شبکه لرستان (افلاک) و هواخوری در حاشیه!

شبکه لرستان (افلاک) و هواخوری در حاشیه!
خبرگزاری دانشجو

به گزارش گروه استان‌ها خبرگزاری دانشجو، معصومه عباسی؛ همه ما لرستانی‌ها کم‌وبیش مخاطب شبکه افلاک و محتوای تولیدی‌اش هستیم. طبیعتا سطح محتوایی که به ما منتقل می‌شود، نشانگر عمق فکری، خلاقیت، هنرمندی، میزان توجه این شبکه به دغدغه‌های مردم، میزان پایبندی به اصول و ارزش‌های فرهنگی، تعهد نسبت به تکالیف در مقابل انقلاب و ... خواهد بود. ناظر به همین محتوا و البته شناخت مختصرم از «سازمان صداوسیمای مرکز لرستان» چند مطلب قابل ذکر است:

۱- شبکه افلاک، یک «اداره» است!

اداره بودن لزوما بد نیست؛ اما آنچه الان ساختار اداری ما دچار آن است، در بسیاری از موارد چیزی جز روزمرگی و حدود متفاوتی از ناکارآمدی نیست.

شبکه افلاک هم همین است. به جای آنکه به قول رهبری، باید یک «قرارگاه» باشد، یک اداره است. (قرارگاه یک واژه نظامی است و در شرایط جنگی به کار می‌رود، یعنی در جنگ فرهنگی تلویزیون باید راهبری کند افکار عمومی را)

 

۲- شبکه افلاک، «شجاع» نیست!

شبکه افلاک هیچگاه شجاعت نداشته. مدل گفت‌وگوهای این شبکه را با مسئولان مختلف ببینید؛ گویا یه هنگام پرسش و طرح مسئله، انشاء می‌خوانند! در بحران‌ها یا شِبه بحران‌ها هیچگاه حضور قوی ندارد. مثل کودک ترسویی می‌ماند که بین دعوای دو بزرگسال گیر افتاده و حتی از ترس ممکن است خودش را هم خیس کند!

به همین جهت در ماجرای نیکا، که همه‌ی دنیا تولید محتوا می کردند، افلاک که نزدیک‌ترین رسانه به سوژه بود، سنگ‌کوب کرد و در این جنگ و رقابت باخت!

 

۳- شبکه افلاک، «اراده بر تحول» ندارد!

وقتی می گویم شبکه افلاک، منظور یک نفر و دو نفر نیست؛ عمده‌ی مسئولان و کارکنان این شبکه، طبق «عادت» کار می‌کنند. نه تنها اراده سازمانی بر تحول نیست بلکه مقاومت سازمانی بر تحول را شاهدیم. چند علت دارد؛ اول اینکه اصلا معتقد نیستند که نیازمند تحول و تغییر رویکردند (از بس نگفته‌ایم و به گوششان نرسیده). دوم اینکه حتما درون سازمان تعارضات جدی با مبانی انقلابی و اسلامی وجود دارد. سوم بحث جدی و مهم تعارض منافع است. بلاخره هنرمندانی در این استان رشد کرده‌اند و با حضورشان در افلاک، منافع عده‌ای به خطر می‌افتد. مبارزه با تعارض منافع جگر شیر می‌خواهد که فکر نمی‌کنم مجموعه مدیریتی داشته باشند!

حتی اگر افرادی هم باشند که آگاه و خواهان تحول باشند، به علت فضای تاریک و کِدِر شبکه، بروز و ظهور نخواهند یافت.

 

۴- شبکه افلاک، «رشدنیافته و عقب‌مانده» است!

سطح کیفیِ هنری برنامه‌ها را ببینید. کار گرافیکی خوب، دکور مناسب، موسیقی مناسب و متناسب یا دیده نمی‌شود یا به ندرت دیده می‌شود.

کیفیت محتوای اصلی برنامه هم علاوه بر غیرخلاقانه بودن، بسیار ضعیف. گویی هیچ ایده‌ای جز یک گفت‌وگوی معمولی، خواندن یک خواننده وسط برنامه، خواندن پیامک‌های مردمی، طرح یک مسابقه پیامکی ضایع ندارند؛ البته بین این‌ها ساز و دهل هم می‌نوازند!

 

۵- شبکه افلاک، «شفاف» نیست!

رقم‌های عجیبی به عنوان دریافتی چهره‌های معروف در شبکه‌های ملی مطرح شده. آیا شبکه افلاک جرأت دارد میزان پرداختی‌اش به چهره‌های معروف طنز (نه آن طنز فاخر!) را رسانه‌ای کند؟ قطعا خیر.

گاها شبکه افلاک ادعاهایی میکند که پول و بودجه ندارد. رقمی که همین الان صرف ساخت برنامه‌ها می‌کنند را اعلام کنند، ببینیم تناسبی وجود دارد!

 

۶- شبکه افلاک، «بی‌برنامه» است!

همین حالا از رئیس و تیم مدیریتی شبکه بپرسید مثلا برنامه چهارساله شما چیست؟ چشم‌انداز شبکه دقیقا کجاست؟ آیا کسانی در این شبکه، برنامه‌ای تحولی تاکنون تدوین کرده‌اند؟ طبیعتا خیر.

آن‌ها طبق «هر چه پیش آید، خوش آید» حرکت می‌کنند. به همین جهت دستشان خالی‌ست از محتوای درست. عمدتا در حاشیه‌ قدم می‌زنند، نه در متن.

 

۷- شبکه افلاک یا «فکر نمی‌کند یا عمدا غلط فکر می‌کند.»

بدون شک، هر محصولی که پشتوانه فکری عمیق داشته باشد، این پشتوانه در خود محصول نمایان است. برنامه‌های شبکه افلاک نه تنها سطحی، که در مواردی تنه به ابتذال می‌زنند. گویی هیچکس در آن سازمان اقلا در قبال حقوقی که میگیرد، تکلیفی بر خود احساس نمی‌کند که بالاخانه را به کار انداخته و اندکی فکر کند. آنجا هم که مثلا می‌خواهند پایبند به ارزش‌ها باشند، القاء پیامشان آنقدر سطحی و مستقیم است که به جان مخاطب نمی‌نشیند. رهبر در دیدار مسئولان صداوسیما می‌فرمایند: «هنر آن است که انسان مطلب را به شیواترین شکل و به موثرترین نحو بیان کند تا در طرف مقابل حالت امتناع به وجود نیاید.»

 

۸- شبکه افلاک، «بلد» نیست!

بخش خبر شبکه افلاک، بدون شک یکی از پربیننده‌ترین برنامه‌هاست. ارزش‌های خبری بعضاً رعایت نمی‌شود. عمدتا متن گزارش‌ها ضعیف است. روایتی که از موفقیت‌ها یا مشکلات باید به نحو احسن صورت گیرد، صورت نمی‌گیرد! به همین جهت از مسائل اساسی دور است و گفتمان‌ساز نیست.

خبر شبکه افلاک هم مستقل نیست؛ تحت تأثیر زور مسئولان قرار می‌گیرد، چون رشد نکرده و تخصصی کار نمی‌کند، قدرت تمییز ادعاهای درست و غلط خبری را هم نخواهد داشت. (تخصصی نیست یعنی خبرنگار اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و ... ندارد و برای داشتنش هم فکر و تلاش نمی‌کند.) به همین جهت هم در بخش خبری‌اش، محتوای تولید شده‌ی ۲۰:۳۰ را پخش می کند!

 

 

۹- شبکه افلاک، «شبکه مردم» نیست.

حماسه مردم رومشکان در تشییع آن شهید گمنام را به خاطر دارید؟ شبکه افلاک آنقدر ضعیف کار کرد که صدای امام جمعه آن شهر هم درآمد. اگر  ارزش خبری این اتفاق، توجه رسانه را آنطور که باید، به خودش جلب نکند، چه باید گفت؟!

توجه به شهرستان‌های استان و رعایت عدالت بین آن‌ها در آنتن هم که مشهود است.

در پایان اینکه نمی‌دانم شبکه‌های استانی چقدر برای تیم فعلی مدیریت صداوسیما جمهوری اسلامی ایران موضوعیت یا اولویت دارد. در عین حال می‌دانم که تحول در ساختارها و سازمان‌های فرهنگی چقدر سخت و پیچیده است. اما آقایان، اوضاع شبکه افلاک واقعا خارج از تحمل شده. انقلاب اسلامی گرچه تا قلب آفریقا پیش رفته و غرب آسیا را درنوردیده، اما شبکه افلاک را هنوز فتح نکرده! میزان مخاطب این شبکه، حقی بر گردن شما، در حوزه نظارت، تغییر و تحول رویکرد‌ها و ... ایجاد می‌کند که امیدوارم ادا کنید.

معصومه عباسی- دانشجوی فلسفه اسلامی دانشگاه لرستان

منبع خبر: خبرگزاری دانشجو

اخبار مرتبط: شبکه لرستان (افلاک) و هواخوری در حاشیه!