تاریخچه دلار آمریکا؛ ارز جهان‌نورد
تاریخچه دلار آمریکا؛ ارز جهان‌نورد
عصر اعتبار- در سال ۱۹۱۴، فدرال‌رزرو ایالات متحده آمریکا اولین دلار را - به همین شکلی که ما امروز می‌شناسیم- چاپ کرد. کمتر از شش‌دهه بعد، دلار به‌طور رسمی به یکی از مهم‌ترین ارزها در ذخایر ارزی جهان تبدیل شد.
نسخه قابل چاپ دوشنبه ۱۵ اسفند ۱۴۰۱ - ۱۶:۵۳:۰۰به گزارش پایگاه خبری «عصر اعتبار» به نقل از دنیای اقتصاد، تاریخچه دلار آمریکا با پول و کالاهایی که انگلیسی‌ها در مستعمرات خود از آن استفاده می‌کردند، آغاز شد. تا پیش از انقلاب استقلال آمریکا، مستعمرات سیزده‌گانه بریتانیا در آمریکا از پول رایج انگلستان، یعنی لیره استفاده می‌کردند. آمریکایی‌ها با سکه نقره‌ای اسپانیا به نام «دلار» که در مکزیک رایج بود، دادوستد می‌کردند و به‌همین دلیل نام پول ملی خود را بعدها دلار گذاشتند. سکه دلار نقره‌ای به‌نام تالر (Thaler) از قرن چهاردهم به مدت بیش از سه قرن در اروپا رایج بود و اسپانیایی‌ها آن را حفظ و به مستعمرات خود در قاره آمریکا منتقل کردند.
در دوران جنگ داخلی آمریکا و با تصمیم‌گیری کنگره قاره‌ای در سال 1775، اولین پول رایج قاره آمریکا بیرون آمد. عدم هماهنگی دولت‌ها و کنگره و همچنین هزینه‌های جنگ و اقدامات انگلیس موجب شد، ارزش این پول به‌شکل قابل توجهی ضعیف باقی بماند. فدرال‌رزرو، بانک مرکزی ایالات متحده آمریکا، در سال1913 و با تصویب لایحه فدرال‌رزرو در پاسخ به بحران‌های مالی و عدم ثبات یک سیستم ارزی تاسیس شد. ضرابخانه آمریکا در سال1792 تاسیس و اولین سکه دلار ضرب شد؛ با این حال، تا پیش از سال1863 و تاسیس بانک‌های ملی، این سکه تنها ارز کشور نبود. در طول دهه1800، ارزش دلار به‌واسطه قیمت طلا و دلار نوسان داشت. زمانی‌که ارزش طلا در مقایسه با نقره افزایش یافت، سکه‌های طلا از گردش خارج شده و ذوب شدند. سکه‌های طلای جدید که بعدها به بازار آمدند، سبک‌تر بودند. در نهایت سیستم استاندارد طلا در سال‌های 1875 تا 1914 و به‌عنوان اولین سیستم رسمی برای ارزیابی نرخ مبادلات ارزی مورد استفاده قرار گرفت.
در این سیستم دولت به‌طور آزادانه اجازه تبدیل پول به طلا و بالعکس را می‌داد و نرخ مبادله ارزها در بازار معاملات ارزهای خارجی، بر اساس اختلاف قیمت در ارزش اقتصادی اونس طلا و ارز دو کشور مشخص می‌شد. به بیان ساده‌تر، سیستم استاندارد طلا به این شیوه عمل می‌کرد که کشورها قیمت ارز داخلی خود را در چارچوب میزان مشخصی از طلا تثبیت می‌کردند. در سال1944، نشست‌ها برای راه‌اندازی سیستم برتونوودز آغاز شد. در سال1913 و با تصویب لایحه فدرال‌رزرو در پاسخ به بحران‌های مالی و عدم ثبات یک سیستم ارزی تاسیس شد. در آن زمان اقتصاد آمریکا از اقتصاد انگلیس سبقت گرفته بود، اما انگلیس همچنان مرکز تجارت جهانی بود و بخش قابل توجهی از مبادلات جهانی با پوند انجام می‌شد. همچنین، بیشتر کشورهای توسعه‌یافته، نرخ مبادله ارز خود را با هدف ایجاد ثبات با طلا پیوند می‌دادند.
