ماجرای مریضخانه‌ای که با حقوق یک "نماینده مجلس" ساخته شد

«این مریضخانه وقف است بر فقرا و رعایا و غربا و بیچارگان، لعنت بر کسی که تخلف نماید»؛ این جمله خط اولیه ایده شکل‌گیری مریضخانه‌ای در جنوبی‌ترین نقطه تهرانِ اوایل پهلوی است؛ جایی که ۸۹ سال قبل آیت‌الله سیدرضا فیروزآبادی از عواید چند دوره نمایندگی مجلس شواری ملی با مبلغی معادل حدود ۲۴ هزار تومان اقدام به تاسیس آن کرد.

به گزارش ایسنا، سید رضا فیروزآبادی در سال ۱۲۵۳ شمسی (۱۴۹ سال قبل و در میانه سلطنت ناصرالدین شاه) در قریه فیروزآباد که در ۶ کیلومتری شهر ری قرار داشت به دنیا آمد. او که فرزند دوم خانواده‌ای کم برخوردار بود دوران کودکی را با فقر و تنگدستی گذراند و درحالی که ۸ سال بیشتر نداشت پدرش نیز از دنیا رفت تا همین اتفاق سبب شود که او تکفل خانواده را به عهده گیرد و مخارج خانواده ۵ نفری خود را از طریق سبزی فروشی تامین کند. هرچند که این اتفاق سبب باز ماندن او از درس و علم آموزی نشد و به صورت شبانه ادامه تحصیل داد.

او که در نوجوانی در بین اهالی روستای فیروزآباد به "رضای مسئله‌گو" مشهور بود، تحصیل خود را در علوم دینی و فقه ادامه داد و به همین دلیل مجبور به مهاجرت به شهر تهران شد تا در "مدرسه آصفیه" که در محله بازار و نزدیکی چهارراه بین‌الحرمین بود، ادامه تحصیل دهد. البته که این سطح از علم اندوزی برایش کافی نبود و همین امر سب شد تا با اتمام تحصیلات مقدماتی در تهران برای شروع تحصیل سطوح فقه و اصول راهی نجف شود.

ورود به سومین دوره مجلس شورای ملی

با اتمام تحصیلات خود در نجف به ایران بازگشت و از بدو حضور در ایران جزو حامیان انقلاب مشروطیت شد. به همین سبب و به دنبال اعتقاد خود به همراهی روحانیت و سیاست در دوره سوم مجلس شورای ملی که در سال ۱۲۹۳ شمسی توسط احمدشاه قاجار افتتاح شد به عنوان نماینده منتخب مردم از حوزه انتخابیه شهر ری کار خود را در مجلس شورای ملی آغاز کرد هرچند که عمر این دوره از مجلس به دلیل وقوع جنگ جهانی اول دوام چندانی نداشت و در نهایت پس از حدود ۱۰ ماه به اتمام رسید.

آیت‌الله فیروزآبادی در کنار محمدرضا پهلوی هنگام عیادت آیت‌الله بروجردی