نقش پرتغال در تجارت برده/«دی سوسا» عذرخواهی کرد

خبرگزاری میزان - «مارسلو ربلو دی سوسا»، رئیس جمهور پرتغال نخستین مقام ارشد این کشور به شمار می‌رود که به خاطر نقش پرتغال در تجارت برده عذرخواهی کرد.

به گزارش «الجزیره»، رئیس جمهور پرتغال می‌گوید که کشورش باید مسئولیت خود را در برده داری بپذیرد.

«دی سوسا»، گفت که کشورش باید مسئولیت خود را بپذیرد و به خاطر نقش خود در تجارت برده در اقیانوس اطلس عذرخواهی کند، این نخستین بار است که یک رئیس جمهور پرتغال پیشنهاد عذرخواهی ملی را مطرح می‌کند.

نگاهی به نقش پرتغال در برده داری

از قرن ۱۵ تا ۱۹، شش میلیون آفریقایی ربوده شدند و با اعمال زور از سوی کشتی‌های پرتغالی به آن سوی اقیانوس اطلس منتقل و به عنوان برده فروخته شدند.

اکنون پرتغالی‌های بیشتری با ریشه‌های آفریقایی خواستار ارزیابی مجدد انتقادی از این فصل تاریک در تاریخ پرتغال هستند.

پرتغال مدت‌هاست که تاریخ برده‌های آفریقا را پنهان کرده است، اما در نهایت با مسئولیت‌های تاریخی خود روبرو می‌شود و باید نقش خود را به طور کامل ارزیابی کند.

تبعیض ساختاری علیه مردم آفریقا در عصر امروز نیز نتیجه تجارت برده در اقیانوس اطلس است که عمدتا توسط پرتغالی‌ها از قرن پانزدهم آغاز شد.

پرتغالی‌ها همیشه این لکه ننگ را در تاریخ خود پنهان کرده‌اند؛ در پرتغال همیشه ادعا می‌شود که برده‌داری اختراع پرتغالی‌ها یا اروپایی‌ها نبوده و همیشه برده‌هایی، حتی قبل از قرن پانزدهم وجود داشته‌اند.

واقعیت این است که در دوران «اکتشافات» که از قرن ۱۵ شروع شد، تجارت برده ابعادی فرا آتلانتیک به خود گرفت؛ با باز کردن مسیر‌های دریایی به آفریقا، آسیا و آمریکا، کشور‌های اروپای غربی - به ریاست پرتغال - به قدرت‌های تجاری و استعماری فعال بین‌المللی تبدیل شدند.

تجارت جدید برده در اقیانوس اطلس، آفریقایی‌ها را به اشیایی تبدیل کرد که به عنوان کالا برای اروپایی‌ها تلقی می‌شدند و میلیون‌ها آفریقایی مجبور شدند در مزارع اروپایی در اروپا، آمریکا و کارائیب کار کنند.

طی یک دوره بیش از ۴۰۰ سال، بیش از ۱۵ میلیون مرد، زن و کودک قربانی تجارت برده در اقیانوس اطلس شدند.

بارها، اشاره شده که پرتغال اولین کشور در اروپا بود که ۲۶۰ سال پیش رسما برده داری را لغو کرد، اما این ممنوعیت در ابتدا تنها برای پرتغال و مستعمرات آن در هند اعمال شد.

برده داری در سایر مستعمرات ادامه یافت؛ در برزیل، برده داری پس از استقلال از پرتغال در سال ۱۸۲۲ همچنان انجام می‌شد و تا سال ۱۸۸۸ به طور رسمی ممنوع نشد.

بی‌اعتنایی پرتغال به تاریخ برده‌ داری

بی‌اعتنایی به تاریخ برده داری در پرتغال یک عادت دیرینه است؛ برای قرن‌ها این کشور مملو از بنا‌های تاریخی برای فاتحان و کاشفان بوده است، اما این شهر تا سال ۲۰۲۲ بنای یادبودی برای ادای احترام به قربانیان برده داری برپا نکرد.

تجارت برده در اقیانوس اطلس به یک شرکت بین‌المللی بسیار پرسود تبدیل شد که تمام قدرت استعمارگر اروپا را در بر می‌گرفت و انگلیس، هلند، فرانسه و اسپانیا به پرتغال در تجارت برده پیوستند.

کشف شواهد

در سال ۲۰۰۹، باستان شناسان پرتغالی شواهد ارزشمندی در مورد زندگی اولین بردگان آفریقایی در پرتغال کشف کردند؛ تجزیه و تحلیل ۱۵۸ اسکلت کشف شده در طول کار ساخت و ساز در شهر بندری لاگوس در جنوب پرتغال به نتایج روشنی منجر شد: سوءتغذیه، جراحات درمان نشده و آزار جسمی شدید در پرتغال قرن ۱۵ امری عادی بود.

درخواست شورای اروپا

رئیس جمهور پرتغال اخیرا گفته که این کشور باید از عذرخواهی فراتر برود، اگرچه او هیچ جزئیات خاصی در این باره ارائه نکرد؛ وی با بیان اینکه پرتغال برای ساختن آینده‌ای بهتر باید مسئولیت گذشته خود را بپذیرد، گفت: عذرخواهی گاهی ساده‌ترین کار است؛ عذرخواهی می‌کنید و کار تمام می‌شود.

کمیسر حقوق بشر شورای اروپا در سال ۲۰۲۱ به پرتغال اعلام کرد که باید برای مقابله با گذشته استعماری و نقش خود در تجارت برده در اقیانوس اطلس به عنوان راهی برای مبارزه با نژادپرستی و تبعیض معاصر در این کشور تلاش بیشتری انجام دهد.

کمیسر حقوق بشر شورای اروپا در آن زمان، گفت: آشکار کردن ساختار‌های سرکوبگر تاریخی استعمار، تعصبات نژادپرستانه ریشه‌دار و پیامد‌های امروزی آن‌ها مهم است و گنجاندن چنین تاریخی در برنامه‌های درسی مدارس مفید خواهد بود.

در حال حاضر در مدارس پرتغال اطلاعات کمی در مورد نقش اصلی این کشور در تجارت برده آموزش داده می‌شود.

انتهای پیام/