اما زمانی‌که جنگ جهانی اول در سال1914 شروع شد، بسیاری از کشورها استاندارد طلا را کنار گذاشتند تا بتوانند هزینه‌های نظامی خود را از طریق چاپ اسکناس پرداخت کنند. این روند ارزش پول این کشورها را کاهش داد. سه سال از شروع جنگ گذشت و آمریکا که به این جنگ ورود نکرده بود، حالا نسبت به انگلیس پول بیشتری برای قرض دادن داشت و این وام‌ها هم به دلار داده می‌شد. انگلیس که برای حفظ جایگاه خود برای داشتن ارزی پیشرو در جهان، سیستم استاندارد طلا را راه‌اندازی کرده بود، طی این دوره برای اولین‌بار از وام‌دهنده به وام‌گیرنده تبدیل شد. همین روند، آغاز سبقت گرفتن دلار از پوند را به‌دنبال داشت. در این زمان، ایالات متحده آمریکا، گزینه مناسبی برای کشورهایی بود که مایل به خرید اوراق قرضه دلاری بودند. در سال1919، بریتانیا سرانجام ناچار شد سیستم استاندارد طلا را رها کند. با سقوط ارزش پوند، سرمایه‌داران هم پول‌های خود را از حساب‌هایشان بیرون آوردند و به‌این‌ترتیب، دلار به عنوان ذخیره ارزی جای پوند را گرفت.
در فاصله دو جنگ جهانی اما کشورها در رقابت‌های اقتصادی از تراکم ذخایر رسمی طلا در بانک‌های مرکزی‌شان به‌عنوان ابزاری برای کسب امنیت مالی در دنیای بی‌ثبات استفاده کردند. به‌دلیل مشکلات بسیار این سیستم، پس از جنگ جهانی دوم توافق پولی برتونوودز جایگزین استاندارد طلا شد. این توافق با حضور نمایندگان از 44 کشور در کنفرانس پولی و مالی سازمان ملل متحد در شهر برتونوودز ایالت نیوهمپشایر برگزار شد. توسعه و طراحی این قرارداد در تاریخ1944 شروع شد و حدود 22ماه طول کشید. در این سیستم، نرخ برابری ارزها بر اساس ذخایر طلای کشور ارزیابی می‌شد؛ اما برخلاف سیستم استاندارد طلا، صندوق بین‌المللی پول در مواقع ضروری، مانند عدم تعادل ترازهای تجاری و مالی کشورها، حق مداخله داشت. بر اساس این سیستم مالی و توافق برتونوودز، این 44کشور متعهد شدند که نرخ تبادل ثابت میان ارز خود و دلار را حفظ کنند. این سیستم به مدت دو دهه اجرا شد. در سال1971 اقتصاد آمریکا دچار تورم شد و فشارهایی در جهت ترک این سیستم مالی وجود داشت.
در نهایت در سال1971، ریچارد نیکسون، رئیس‌جمهور وقت به‌طور یک‌جانبه این توافق را لغو کرد که از آن تحت عنوان «شوک نیکسون» هم یاد می‌شود. هرچند این اقدام یک‌جانبه منجر به براندازی کامل این نظام پولی نشد؛ اما خروج یکی از پایه‌های اساسی آن، در نهایت منجر به ناکارآمدی آن شد. در سال1973، نظام نرخ ارز شناور بدون پشتوانه جایگزین نظام برتونوودز شد. بر اساس گزارش‌های صندوق بین‌المللی پول (IMF)، امروز بیش از 61درصد از کل ذخایر ارزی جهان را دلار تشکیل می‌دهد. همچنین حدود 40درصد از بدهی‌ها در جهان به دلار است.
برای آگاهی از تازه های بازار مالی و اعتباری، جدیدترین رویدادهای ایران و جهان اینستاگرام اعتبار را دنبال کنید جهت دریافت آخرین اخبار از طریق تلگرام به کانال اختصاصی عصر اعتبار بپیوندید دریافت آخرین نسخه از نرم افزار تلگرام برچسب ها- دلار
- نرخ ارز
- اقتصاد آمریکا
- دلار به سمت ۵۰ هزار تومان سُر خورد
- بازگشت دلار در صرافی‌ها به کانال ۴۸ هزار تومان
- دلار صدرنشین و طلای قعرنشین
- قیمت دلار در مرکز مبادلات ۴۳ هزار و ۴۴۲ تومان شد
- نرخ دلار به ۴۰ هزار تومان هم می‌رسد
- نرخ دلار به ۴۰ هزار تومان هم می‌رسد
- عرضه ۳۷۴ میلیون دلار به صورت حواله
- دلار به ۴۵هزار تومان می‌رسد
- کاهش قیمت دلار و یورو در بازار
- عرضه بیش از ۴ میلیارد دلار در مرکز مبادله طلا و ارز
منبع خبر: عصر اعتبار 
اخبار مرتبط: تاریخچه دلار آمریکا؛ ارز جهان‌نورد
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران
