«یه روزی» کار گروه وانتونز: در آرزوی تسلی و رهایی

در شهرهای بزرگ ایران به ویژه در تهران کمتر می‌توان جوانی را سراغ گرفت که آهنگ «فدا سرت» را از گروه وانتونز نشنیده باشد، این آهنگ در سال ۱۳۹۳ باعث به شهرت رسیدن گروه وانتونز شد و اعضای گروه با ادامه دادن به فعالیت خود و با پشتکار و حفظ ثبات کاری خود توانستند موفقیت‌های بیشتری هم به دست بیاورند و آهنگ‌های موفق بیشتری را تولید و روانه‌ی بازار موسیقی هیپ هاپ ایران کنند.

تلفیق و پیوستگی در مضمون

یکی از ویژگی‌های بارز موسیقی گروه وانتونز، در هم آمیختن سبک Hip-Hop و lo-fi است.

همچنین یکی از بزرگ‌ترین دلایل شناخته شدن این گروه انسجام در ارائه دادن محتوای عاشقانه است. محتوای عاشقانه‌ای که گه‌گاه با پا فرا گذاشتن از خط‌های قرمز‌ متعارف در جامعه‌ی ایران باعث بیشتر به وجد آمدن مخاطب‌ جوان می‌شود.

اسم گروه حتی در یک‌پارچگی با مضامین آهنگ‌هایی است که این گروه ارائه می‌دهد:     wanton در زبان انگلیسی به معنای زنی است که در روابط جنسی پرهیز نمی‌کند. یک زانیه. در مضامین آهنگ‌های این گروه نیز همین مضمون بار‌ها تکرار می‌شود.

اعضای گروه وانتونز پس از خروج از کشور کمتر به نام گروه و بیشتر با نام خود در کنار هم به کار گروهی پرداختند.

«سَمی لو» آهنگساز اصلی گروه به شمار می‌رود و به همراه کوروش از اعضای تشکیل دهنده‌ این گروه بوده‌اند.

از شروع انقلاب ژینا، اعضای این گروه بار‌ها در حمایت از مردم ایران به فعالیت پرداخته‌اند و توان خود را به کار گرفته‌اند تا صدای مردم ایران باشند.

ترانه انقلابی «یه روزی» با گرامی‌داشت فریدون فرخزاد

ترانه‌ی «یه روزی» نوشته‌ی کوروش است و ساخته‌ی سمی لو و با همکاری رادیو جوان به شکل موزیک ویدئو منتشر شده است.

موزیک ویدیوی این آهنگ، صحنه به صحنه روایتگر اتفاقات روی داده در جریان قیام ژینا  است؛ از قتل حکومتی ژینا (مهسا) امینی تا حمله خونین سرکوبگران به مهاباد و قتل شهروندان کرد و جمعه خونین زاهدان.

ویدئو این آهنگ با صدای جیغ‌های زنی که می‌گوید: «ولم کن» آغاز می‌شود. سپس می‌بینیم که مأموران گشت ارشاد زنی را کشان کشان، به زور داخل وَن گشت ارشاد می‌‌کنند. صدای جیغ‌ و داد و فریاد در هم و سپس محو می‌شود.

موسیقی با ملودی محزون پیانو شروع می‌شود که کوروش نواخته است، به ملودی پیانو همخوانی کوروش و رها اضافه می‌شود؛ در موزیک ویدئو هم، رویارویی سرکوبگران و زنان ایرانی به تصویر کشیده می‌شود ترانه هم در همان ابتدا به پس گرفتن خاک اشاره می‌کند:

«یه روزی یکی شد من و تو راهمونُ

یه روز پس می‌گیریم ما با هم خاکمونُ»

جلو تر می‌رویم و رها لحظاتی سولو می‌خواند که زیر صدای بَم کوروش حذف می‌شود. ریتم آهنگ که حال بیشتر شکل گرفته است فضایی پر از خفقان را تداعی می‌کند؛ در این قسمت ترانه بسیار هوشمندانه به ایده‌ای می‌گراید که در تضاد شرایط شکل گرفته است: آزادی، رهایی و پرواز.

در همان حال ویدئو اعتراف‌های اجباری زندانیان سیاسی را به تصویر می‌کشد. آرزوی آلوده‌ی بغض برای آزادی زندان سیاسی و کسانی که به خاطر مطالبه‌ی حقوق مدنی خود در حبس به سر می‌برند:

«همه جشن می‌گیریم یه روزی آزادیمونُ»

سپس کوروش به عنوان وکالیست اصلی با صدایی بم وارد می‌شود و سمی لو هم به عنوان همخوان با صدایی کمی زیرتر او را همراهی می‌کند: در این بخش از ترانه به ترانه‌ی معروف جمعه‌ فرهاد و در ویدئو به جمعه‌های تلخ زاهدان اشاره می‌شود:

«یه روز که آسمون جا بارون خون نداره

یه روز که بوسه‌ی عاشقی زندون نداره»

ریتم موسیقی فضایی پر اضطراب را می‌سازد و سمی لو به عنوان خواننده‌ی اصلی اضافه می‌شود؛ چند رنگ بودن صدا‌ها و هم‌خوانی‌ها به یکنواخت نشدن موسیقی بسیار کمک کرده است؛ با اینکه موسیقی سازبندی شلوغی ندارد اما با دقت در چیدن لاین‌های وکال به خوبی انرژی در موسیقی پخش شده است. ترانه در این بخش برای مادران داغدار تسلی می‌جوید؛ و باز هم آرزویی پر از بغض:

«مادری بی‌خبر دل لرزون نداره

جوونش یه گوشه تن بی جون نداره»

رها دوباره به موزیک اضافه می‌شود و ترانه به اعتراضات بی وقفه‌ی مردم اشاره می‌کند؛ اعتراضاتی که در امتداد همین آرزو‌های بغض‌آلود شکل گرفته است:

«همه کوچه خیابونا زدن بی‌وقفه فریاد

یه روزی تا ببینم موی تو می‌رقصه در باد»

موسیقی پیش‌تر می‌رود و به مبارزه‌ی جانانه‌ی مردم برای آزادی می‌پردازد، همچنین به امیدی اشاره می‌کند که در دل ایرانیان نسبت به تغییر سرنوشت خود و وطنشان شکل گرفته است. موسیقی که تنظیم آن با سمی لو بوده است با صدایی از فریدون فرخزاد به پایان می‌رسد. به نظر می‌رسد نام آهنگ هم برگرفته از گفته‌های فریدون فرخزاد است:

یه روزی ملت ما آزاد می‌شه و اون روز زیاد دور نیست. زیاد دور نیست. فرهنگ همیشه غالب میشه به زور و ستم و قلدری. فرهنگ ایران هزاران سال غالب شده. بر چنگیز مغول غالب شده. این‌ها کی هستند که فرهنگ ایران بر این‌ها غالب نشه.

با این نقل قول است که آهنگ «یه روزی» به پایان می‌رسد.

اعضای این گروه سابقه همکاری‌های جداگانه با خوانندگان مشهوری مانند بهزاد لیتو، رضا پیشرو، سهراب ام جی، سپهر خلسه، نسیم، جی جی، سیجل و کرنلا داشته‌اند. از همکاری آنها می‌توان به آلبوم «پیر شدیم ولی بزرگ نه» اشاره کرد.

کوروش آلبومی به نام «آلبوم ۴۲۰» شامل ۱۲ قطعه منتشر کرده است.  آلبوم کوتاه  سه قطعه‌‌ای به نام «آلبوم فصل ما» با آهنگسازی سامی لو و با همکاری آرتا، کوروش و مونتیگو و خلسه نیز از این گروه منتشر شده است.

 کوروش نجفی متولد ۱ اردیبهشت ۱۳۷۴ در تهران  فعالیت خود را از ۱۲ سالگی در یک استودیو خانگی آغاز کرد و سپس در ۱۷ سالگی به گروه وانتونز پیوست.