صنعت زیبایی علیه سلامت

سر بینی را با نوگ انگشت اشاره بالا می‌دهد و بعد دو طرف چشمانش را به سمت بالا می‌کشد و حس می‌کند این طور قابل تحمل‌تر می‌شود. در ذهنش چهره‌اش را با بینی عمل کرده و چشمانی که توسط یک جراح زبردست کمی کشیده و به قول معروف گربه‌ای شده تصور کرد و لبخندی گوشه لبانش نقش بست. دوباره سراغ گوشی تلفن همراهش رفت. تصاویر چهره‌های منتشر‌شده در اینستاگرام و تبلیغات مراکز زیبایی را بالا و پایین می‌کرد و در دلش به خود و چهره‌ای که اصلا دوست نداشت بد و بیراه می‌گفت. در نهایت با چند پیام به دایرکت برخی مراکزی که به نظرش ماهرانه‌تر از بینی‌های گوشتی و عقابی بزرگ، بینی‌های خوش‌تراش و قلمی و هالیوودی تراشیده بودند، تصمیمش را گرفت. می‌خواست لااقل دماغش را کوچک‌تر و خوش‌فرم‌تر کند.

 اختلالی که البته چندان هم سن و سال نمی‌شناسد و می‌تواند تا سنین بالاتر هم تسری پیدا کند. بخشی از این ماجرا به سن و سال و احساس نیاز به توجه در میان این قشر بازمی‌گردد و بخشی دیگر هم به شرایط اجتماعی و الگو‌هایی ارائه‌شده از سوی رسانه‌های رسمی و غیررسمی. نوجوانان و جوانان به طور خاص از رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی الگو می‌گیرند و آنچه به عنوان استاندارد‌های زیبایی از سوی رسانه‌ها به آن‌ها القا می‌شود را می‌پذیرند. همین مساله هم موجب می‌شود تا اختلالات روحی و شخصیتی همچون بدشکل‌انگاری در میان این قشر از جامعه پررنگ‌تر شود. این ماجرا وقتی جدی‌تر و پررنگ‌تر می‌شود که با پدران و مادرانی مواجه می‌شویم که خودشان نوعی از عمل‌های جراحی زیبایی را انجام داده‌اند یا مدام در پی استفاده از خدمات موسسات زیبایی هستند و تب گرایش به چهره‌های هالیوودی و استاندارد‌های رسانه‌ای زیبایی را تندتر از قبل می‌کنند.

کمی موشکافانه‌تر 

اگر موشکافانه‌تر به موضوع جراحی‌های زیبایی نگاه کنیم و ماجرا را از نگاه روان‌شناسی مورد واکاوی قرار دهیم، درمی‌یابیم گرایش به سمت این جراحی‌ها اغلب اوقات اختلالی روانشناختی است و بسیاری از افرادی که در پی اختلال بدشکل‌انگاری سراغ جراحی‌های زیبایی رفته‌اند، در نهایت به رضایت نمی‌رسند و از چهره جدیدشان هم ناراضی خواهند بود. بر این اساس توصیه می‌شود جراحان زیبایی پیش از آن که دست به تیغ شوند متقاضیان این نوع جراحی‌ها را به روانپزشک ارجاع دهند. موضوعی که حالا در کشوری همچون استرالیا به قانون تبدیل شده است.  

قوانین سختگیرانه استرالیا برای بررسی روانی متقاضیان زیبایی

براساس قوانین سختگیرانه جدید اعمال‌شده توسط بورد پزشکی استرالیا، از اول جولای امسال هر کسی که به دنبال انجام جراحی زیبایی است، ابتدا باید به یک پزشک عمومی ارجاع داده شود. جراحان همچنین باید بیماران را از نظر بیماری‌های روانی زمینه‌ای که ممکن است باعث شوند اعمال زیبایی برای آن‌ها نامناسب باشد، غربالگری کنند.

براساس دستورالعمل‌های جدید بورد پزشکی استرالیا، اگر غربالگری نشان دهد که بیمار دارای بیماری‌های روانشناختی قابل توجه بوده که ممکن است او را کاندیدای نامناسبی برای جراحی زیبایی کند، بیمار باید برای ارزیابی به روان‌شناس، روانپزشک یا پزشک عمومی ارجاع شود. همچنین پزشکانی که بدون گذراندن آموزش‌های جراحی به رسمیت شناخته‌شده، خود را جراح زیبایی بنامند با سه سال زندان و جریمه ۶۰ هزار دلاری روبه‌رو خواهند شد. وزیران بهداشت ایالت‌های استرالیا در سپتامبر سال گذشته با بازنگری ملی در صنعت پررونق جراحی زیبایی موافقت کردند و کوئینزلند نخستین ایالتی بود که قانون مربوط به این بازنگری را ارائه کرد. طبق جدیدترین گزارش کالج پزشکان زیبایی استرالیا، استرالیایی‌ها هم‌اکنون سالانه یک میلیارد دلار صرف اعمال زیبایی می‌کنند. مصرف فیلر‌های پوستی در سال گذشته ۲۵ درصد افزایش یافت در حالی که تعداد افرادی که به دنبال تزریق ضد چروک بودند، ۱۴ درصد افزایش یافت.

 پشت پرده رشد جهانی میل به جراحی زیبایی 

صنعت زیبایی یکی از پولسازترین صنایع دنیاست و روز به روز هم گردش مالی این صنعت بزرگ‌تر می‌شود. ایران هم از این قاعده مستثنا نیست و متقاضیان زیبایی در ورای تندباد القائات رسانه‌ای روزبه‌روز بیشتر می‌شود و تعداد مراکز زیبایی مجاز و غیرمجاز هم رشد بیشتری پیدا می‌کند. در این میان، اما اگر سری به دادسرای جرایم پزشکی یا پزشکی قانونی بزنید با خیل افرادی مواجه خواهید شد که برای شکایت از پزشک جراح خود به این مکان‌ها آمده‌اند. این مساله گوشزد می‌کند شاید موقع آن رسیده که ما هم مانند کشوری همچون استرالیا باید برای جراحی‌های زیبایی قوانین سختگیرانه‌تری داشته باشیم. 

آمار و ارقامی از وضعیت جراحی زیبایی در ایران 

در کشور ما هم انواع جراحی‌های زیبایی رو به افزایش است. حتی چند سال پیش بود که تهران لقب پایتخت جراحی بینی جهان را از آن خود کرد. به گزارش وب‌سایت «نشنال نیوز» روند صعودی جراحی زیبایی بینی، ایران را در میان۱۰کشور دارای بالاترین میزان این جراحی‌ها قرار داده است. در سال ۲۰۱۳ ایران با حدود ۴۰ هزار جراحی بعد از برزیل، مکزیک و آمریکا در رده چهارم قرار داشت. براساس اعلام جامعه بین‌المللی جراحی پلاستیک ISAPS سالانه ۲۳ میلیون جراحی زیبایی در جهان انجام می‌شود؛ در واقع ۰.۳درصد از جراحی‌های زیبایی جهان در ایران انجام می‌شود. این در شرایطی است که ایران سهم یک‌درصدی از جمعیت جهان را در اختیار دارد. طبق اعلاام انجمن جراحان فک و صورت ایران، میزان جراحی بینی در ایران هفت برابر آمریکاست؛ اما این موضوع به معنی بی‌میلی آمریکایی‌ها به جراحی زیبایی نیست.

گزارش جامعه بین‌المللی جراحی پلاستیک نشان می‌دهد آمریکا و برزیل از رکوردداران بزرگ جراحی پلاستیک در جهان به شمار می‌روند و جراحی سینه، شکم و باسن پرطرفدارترین مدل جراحی در این کشورهاست. با وجود این برخی کشور‌ها برای کنترل جراحی‌های زیبایی برنامه دارند.

منبع: جام جم

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی