رویای صهیونیست‌ها چگونه در میادین ورزشی دفن می‌شود؟

‌خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: جام جهانی فوتبال زیر ۲۰ سال که قرار بود در سال جاری میلادی به میزبانی کشور اندونزی برگزار شود، با موضع گیری برخی مقامات و چهره‌های سرشناس این کشور علیه صهیونیست‌ها به اغما رفت.

چند روز پیش «جوکو ویدودو» رئیس جمهور اندونزی از رئیس فدراسیون فوتبال این کشور خواست تا مراتب اعتراض این کشور را به حضور تیم رژیم صهیونیستی در این رقابت‌ها اعلام کند.

البته پیشتر، حدود ۱۰۰ چهره سرشناس مذهبی در اندونزی اعتراضشان را در جاکارتا علیه حضور رژیم صهیونیستی در این رقابت‌ها اعلام کردند که باعث شد دولت چنین تصمیمی را اتخاذ کند.

بنابراین موج خشم ضد صهیونیستی در اندونزی فیفا را بر آن داشت که مراسم قرعه کشی مسابقات جام جهانی زیر ۲۰ سال فوتبال جوانان جهان در اندونزی را که قرار بود جمعه ۳۱ مارس (۱۱ فروردین) برگزار شود، به تعویق بیاندازد و میزبانی را از این کشور گرفته و به دنبال کشور جایگزین برای برگزاری این مسابقات باشد.

این تصمیم فیفا در حالی اتخاذ شد که مقامات جارکارتا و شخصیت‌های شناخته شده این کشور بر مبنای قانون اساسی خود دست رد بر سینه نمایندگان رژیم صهیونیستی زده اند.

«هدایت نور» نایب رئیس پارلمان اندونزی با تاکید بر اینکه مخالفت با حضور رژیم صهیونیستی در اندونزی یک مساله مبتنی بر قانون اساسی این کشور است، یادآور شد که کشورش همه اشکال عادی‌سازی با رژیم صهیونیستی را تحریم کرده است. او گفت: وزارت خارجه اندونزی در هشتم فوریه ۲۰۱۹ قطعنامه‌ای در این خصوص را به منظور ساماندهی روابط خارجی و همکاری بین المللی دولت‌های محلی منتخب در استان‌ها و مناطق و شهرهای اندونزی صادر کرده است.

در ماده ۱۵۰ این قطعنامه آمده است که «اندونزی با اسرائیل که رژیم اشغالگر فلسطین شمرده می‌شود، هیچ رابطه‌ای ندارد و از همین رو اندونزی با همه اشکال رابطه با آن مخالف است» و همچنین در این قطعنامه آمده است که «اجازه هیچ گفتمان رسمی بین دو طرف داده نمی‌شود و اندونزی به هیچ وجه و در هیچ مکان رسمی نمی‌تواند میزبان هیچ هیأت اسرائیلی باشد و همچنین اجازه برافراشته شدن پرچم اسرائیل یا سر دادن هر شعاری در خصوص آن و همچنین اجاره اجرای سرود رژیم اشغالگر اسرائیل در اندونزی داده نمی‌شود.»

اگرچه به دلیل لغو میزبانی اندونزی، نام این کشور در روزهای اخیر به دلیل مواضع ضدصهیونیستی بر سر زبان‌ها افتاده است اما افکار عمومی جهان اسلام و سران برخی از کشورهای مسلمان نیز همواره از پذیرش نمایندگان رژیم صهیونیستی سرباز زده اند.

دست رد مسلمانان بر سینه صهیونیست‌ها

از سپتامبر سال ۱۹۷۸ که رژیم وقت مصر به عنوان اولین کشور عربی، رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناخت تا سپتامبر ۲۰۲۰ که دولت‌های عربی حوزه خلیج فارس یعنی امارات و بحرین و دو کشور آفریقایی به قطار عادی‌سازی روابط با اشغالگران پیوستند، صاحب‌نظران و محافل و حتی مقامات این رژیم همواره تاکید داشتند که بدون جلب نظر و افکار عمومی ملت‌های عربی و مسلمان نمی‌توان مشروعیتی برای اسرائیل به دست آورد.

بر همین اساس عمده تلاش صهیونیست‌ها در روند عادی‌سازی با کشورهای عربی، تلاش برای جلب افکار عمومی ملت‌های آنها بوده است. با وجود اینکه چندین دهه از پیمان صلح مصر و رژیم صهیونیستی می‌گذرد اما مردم مصر هنوز هم اسرائیلی‌ها را به رسمیت نمی‌شناسند. در اردن نیز با وجود رابطه عمیقی که دولت آن با صهیونیست‌ها دارد اما هنوز هم در سردر بسیاری از رستوران‌های این کشور نوشته شده: «ورود اسرائیلی ممنوع.»

رژیم صهیونیستی برای تغییر دیدگاه مردم مسلمان و افکار عمومی ملت‌های عربی به ابزار ورزش متوسل شده است که البته تا کنون در این زمینه نیز موفقیت چندانی به دست نیاورده است. بنابراین، ورزش به عرصه بارزی برای اعلام مخالفت علنی مردم کشورهای عربی و مسلمان با هرگونه سازش با اشغالگران تبدیل شده و بر نامشروع بودن موجودیت رژیم صهیونیستی در اراضی غصبی فلسطین تاکید دارند.

تابستان گذشته «عبدالله منیاتو» رزمی‌کار لبنانی بعد از اینکه قرعه او در مسابقات جهانی قهرمانی ورزش‌های رزمی بلغارستان در برابر یک بازیکن صهیونیستی درآمد از این مسابقات کنار کشید.

در جریان بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو، «فتحی نورین» جودوکار الجزایری و «محمد عبدالرسول» جودوکار سودانی نیز از دیگر ورزشکاران عربی بودند که برای جلوگیری از قرار گرفتن در برابر نماینده رژیم صهیونیستی از بازی‌ها کناره‌گیری کردند.

متعاقب آن، «ایاس الزمر» نوجوان اردنی در مسابقات شمشیربازی جهان به منظور همبستگی با ملت فلسطین و اعلام مخالفت با عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی از مسابقه با نماینده این رژیم انصراف داد.

محکم‌ترین سیلی اعراب و مسلمانان به صورت رژیم صهیونیستی در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر زده شد. ملت‌های عرب و مسلمان در مسابقات جام جهانی قطر ابتدا با برافراشتن پرچم فلسطین و تصاویر شهدای فلسطینی همبستگی خود را با مردم این سرزمین و آرمان آنها نشان داده و مسئله فلسطین را بار دیگر در کانون توجهات جهانی قرار دادند. در این میان، بارزترین اقدام ضد صهیونیستی در جام جهانی قطر که خشم اسرائیلی‌ها را به همراه داشت، امتناع هواداران عرب و مسلمان از مصاحبه با خبرنگاران صهیونیست بود.

بنابراین آنچه که در جام جهانی قطر درباره نحوه تعامل اعراب و مسلمانان با صهیونیست‌ها رخ داد موید آن بود که رویکرد رژیم‌های عربی برای سازش با اسرائیل هرگز بیانگر دیدگاه ملت‌های این کشورها نیست. رژیم صهیونیستی که از هر مناسبت بین‌المللی برای تبلیغ عادی سازی و به رسمیت شناساندن خود در سطح جهانی بهره‌برداری می‌کند در جام جهانی قطر، مردم عرب و مسلمان را در مقابل خود دید؛ مردمی که به عنوان بزرگترین مانع در برابر پروژه عادی سازی و مشروعیت بخشی به صهیونیست‌ها مطرح اند.

رویکرد ضدصهیونیستی ورزشکاران جهان از مارادونا تا رونالدو

مواضع ضدصهیونیستی و محکوم کردن جنایت‌های آنها تنها به ورزشکاران مسلمان محدود نمی‌شود. علاوه بر ورزشکاران ایرانی و عرب، ورزشکاران بسیاری از کشورهای دیگر که اتفاقاً به لحاظ دینی- مذهبی یا حتی نژادی هیچ نقطه اشتراکی با فلسطین ندارند اما در سال‌های اخیر آشکارا حمایت خود را از مردم مظلوم این کشور ابراز کرده اند.

* اسطوره فوتبال جهان و آرژانتین یعنی «دیه‌گو آرماندو مارادونا» از جمله ورزشکارانِ حامی مردم فلسطین بود. وی حتی در این ارتباط تاکید کرده بود که «واکنش و عصبانیت دیگران برایم اهمیتی ندارد و هرگز از موضع خود کوتاه نمی آیم.» عکس مارادونا در حالی که شالی منقش به پرچم فلسطین را بالای سر برده است، از عکس‌های مشهور این فوتبالیست است که در رسانه‌ها هم خیلی دست به دست شد.

