نوشاد عالمیان: اعتماد به نفسم را دوباره به دست آورده‌ام/ بیماری نادری که نابغه با آن دست و پنجه نرم می‌کند

به گزارش "ورزش سه" و به نقل از خبرگزاری فارس، احتشام زاده پدر و پسر افتخارات زیادی در تنیس روی میز ایران دارند تا جایی که احتشام زاده پدر یعنی امیر به عنوان پدر تنیس روی میز ایران شناخته می‌شود، اما با توجه به شرایطی که نوشاد عالمیان رقم زد این رشته را در کشور می‌توان به قبل و بعد از نوشاد تقسیم کرد. 

بازیکنی از شهرستان بابل با حمایت‌های پدرش و پشتکاری که خودش داشت به نابغه تنیس روی میز ایران تبدیل شد و بسیاری از اولین‌ها را در این رشته رقم زد که شاید بزرگترین آن کسب مدال بازی‌های آسیایی باشد. او در بازی‌های 2018 جاکارتا موفق شد مدال برنز را کسب و تاریخ سازی کند. کسانی که با این رشته آشنایی دارند می‌دانند که کسب مدال در آسیا یعنی کسب مدال در جهان، چرا که قدرت‌های جهانی این رشته از جمله چین، ژاپن کره جنوبی و چند کشور دیگر همه در آسیا حضور دارند. 

پسر محجوب تنیس روی میز ایران یکی از کم حاشیه یا شاید هم یکی از بی حاشیه‌ترین ورزشکار ایران شناخته می‌شود. تمرین حرف اول را برای این بازیکن و برادرش یعنی نیما می‌زند و این دو به خوبی مکمل هم هستند و از تمرین در پارکینگ منزل پدری بود که به عناوینی رسیدند که شاید کمتر کسی فکر آن را می‌کرد. نوشاد سال 1401 را با درخشش در مسابقات بین المللی سنگاپوربه پایان رساند و انگیزه زیادی دارد تا در بازی‌های آسیایی هانگژو مدال دوره قبل این رقابت‌ها را تکرار و خودش را جاودانه کند. 

برای دقایقی با این بازیکن هم صحبت شدیم که ماحصل آن را در زیر می‌خوانید: 
 
فارس: سال 1401 برای نوشاد چطور سپری شد؟ 
 
خوشبختانه عملکرد خوبی داشتم و در تمام مسابقاتی که شرکت کردم نتایج نسبتا مناسبی را کسب کردم. در مسابقات جهانی نمایش خوبی داشتم و در کاپ آسیا نیز به جمع 8 نفر برتر رسیدم و توانستم نفر 11 دنیا را شکست دهم. در مسابقات سنگاپور هم تا قبل از بازی آخر که اتفاقات عجیبی برایم افتاد، بازی های خوبی را انجام دادم. 
 
فارس: چه اتفاقی؟ 
 
فرم خوبی در این مسابقات داشتم و با انگیزه بودم، اما قبل از بازی آخر به دلیل فشار زیادی که در مسابقات به من وارد شده بود، خون دماغ شدم و تمرکزم از دست رفت. شرایط خوبی نداشتم و اگر این اتفاق نمی‌افتاد، شانس زیادی برای بردن داشتم. 
 
فارس: یک ویدیو هم فدراسیون جهانی از بازی تو گذاشته بود که بازتاب زیادی داشت. 
 بله آن امتیاز به عنوان بهترین امتیاز شناخته شده بود و خوشبختانه مردم هم خیلی خوش شان آمده بود. این حرکات زیاد اتفاق نمی‌افتد وهرکسی هم انجام نمی‌دهد اما الان یکی از تاکتیک‌های من شده و به همین دلیل جلب توجه می‌کند. 

فارس: کمتر پیش آمده که با دست راست بازی کنی، تسلط زیادی با این دست نداری؟ 
 من چپ دست کامل نیستم و از هر دو دست استفاده می‌کنم. مثلا برای نوشتن و غذا خوردن از دست راست استفاده می‌کنم و در بازی پینگ پنگ چپ دست هستم. البته فوتبال را هم با پای چپ بیشتر بازی می‌کنم. شاید این موضوع هم چیز عجیبی باشد. البته در چند سال گذشته مشکلی برای دست چپم به وجود آمد که تاکنون آن را بازگو نکرده‌ام. یکی از دلایل افت 4،5 سال گذشته نیز همین موضوع بوده است. 
 
