ضرورت به‌کارگیری نوآوری باز در سازمان‌های ایران

دانشجوی مقطع دکترای مدیریت صنعتی دانشگاه شهید بهشتی ضمن تعریف نوآوری باز، گفت: بیشتر سازمان‌ها در ایران هنوز به شکل علمی و دقیق نتوانسته‌اند به سمت نوآوری باز بیایند و در ایران بحث نوآوری باز در مسیر ابتدایی قرار دارد.

محسن حیدری‌زاده در گفت‌وگو با ایسنا، درباره تفاوت نوآوری باز و نوآوری بسته در سازمان‌ها، توضیح داد: در نوآوری بسته، تولید ایده‌ها، تحقیقات و تحولات موردنیاز برای عرضه یک محصول به بازار، در داخل سازمان ایجاد می‌شود؛ ولی در نوآوری باز، سازمان می‌تواند از منابع خارجی مانند فناوری استفاده کند و در عین حال نوآوری‌های خود را در اختیار سایر سازمان‌ها قرار دهد.

وی با بیان این‌که اصطلاح نوآوری بسته، به‌خوبی تعریف ‌شده است و در اکثر سازمان‌ها معنای یکسانی دارد، گفت: اما در تعریف نوآوری باز، تنوع گسترده‌ای وجود دارد. در قلب همه تعاریف، مبنای مشترکی وجود دارد که شامل برقراری ارتباط با خارج از سازمان برای کسب ایده‌ها یا محصولات جدید از طریق به اشتراک‌گذاری دانش و ایده‌ها است که میزان استفاده از این موارد در هر سازمان متفاوت است.

دانشجوی مقطع دکترای مدیریت صنعتی دانشگاه شهید بهشتی که در پایان‌نامه کارشناسی ارشد خود درباره ارزیابی میزان بلوغ نوآوری باز در سازمان‌ها (مورد مطالعه: شرکت فولاد مبارکه اصفهان) مطالعه انجام داده است، گفت: در نوآوری باز، یک سازمان برای نوآوری در محصولات، خدمات، مدل‌های کسب‌وکار، فرآیندها و غیره، فقط به دانش و منابع داخلی خود (مانند کارکنان واحد تحقیق و توسعه خود) متکی نیست، بلکه از منابع خارجی متعدد مانند بازخورد مشتری، رقبا، شرکت‌های خارجی و غیره نیز استفاده می‌کند.

وی خاطر نشان کرد: به معنای دیگر، نوآوری باز «استفاده از جریان‌های ورودی و خروجی هدفمند دانش برای تسریع نوآوری داخلی و گسترش بازارها برای استفاده خارجی از نوآوری» است و هنگامی‌که نوآوری باز پذیرفته شد، مرزهای سازمان نفوذپذیر می‌شود، لذا امکان ترکیب منابع سازمان با منابع خارج از سازمان فراهم می‌شود.

این دانشجوی دکتری مدیریت صنعتی با بیان این‌که نوآوری باز، انواع مختلفی از جمله «نوآوری باز درونی» و «نوآوری باز بیرونی» دارد، توضیح داد: نوآوری باز درونی در مورد منبع‌یابی و کسب تخصص از خارج از سازمان و بررسی محیط خارجی برای کسب اطلاعات جدید برای شناسایی، انتخاب، استفاده و درونی کردن ایده‌ها است و ایده‌ها و فناوری‌های خارجی وارد فرآیند نوآوری خود سازمان می‌شوند که این متداول‌ترین ویژگی شناخته‌شده نوآوری باز است.

وی نوآوری باز بیرونی را نیز تشریح کرد و گفت: نوآوری باز بیرونی، تجاری‌سازی و جذب ایده‌های توسعه‌یافته داخلی در محیط خارجی سازمان است و سازمان‌ها اجازه دارند به بیرون از سازمان بروند تا در فرآیندهای نوآوری دیگران گنجانده شوند.

حیدری‌زاده در مورد شیوه‌های اجرای نوآوری باز در سازمان‌ها، گفت: سازمان‌ها شیوه‌های نوآوری باز را به روش‌های مختلف مانند اتحاد بین سازمان‌ها، تأسیس مراکز تحقیقاتی در دانشگاه‌ها و اکوسیستم‌های نوآوری اجرا می‌کنند. سازمان‌ها به‌طور فزاینده‌ای در حال بازنگری در راه‌های اساسی هستند که از طریق آن ایده‌ها را تولید و آن‌ها را به بازار عرضه می‌کنند و از ایده‌های خارجی استفاده کرده و درعین‌حال از تحقیق و توسعه داخلی خود بهره می‌برند.

