شهروندانی که با عنوان عاملان (!) مسمومیت مدارس دستگیر شده اند، کیستند؟

 شهروندانی که با عنوان عاملان (!) مسمومیت مدارس دستگیر شده‌اند، کیستند؟

    به تازگی اطلاعاتی به «ایران‌وایر» رسیده که نشان می‌دهند سه دختر دانش‌آموز اهل شهرستان لار در استان فارس که دو تن از آن‌ها قبلا نیز در جریان اعتراضات ۱۴، ۱۵ و ۱۶ آذر ۱۴۰۱ در این شهر بازداشت شده بودند، به همراه پدر یکی از این دانش‌‌آموزان و یک مرد جوان از سوی ماموران امنیتی به اتهام حمله شیمیایی به مدارس این شهر بازداشت شده‌اند.    منبع مطلعی که درباره این دانش‌آموزان با «ایران‌وایر» صحبت کرده‌ است، می‌گوید این شهروندان به‌شدت تحت فشارند تا علیه خود اعتراف کنند و آن‌ها در واقع قربانی ناتوانی یا نبودن اراده حکومت برای پیدا کردن عاملان اصلی حمله به مدارس هستند.   ***   قربانیان جدید دستگاه‌های امنیتی در شهر لار کیستند؟ از زمان شروع حملات شیمیایی به مدارس در قم و بعد سایر شهرها و حتی شهرستان‌های کوچک ایران، مقامات دولتی تنها چند مورد بازداشت «عاملان» حملات شیمیایی را رسانه‌ای کرده‌اند.    یکی از آن معدود دفعات، خبری بود که در روز شانزدهم اسفند ۱۴۰۱ منتشر شد به نقل از فرمانده انتظامی فارس، «سعید منتظرالمهدی» که ادعا کرده بود پنج نفر، از جمله دو مرد ۵۰ و ۲۲ ساله و سه خانم که یکی از آن‌ها دانش‌آموز مردودی ۲۱ ساله بوده‌ است، به صورت «تیمی» و با پرتاب گاز نیتروژن به داخل هفت مدرسه در شهرستان لارستان باعث مسمومیت ۵۳ نفر از دانش‌آموزان شدند.    اگرچه بعدا پزشکان و متخصصان بسیاری اعلام کردند که اصولا گاز نیتروژن مسمومیت‌زا نیست و بیش از ۷۰ درصد جو کره زمین را این گاز تشکیل داده است، سردار منتظرالمهدی همان زمان گفته بود که این دختران دانش‌آموز، از دانش‌آموزان بدحال در مدارس فیلم ضبط و برای شبکه‌های «معاند»، از جمله «ایران اینترنشنال» ارسال کرده‌اند تا با ایجاد جو بدبینی نسبت به نظام جمهوری اسلامی ایران، فضای مدارس را ناامن کنند.   منبع مطلعی که با «ایران‌وایر» گفت‌وگو کرده است، می‌گوید نام این شهروندان بازداشت شده، «عرفانه هنر» دانش‌آموز پایه دوازدهم هنرستان، «فاطمه‌الزهرا»، «ستایش امیری» و «ستایش داروغه»، ۱۷ ساله و دانش‌آموز پایه دهم همین هنرستان است.   او می‌گوید دو مرد بازداشت شده نیز یکی «ابراهیم امیری»، پدر ستایش امیری است و دیگری مرد جوانی به نام «علیرضا باقری»، از اهالی شهر لار است.   به گفته این فرد آگاه، ستایش داروغه پدر ندارد و کسی نیست که پی‌گیر وضعیت او باشد.    این منبع می‌گوید مدارس شهر لار روز ۱۲ اسفند ۱۴۰۱ مورد حمله شیمیایی قرار گرفته و همان‌ روز در بیمارستان، ماموران امنیتی موبایل چند نفر از دانش‌آموزان، از جمله سه دانش‌آموز بازداشت شده را ضبط کرده‌ بودند تا نتوانند ویدیو ضبط کنند. همان‌ شب نیز با حمله به منزل آن‌ها، این سه دختر نوجوان و پدر ستایش امیری را بازداشت کرده‌ بودند.    به‌فاصله چند ساعت نیز جوان دیگری به نام «علیرضا باقری» بازداشت می‌شود. ستایش در فیلم اعترافات اجباری خود، او را دوست خود معرفی می‌کند.    این فرد مطلع تاکید می‌کند که همگی این شهروندان با این‌ که دو نفر از آن‌ها زیر ۱۸ سال هستند، بیش از ۴۰ روز است که در زندان «عادل‌آباد» شیراز نگه‌داری می‌شوند و تحت فشار شدید برای اعتراف اجباری علیه خود بوده و هستند.    او هم‌چنین می‌گوید که چون برخی از آن‌ها یک‌بار در جریان اعتراضات ۱۴، ۱۵ و ۱۶ آذر بازداشت شده‌اند، فشارها بر آن‌ها بیشتر است.   پیش‌تر شبکه خبری محلی در شهر لار نیز با انتشار ویدیوی اعتراف اجباری ستایش امیری و پدرش، آن‌ها را متهمان اصلی این مسمومیت‌ها معرفی کرده بود. در ویدیوی اعترافات اجباری این پدر و دختر که روز پنج‌شنبه ۱۸ اسفند ۱۴۰۱ منتشر شده است، آن‌ها پشت به دوربین درباره نحوه پرتاب کردن کپسول گاز نیتروژن، آتش زدن آن پیش از پرتاب، فیلم‌برداری از صحنه مسمومیت دانش‌آموزان و ارسال فیلم‌ها برای شبکه خبری ایران اینترنشنال می‌گویند؛ سناریویی که بسیاری، از جمله منابعی که با «ایران‌وایر» گفت‌وگو کرده‌اند، آن را ساختگی می‌خوانند.   ۶ ماه حمله‌های شیمیایی و تنها چند خبر بازداشت در نزدیک به شش ماه گذشته، مقامات جمهوری اسلامی تنها در چند مورد که از تعداد انگشتان یک دست فراتر نمی‌روند، از بازداشت عاملان حملات شیمیایی به مدارس خبر داده‌اند. مثلا در ۱۶ اسفند ۱۴۰۱، وزارت کشور در بیانیه‌ شماره سه خود، از بازداشت یک تیم چهار نفره خبر داد و مدعی شد که سه نفر آن‌ها دارای سوء سابقه، از جمله «فعالیت در اغتشاشات اخیر» هستند و نوشت: «ارتباط آن‌ها با رسانه‌های معاند خارجی که نقش برجسته‌ای در اغتشاشات و جنگ ترکیبی اخیر داشته‌اند، محرز شده است.»   منبع مطلعی که با «ایران‌وایر» درباره خانم‌ها داروغه، امیری، هنر و آقایان امیری و باقری صحبت کرده است، می‌گوید این شهروندان همان‌هایی هستند که وزارت کشور در بیانیه خود از آن‌ها یاد کرده و حتی مدعی شده بود که یکی از آن‌ها به دخترش مواد «تحریک‌ کننده» می‌داده است تا به داخل مدرسه ببرد و از آن‌جا بعد از بدحالی دانش‌آموزان، از آن‌ها فیلم ضبط کرده و برای «رسانه‌های معاند» بفرستد.    او می‌گوید همین بیانیه، نگرانی دوستان و خانواده این دختران بازداشت‌ شده را از این‌ که حکومت درصدد پرونده‌سازی برای آن‌ها است، در پی داشت.   در روز ۲۰ اسفند ۱۴۰۱ هم وزارت کشور در بیانیه شماره چهار خود از بازداشت ۱۰۰ نفر از عاملان حملات شیمیایی به مدارس دخترانه خبر داد و نوشت: «در استان‌های تهران، قم، زنجان، خوزستان، همدان، فارس، گیلان، آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی، کردستان و خراسان رضوی بیش از ۱۰۰ نفر از عوامل موثر در حوادث اخیر مدارس شناسایی دستگیر شدند و مورد تحقیق قرار گرفتند.»   یک روز پیش از آن نیز «همشهری آنلاین» از بازداشت یک بلاگر اهل ارومیه با ۷۰۰ هزار عضو در صفحه اینستاگرامش خبر داده و نوشته بود: «در یکی از اولین اقدامات، یکی از شاخ‌های مجازی معروف در ارومیه با دستور قاطع قوه قضاییه توسط سربازان گمنام امام زمان دستگیر شد. منابع آگاه از دستگیری تعداد دیگری از این افراد در استان‌های مختلف نیز خبر می‌دهند و به نظر می‌رسد عزم دستگاه قضایی و نهادهای امنیتی برای برخورد با این افراد جدی است.»    دنبال قربانی می‌گردند فرد آگاهی که با «ایران‌وایر» درباره شهروندان بازداشت شده اهل شهر لار صحبت کرده است، می‌گوید آن‌ها چون معترض بودند، بازداشت شده و برای‌شان سناریوسازی شده است: «ستایش (ستایش داروغه) خیلی نترس است و در صفحه‌ (اینستاگرام) او ویدیوهایی هست که بی‌حجاب جلوی ساختمان بسیج شهر ایستاده است. ستایش آدم شجاعی است و در وضعیت خیلی سختی بزرگ شده و تا حالا هم اعتراف نکرده است.»   او که از نزدیکان ستایش داروغه است، تاکید می‌کند: «بقیه‌ آن‌ها هم همین هستند. فقط دارند برای‌شان پرونده درست می‌کنند که بگویند کسی را گرفته‌ایم. همان‌ موقع به مادر ستایش (داروغه) گفته بودند برو فیلم دوربین‌های مدرسه را بیاور. در فیلم مدرسه مشخص بود که دو مرد به مدرسه حمله کرده‌اند که مردم می‌گویند فرار کرده و به دبی رفته‌اند. این‌ها هم حالا بچه‌ها را گرفته‌اند که بگویند ببینید! ما عاملان مسموم‌سازی را دستگیر کردیم.»   «لیلا علی‌کرمی»، حقوق‌دان و فعال حقوق‌بشر نیز در همین‌باره به «ایران‌وایر» می‌گوید: «به نظر من بازداشت عده‌ای از شهروندان جهت اخذ اعتراف تا زمانی‌ که دلایل موجه و مستند وجود نداشته باشد، منجر به ختم قضیه مسمومیت دانش‌آموزان نخواهد شد و این‌چنین اعترافاتی نیز فاقد هر گونه وجاهت قانونی هستند.»   او توضیح می‌دهد: «نزدیک به شش ماه است که این قضیه ادامه دارد و بنا بر اظهارات متفاوت مسوولین، سرنخ‌هایی هم در گذشته پیدا شده بود ولی هنوز شاهد تکرار این حادثه هستیم. اظهارات متفاوت مسوولین، گستردگی جغرافیایی این مسمومیت‌ها، مدت زمان طولانی و عدم توانایی یا عدم خواست حکومت در ختم این مساله دلیلی بر سیستماتیک بودن آن است.»   علی‌کرمی می‌گوید: «این‌ها همه نشان‌ دهنده این هستند که بازداشت دانش‌آموزان و والدین آن‌ها صرفا جهت منحرف کردن افکار عمومی است و از مسوولیت حکومت در شفاف‌سازی و ختم این اقدامات نمی‌کاهد.»   این حقوق‌دان ایرانی با تاکید بر این‌ که حتی خود مقامات جمهوری اسلایم بر این باورند که این حمله‌ها سیستماتیک هستند، می‌گوید: «در حوادثی که به طور سیستماتیک رخ می‌دهند، ممکن است افرادی پیدا شوند و اقداماتی را در آن میان انجام دهند ولی این حجم گسترده از اتفاقاتی که در حال وقوع بوده و در طی یک مدت طولانی رخ داده است، نمی‌تواند کار یک یا چند شهروند باشد.»   او با اشاره به این‌ که بازداشت این شهروندان و شهروندان دیگری که با اتهامات مشابه در شهرهای دیگر ایران بازداشت شده‌اند، فقط به قصد فیصله دادن موضوع است، می‌گوید: «به نظرم این‌ که تا الان حکومت نتوانسته است به‌طور واضح نتایج تحقیقات خود را منتشر کند، نشان می‌دهد که این موضوع (دخیل بودن این شهروندان در حمله‌ها) نمی‌تواند صحت داشته باشد. اگر این افراد را در یک شهری بازداشت کرده‌اند، خیلی سریع می‌توانستند به ارتباطی که ممکن است با افراد دیگری در سرتاسر کشور داشته باشند، دست یابند ولی خبری از این دست منتشر نشده است.»   لیلا علی‌کرمی در پایان نیز تاکید می‌کند: «چون این اتفاق فقط در یک منطقه و محله و شهر رخ نمی‌دهد، حتی با فرض این که به گفته مسوولین، شیطنت دانش‌آموزان یا استرس باشد، چیزی از مسوولیت حکومت برای این‌که پاسخ دهد چرا باید دانش‌آموزان دختر تحت چنین استرسی باشند، کم نمی‌کند.»
رقیه رضایی/ ایران وایر
فیلمها و خبرهای بیشتر در کانال تلگرام پیک ایران