احمد سمیعی (گیلانی)، مترجم، ویراستار و عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی در تهران درگذشت

احمد سمیعی (گیلانی)، مترجم و ویراستار و عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی، در ۱۰۳ سالگی در تهران در اثر کهولت سن در تهران درگذشت. جعفرشجاع کیهانی، عضو هیات علمی فرهنگستان زبان و ادب فارسی و معاون گروه ادبیات معاصر در مصاحبه با خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) این خبر را تأیید کرده است. به گفته او، پیکر سمیعی گیلانی برای خاکسپاری به زادگاهش رشت منتقل خواهد شد. چند روز پیش از آغاز سال ۱۴۰۲، نیکولا رُش (Nicols Roche)، سفیر فرانسه در ایران، با حضور در منزل سمیعی گیلانی، بالاترین نشان نخل آکادمیک فرانسه، کوماندور، را به او اهدا کرده بود. احمد سمیعی (گیلانی) در ۱۱ بهمن ۱۲۹۹ در رشت به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در رشت گذراند و سپس وارد دانشگاه تهران شد. در اواخر سال‌های دهه ۱۳۴۰ به‌عنوان ویراستار در مؤسسه انتشارات فرانکلین مشغول به کار شد و همزمان دوره کارشناسی‌ ارشد زبان‌شناسی را در دانشگاه تهران گذراند. سمیعی کار ترجمه را با برگرداندن رمان «دلدار و دلباخته» از ژرژ ساند شروع کرد و بعداً آثاری را از نویسندگان بزرگی مانند ژرژ پرک و گوستاو فلوبر به فارسی برگرداند. «خیال‌پروری‌های تفرجگر انزواجو» از ژان ژاک روسو، «چیزها» از ژرژ پرک، «ساخت‌های نحوی» از نوآم چامسکی، «آیین نگارش»، «دیدرو» از پیتر فرانس، «سالامبو» نوشته گوستاو فلوبر، «شیوه‌نامه دانشنامه جهان اسلام» از آثار اوست.