فارس: چه مشکلی؟ 
 
این مشکل به ندرت برای کسی پیش می‌آید و مربوط به عصب است و برای من هم پیش آمده است. این بیماری که با نام «سندروم تونل کارپال» شناخته می‌شود ،‌بیشتر برای پیانیست‌ها و تایپیست‌ها به وجود می‌آید و آن هم به خاطر استفاده بیش از حد از دست است. من هم در این سال‌ها به دلیل تمرین زیاد و با توجه به اینکه با دست چپ بازی می‌کردم، برایم به وجود آمد. البته باید اعتراف کنم که مراقبت خوبی هم از آن نداشتم. 
 
فارس: به خاطر همین است بیشتر «بک هند» بازی می‌کنی؟ 
 بله فکر می‌کنم این سوال برای خیلی‌ها پیش آمده باشد. من بیشتر با بک هند میز را پوشش می‌دهم و برخی اوقات هم با دست راست بازی می‌کنم. برای زدن فورهند به دلیل اینکه حس دستم را از دست داده‌ام، مشکل دارم. 

فارس چطور با این موضوع کنار آمدی؟ 

 شاید اگر این اتفاق برای هر بازیکن دیگری می‌افتاد باید پینگ پنگ را کنار می‌گذاشت. هرچند بودند کسانی که این کار را کردند و کنار رفتند. خوشبختانه با کمک‌های مربی تیم ملی و پدرم اعتماد به نفس گذشته را کسب کردم و از لحاظ ذهنی خودم را کنترل و تمریناتم را ادامه دادم. خوشبختانه دوباره اعتماد به نفس گذشته را پیدا کرده‌ام و به نوعی با این مشکل یا بیماری کنار آمده‌ام. 
 
فارس: سال آینده بازی‌های آسیایی را پیش رو دارید، مدال تاریخی جاکارتا که کسب کردی می‌تواند تکرار شود؟ 

بعد از بازی‌های آسیایی جاکارتا یک مقدار افت کردم که کم کم به شرایطی که خودم و مربیان، فدراسیون و مردم دوست دارند، می‌رسم. بازی های آسیایی هم بسیار مهم است و من هم باید ازعنوان سومی‌ام دفاع کنم و هرکاری ممکن است، انجام دهم. خوشبختانه تیم خیلی خوبی هم داریم و همه بچه‌ها با انگیزه و در شرایط قابل قبولی قرار دارند. ما الان به فکر این هستیم که در بخش تیمی هم نتایج خیلی خوبی را کسب کنیم. 
 
فارس: شرایط برای این اتفاق فراهم است؟ امکانات و ...؟ 
 به هرحال شرایط موجود همین است و ما هم درک می‌کنیم، اما از سوی دیگر باید در نظر گرفت که حریفان هم هر روز سطح خود را بالا می‌برند وپیشرفت می‌کنند. اگر می‌خواهیم عقب نمانیم باید از تمام ظرفیت‌ها استفاده کنیم و مسئولان هم همت بیشتری کنند. 

فارس: سال بعد اگر مدال بازی‌های آسیایی را کسب کنی، به نظر می‌رسد در تنیس روی میز ایران جاودانه خواهی شد. 

اگر تکرار کنم خیلی خوب می‌شود و برای این کار تمام تلاشم را خواهم کرد. البته این عنوان برای ایران و مردم ایران است و ما هم در میادین مختلف برای شاد کردن آنها تلاش می‌کنیم. 

فارس: داستان نوشاد و لیگ فرانسه همچنان ادامه دارد؟ 

 بله فعلا در لیگ فرانسه هستم و برای تیمم بازی می‌کنم. فصل بعد هم مشخص نیست چه اتفاقی بیفتد و فعلا تصمیمی نگرفته‌ام. 
 
فارس: در ایام نوروز هستیم، بیشتر عیدی می‌دهی یا میگیری؟ 
 
کوچکتر که بودیم من و نیما عیدی می‌گرفتیم، اما الان فقط باید عیدی بدهم ( باخنده) 
 
فارس: آرزویت برای سال جدید؟ 
 
آرزویم این است که در سال 1402 مشکلات مردم برطرف شود و به امید خدا رنگ آرامش و شادی زیادی را در سال جدید ببینند. از مسئولان هم درخواست داریم که بیشتر تلاش کنند تا این مشکلات حل کنند.