* یکی از محبوب ترین چهره‌های فوتبال جهان یعنی «کریستیانو رونالدو» از جمله ورزشکاران مطرح در اعتراض به جنایت خونین اسرائیل در فلسطین و حمایت از مردم مظلوم این کشور است تا جایی که پس از دیدار تیم ملی کشورش برابر اسرائیل نه تنها حاضر به تعویض پیراهنش با بازیکن حریف نشد، بلکه در پاسخ به پرسش یکی از خبرنگاران مبنی بر اینکه «در خاک اسرائیل هستید یا فلسطین؟»، تاکید کرد که «من در خاک فلسطینم.» اما اقدام بارز این فوتبالیست پرتغالی در حمایت از مردم مظلوم فلسطین آنجا بود که کفش‌های طلای خود را به فروش گذاشت تا از درآمد آن برای ساخت مدرسه و مرکز خیریه در غزه استفاده کند.

* اما اقدام انسان دوستانه رونالدو مورد استقبال بسیاری از ورزشکاران دیگر همچون «سفیان فغولی» ستاره مسلمان تیم ملی فوتبال الجزایر قرار گرفت و او بعد از فروش کفش طلای کریستیانو رونالدو در یکی از پست‌های خود نوشت: «کریس، دوست عزیزم! از تو تشکر می‌کنم که از مردم فلسطین حمایت کردی. این کار تو سرمشق بزرگی برای دیگران است.» بازیکن مسلمان تیم ملی فوتبال الجزایر و دیگر هم تیمی‌هایش که در جام جهانی ۲۰۱۴ حضور داشتند، پاداش ۹ میلیون یورویی فیفا را برای کمک به مردم غزه اهدا کردند و اینگونه اعتراض خود را به جنایات رژیم اشغالگر قدس نشان دادند.

* «جام جهانی مهمتر از فلسطین است؟»، این بخشی از توئیت «ریو فردیناند» ستاره سابق «منچستریونایتد» است. او در جریان حملات نظامی رژیم صهیونیستی به غزه در صفحه توئیتر خود به این اقدامات جنایت بار رژیم اعتراض کرد. فردیناند در بخشی از توئیت خود با تاکید بر اینکه «عشق، سلامتی و ایمنی مردم فلسطین از آنها گرفته شده است»، تاکید کرد که «واقعا جام جهانی مهمتر از فلسطین است؟»

بهره سخن

ورزش از آنجا که برخلاف عرصه سیاست، حوزه‌ای غیرحساس و سرگرم کننده است، در سال‌های اخیر همواره به عنوان ابزاری برای عادی سازی روابط، تطهیر و مشروعیت بخشی به رژیم صهیونیستی چه از سوی سران تل آویو و چه از سوی متحدان غربی آنها مطرح بوده است.

این ابزار البته برخلاف میل و انتظار آنها تا به امروز ناکارآمدی خود را همانند جام جهانی ۲۰۲۲ قطر نشان داده است؛ جامی که در آن نام فلسطین، انعکاس جهانی یافت و بدترین برخوردها با شهروندان و خبرنگاران رژیم صهیونیستی صورت گرفت.

طنز تلخ در این ماجرا به استاندارد دوگانه فیفا و نهادهای غربی ارتباط می‌یابد. باوجود اینکه افکار عمومی جوامع مسلمان و غیرمسلمان همواره جنایت‌های صهیونیست‌ها را محکوم می‌کنند و ورزشکاران زیادی هزینه انصراف از رویارویی با ورزشکاران اسرائیلی را به جان می خرند، بسیاری از مقامات و نهادهای تحت نفوذ غرب همچون فیفا رویکردی متفاوت به این موضوع دارند.

آنها در حالی چشمان خود را بر روی خشونت‌ها و رفتارهای غیرانسانی صهیونیست‌ها علیه مردم فلسطین بسته و میزبانی جام جهانی فوتبال جوانان را از اندونزی به دلیل مواضع ضدصهیونیستی پس گرفته اند که بلافاصله بعد از حمله روسیه به اوکراین، نام تیم فوتبال روسیه را از جام جهانی ۲۰۲۲ قطر خط زدند.