موسیقی پاپ ایران مدیون کدام بهاریه است؟

بهاریه‌ها در تاریخ ادبیات فارسی، همواره روایتگر تحول‌ها بوده‌اند. از طرفی موسیفی ایران هم در سده‌ی گذشته، از مشروطه تا امروز همواره شاهد افت و خیزهایی بوده که بعضا با تحول همراه شده است. یکی از نقطه تحول‌های موسیقی ایران در عرصه مردمی، اتفاقا با یک بهاریه بوده است.

به گزارش ایسنا، چند روز مانده به نوروز ۱۳۷۷ بود که ظهر یک روز تعطیل، مخاطبان تلویزیون ایران با پخش یک ویدیو-کلیپ غافلگیر شدند. ویدیو چیز جدیدی نداشت و نماهایی از جنگل بارانی و شبنم‌زده را نشان می‌داد ولی آنچه در قالب صوت موسیقایی پخش می‌شد، از چند جهت متفاوت بود؛ صدای خواننده‌ای که به صدای یکی از خوانندگان خاص قبل از انقلاب شبیه بود، شعری از احمد شاملو که در قاب تلویزیون پخش می‌شد، با موسیقی و تنظیمی متفاوت از آثار موسیقی پاپ که پیش‌تر پخش شده بود.

موسیقی پاپ با آغاز دهه ۷۰ از طریق همان رادیو و تلویزیون متحول شده بود؛ با آثار خوانندگان نوظهوری چون عباس بهادری، حسن همایون‌فال، بیژن خاوری، حمید غلامعلی، مهدی سپهر و دیگر هنرمندانی از این دست. اما قطعه «من و تو و درخت و بارون» که با اجرایی ارکسترال و با صدای خشایار اعتمادی از تلویزیون پخش شد، فصل جدید از موسیقی پاپ ایران را گشود که با خوانندگانی چون علیرضا عصار، شادمهر عقیلی، قاسم افشار، حسین زمان و محمد اصفهانی تداوم یافت.

این قطعه را با آهنگسازی شادمهر عقیلی، خوانندگی خشایار اعتمادی و شعری از احمد شاملو (از دفتر آیدا در آینه) اینجا می‌توانید بشنوید: