرن‌ها طول می‌کشد تا آنها از این ارتفاع پایین بیایند. در این میان، موشک‌ها به حرکت کردن در مسیر خود از میان هزاران فضاپیمای ازکارافتاده و میلیون‌ها قطعه زباله ادامه می‌دهند. مکنایت گفت: آنها مانند یک اتوبوس بزرگ زرد رنگ مدرسه هستند که راننده و ترمز ندارد. دور از انتظار نیست که یکی از این مراحل موشک، خیلی زود درگیر برخورد شود.

ماهواره‌های قدیمی و مراحل موشک استفاده‌شده در برخی موارد برای هزاران سال در مدار زمین باقی می‌مانند.