همه برندگان چهل و هشتمین «اسکار فرانسوی»؛ گلشیفته فراهانی بار دیگر از معترضان ایرانی حمایت کرد

چهل و هشتمین دوره مراسم اهدای جوایز سینمایی سزار که به «اسکار فرانسوی» شهرت دارد، جمعه شب توسط آکادمی هنرهای و فنون سینمایی فرانسه در سالن المپیای شهر پاریس، پایتخت فرانسه برگزار شد. بر اساس آمار «مدیامتری» یک میلیون و هفتصد هزار نفر به طور میانگین این مراسم را از طریق کانال پلوس (+Canal) تماشا کردند.

گلشیفته فراهانی، بازیگر سرشناس سینما پیامی ویدیویی به این مراسم فرستاده بود که در سالن پخش شد. وی پیام خود را با شعری از ویکتور هوگو، شاعر و نویسنده شهیر فرانسه آغاز کرد: «اگر تنها هزار نفر باشیم، من هم خواهم بود. اگر حتی ده نفر باشیم، من آن نفر دهم و اگر تنها یک نفر باقی مانده باشد، من همان یک نفر هستم.»

خانم فراهانی با حمایت از معترضان ایرانی افزود: «وقتی که به فرانسه آمدم اشعار ویکتور هوگو مرا در آغوش گرفت. شاید تا حد زیادی به خاطر همین شعر است که من به آزادی‌خواهی در تبعید بدل شده‌ام. اما این شعر درباره من نیست. امروز فرد بی‌نظیری که در انتهای شعر از او یاد می‌شود، دختر و پسر جوان ایرانی است که به مبارزه با مرگ وجدان انسانی، خودفروشی قضات، و مبارزه علیه مذهبیانی که هستی انسان راستین را به رعشه می‌اندازند برخواسته است. وقتی بیابان هم تبعیدشدگان را پذیرا نبود، وقتی که خاک مردگانش را زان پس به خود نپذیرفت. صدای او به فریاد زن، زندگی، آزادی ادامه داد. این صدای زنان و مردان جوان ایران در مبارزه با حکومتی است که کودکان و بی‌گناهان را می‌کشد، که منطقه را بی‌ثبات می‌کند، که تهدید هسته‌ای است، که به روسیه سلاح می‌فرستد، که خارج از مرزهایش زهر خود را می‌ریزد، که بر پایه ترور، شکنجه و اعدام باقی مانده است. حکومتی که دروغگو است. من از زادگاهم دورم، اما من از همان مردم هستم. من آن مردم را در خود دارم. آن‌ها به شما می‌نگرند و از شما می‌پرسند که کدام را بر می‌گزینید، آن حکومت را یا ما مردم ایران را؟ شجاعت آن‌ها همان‌چیزی است که به آزادی، برابری و برادری منجر می‌شود.»

در این مراسم جایزه افتخاری سزار به خاطر یک عمر دست‌آورد هنری توسط برد پیت، هنرپیشه سرشناس سینمای هالیوود به دیوید فینچر، کارگردان سرشناس آمریکایی اهدا شد. بر اساس آمار مدیامتری صحنه اهدای جایزه توسط برد پیت به دیوید فینچر با دو میلیون و صد و سیزده هزار نفر بیشترین تعداد تماشاگر را در طول این مراسم داشت.

جایزه بهترین فیلم به «شب دوازدهم» به کارگردانی دومینیک مول اهدا شد. شب دوازدهم فیلمی مهیج بر اساس داستانی واقعی درباره قتل یک زن جوان است.

اما چیزی که در این مراسم بسیار مورد توجه و انتقاد قرار گرفت، نامزد نشدن هیچ زنی برای جایزه بهترین کارگردانی بود. درواقع از سال ۲۰۰۰ که تونی میشل برای فیلم «موسسه زیبایی ونوس» این جایزه را برد، تا کنون هیچ زنی موفق به دریافت جایزه بهترین کارگردان در مراسم سزار نشده است.

تنها زنی که در این دوره فیلمش برای جایزه بهترین فیلم به رقابت پرداخت والری برونی تادشی، خواهر کارلا برونی، بانوی اول پیشین فرانسه بود. فیلم او با عنوان «درختان بادام» که در خارج از فرانسه با عنوان «همیشه جوان» به نمایش گذاشته شده است، تحت الشعاع رسوایی سوفیان بناسر، ستاره این فیلم و بازجویی پلیس از وی به اتهام خشونت و تجاوز به شریک زندگیش قرار گرفت.

نائومی مرلان که جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن را به خاطر ایفای نقش در فیلم «بی گناه» به کارگردانی لویی گارل به خود اختصاص داد، در نطق خود بر صحنه مراسم گفت: «به تمام زنان کارگردانی که جایشان در مراسم امشب خالی است می‌اندیشم. دلتنگشان هستم.»

اما زنان بسیاری دیگر جوایز مراسم را به خود اختصاص دادند. ایرن درسل، با بردن جایزه بهترین موسیقی متن برای فیلم «تمام وقت» نخستین آهنگساز زنی بود که در تاریخ جوایز سزار این جایزه را به خود اختصاص داده است. او در نطق خود جایزه‌اش را به تمام آهنگسازان زنی که تنها پنج بار تا کنون نامزد دریافت جایزه سزار شده‌اند، تقدیم کرد.

همچنین، آلیس دیوپ، برای فیلم «سن اومر» جایزه بهترین کارگردان فیلم اولی را برد و به حضار گفت: «ما گذرا و مد روز نیستیم. صدای زنان از اهمیت بسیاری برخوردار است. امیدوارم که سال آینده و سال‌های آینده هم اینجا حضور داشته باشیم.»

در این دوره از مراسم سزار، جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد به بنوا ماژیمل برای بازی در فیلم «آرامش» و جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن به ویرژینی افیرا برای بازی در فیلم «خاطرات پاریس» اهدا شد. فیلم «شب دوازدهم» با کسب شش جایزه، بیشترین تعداد جوایز این دوره از مراسم را به خود اختصاص داد.