نخستین موشک ساخته شده به روش چاپ سه بعدی به فضا پرتاب شد اما به مدار نرسید

اولین راکت ساخته شده به روش چاپ سه بعدی، روز چهارشنبه ازمنطقه کیپ کارناوال فلوریدا واقع در ایالات متحده بلند شد، اما به دلیل نقص فنی در مرحله دوم پرتاب پس از جدایی نتوانست به مدار برسد.

این سومین ناکامی در پرتاب این نوع راکت است. دو آزمایش قبلی در آخرین لحظه و پیش از جدا شدن راکت به دلیل مشکلات فنی با شکست روبرو شدند، اما این‌بار این راکت توانست تا مرحله‌ی جداسازی پیش رود.

این ماموریت که تحت عنوان «موفق باشی، خوش بگذره» درحال انجام است، به دقت مورد بررسی قرار خواهد گرفت، چرا که راکت‌های پرینت سه بعدی می‌توانند انقلابی کوچک در صنعت پرتاب ایجاد کنند.

این راکت تحت عنوان تران-۱ (Terran 1) قرار بود تا داده‌ها را جمع‌آوری کند و نشان دهد که راکت با قابلیت چاپ سه‌بعدی می‌تواند در برابر سختی‌های بلند شدن از زمین و پرواز فضایی مقاومت کند.

۸۵ درصد از جرم این موشک به صورت سه بعدی پرینت شده است و شرکت سازنده‌ی آن قصد دارد تا در آینده این مقدار را به ۹۵٪ افزایش دهد.

مزیت پرینت سه بعدی: ساده سازی بسیار زیاد فرآیند تولید و کاهش هزینه‌ها

شرکت سازنده این ربات ( Relativity Space) با ربات‌های بزرگ پرینت سه بعدی خود ادعا می‌کند که می‌تواند با این روش تعداد قطعات را در مقایسه با یک موشک سنتی ۱۰۰ برابر کمتر کند. همچنین سرعت تولید را از مواد اولیه تا محصول نهایی به ۶۰ روز می‌رساند.

راکت ترن ۱ با طول ۳۳.۵ متر و قطری بیش از ۲ متر، در مرحله‌ی اول ساخت خود دارای ۹ موتور است که همگی آن نیز به صورت سه بعدی چاپ شده است.

هدف از ساخت این راکت قرار دادن اجسامی تا وزن ۱۲۵۰ کیلوگرم بر روی آن همچون ماهواره‌های کوچک است تا آن ها را در مدار پایینی زمین قرار دهد که بدین‌ترتیب آن را به یک پرتابگر سبک تبدیل می‌کند. اما نخستین پرواز این راکت حاوی محموله‌ای نبود.

به اینستاگرام یورونیوز فارسی بپیوندید

بعد از جدا شدن راکت در مرحله‌ی نخست خود، راکت در مرحله‌ی دوم می بایست به مسیرش تا رسیدن به مدار زمینی ادامه می‌داد که این مسیر را بعد از جدا شدن تا ۸ دقیقه ادامه داد. رئیس شرکت سازنده رسیدن به همین مرحله را در اولین پرواز «موفقیتی بی‌سابقه» اعلام کرد.

در واقع، این موشک از «متالوکس» که مخلوطی از اکسیژن مایع و گاز طبیعی مایع (در اصل متان) است، به عنوان سوخت استفاده می‌کند و اگر موفق شده بود که به مدار برسد، اولین موشکی بود که از این سوخت استفاده می‌کرد.

این شرکت که در چشم‌انداز آینده‌ی خود زندگی بشر را بر روی چند سیاره پیش‌بینی می‌کند، سوخت متالوکس را به عنوان سوخت آینده‌ی بشر معرفی می‌کند که ساده ترین سوخت برای تولید در مریخ است.

راکت‌هایی با قابلیت حمل بیشتر

درجه‌ی موفقیت اولین پرواز راکت ترن ۱ هرچه که باشد به توسعه‌ی نمونه‌ی بزرگتر آن کمک خواهد کرد.

این راکت بزرگتر تحت عنوان ترن-آر (Terran R )که توسط همین شرکت ساخته شده ‌است، باید بتواند ۲۰هزار کیلوگرم را به مدار پایین زمین منتقل کند.

این شرکت قبلاً قراردادهایی به ارزش ۱.۶۵ میلیارد دلار امضا کرده است که بیشتر آن برای راکت بزرگتر ترن-آر است.

این نوع موشک که در رده‌ی متوسط سنگین قرار دارد، به وضوح مهمترین نیاز بازار برای دهه‌های آینده است، به ویژه با توجه به کمبود شدیدی که در حال حاضر در راکت‌هایی با حمل این میزان محموله وجود دارد.

به گفته شرکت تخصصی Euroconsult، تعداد ماهواره‌های پرتاب شده از حدود ۱۲۰ ماهواره در سال ۲۰۱۲ به بیش از ۲۷۰۰ ماهواره در سال ۲۰۲۲ افزایش یافته است.