وی ادامه داد: تحت پارادایم نوآوری باز، جریان مهمی از دانش خارجی به سازمان وجود دارد که با همکاری شرکای خارجی به اجرا درمی‌آید و باعث خرید و ادغام فناوری‌های خارجی می‌شود.

این پژوهشگر با بیان این‌که نوآوری‌های تولیدشده در سازمان‌ها را می‌توان به عنوان فناوری و یا مالکیت صنعتی به سایر سازمان‌ها فروخت، گفت: چرا که یا در مدل کسب‌وکار، قابل‌اجرا نیستند یا اینکه سازمان ظرفیت یا تجربه‌ای برای توسعه نوآوری ندارد.

وی با بیان اینکه پارادایم نوآوری باز با بروز نسل چهارم و نسل پنجم انقلاب صنعتی با جدیت بیشتری مورد توجه قرار گرفته است، گفت: نسل چهارم انقلاب صنعتی طی دوره ۱۰ ‌ساله خود بیشتر بر دیجیتال‌سازی و فناوری‌های مبتنی بر هوش مصنوعی به‌منظور افزایش بازده و انعطاف‌پذیری تولید متمرکز بوده است. در نسل پنجم انقلاب صنعتی، اهمیت تحقیق و نوآوری جهت حمایت از صنعت در خدمات بلندمدت آن به بشریت در مرزهای سیاره‌ای مورد تأکید قرار دارد. به همین دلیل بسیاری از سازمان‌ها، به سمت دیجیتال‌سازی فرآیند تولید خود رفته‌اند و اهمیت تحقیق و نوآوری بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است و اینکه برای تحقق اهداف سازمان باید با دنیای بیرون از سازمان تعامل داشته باشیم، اجرایی شدن نوآوری باز حائز اهمیت است.

دانشجوی دکتری مدیریت صنعتی با بیان این‌که سازمان‌های پیشرو در ایران به شکل دقیق و علمی به سمت نوآوری باز رفته‌اند، گفت: بیشتر سازمان‌ها در ایران هنوز به شکل علمی و دقیق نتوانسته‌اند به سمت نوآوری باز بیایند و در ایران بحث نوآوری باز در مسیر ابتدایی قرار دارد.

وی اظهار کرد: یکی از سازمان‌هایی که در ایران به تازگی به شکل علمی و دقیق به سمت نوآوری باز رفته است، شرکت فولاد مبارکه اصفهان است. من در پایان‌نامه کارشناسی ارشد خود، نوآوری باز در شرکت فولاد مبارکه اصفهان را مورد بررسی قرار دادم و در انتهای پایان‌نامه پیشنهادهایی را به شرکت فولاد مبارکه اصفهان ارائه کردم.

حیدری‌زاده در مورد پیشنهادهای حاصل از این پژوهش به شرکت فولاد مبارکه، گفت: از پیشنهادهای مهم به شرکت فولاد مبارکه اصفهان این است که در مدل کسب‌وکار شرکت فولاد مبارکه اصفهان جایگاهی به نوآوری باز اختصاص داده شود و بر فرآیند نوآوری باز تمرکز بیشتری داشته باشند و با دانشگاه‌های مطرح ایران برای اجرای نوآوری باز تعامل داشته باشند.

وی خاطر نشان کرد: البته من پیش‌بینی می‌کنم در آینده‌ای نزدیک نوآوری باز در کشورمان پیشرفت بیشتری داشته باشد و دیگر سازمان‌ها نیز به سمت پیاده‌سازی نوآوری باز بیایند، کما اینکه اکنون شرکت فولاد مبارکه اصفهان به شکل علمی و دقیق به‌عنوان یک صنعت پیشرو به سمت نوآوری باز آمده است و از نوآوری باز حمایت می‌کند.

دانشجوی دکتری مدیریت صنعتی تاکید کرد: برای این‌که سازمان‌ها به‌خوبی به اهدافی که دارند، دست پیدا کنند و بتوانند در فضای کسب‌وکار حرف برای گفتن داشته باشند باید به سمت نوآوری باز بیایند. پژوهشگران باید از انجام تحقیق در مورد بحث نوآوری باز غافل نشوند و اگر بتوانند در بحث نوآوری باز تحقیقات خوبی انجام دهند، قطعاً به پیشرفت نوآوری باز در کشور کمک خواهند کرد و در آینده شاهد پیشرفت کشور در بحث نوآوری باز خواهیم بود.

انتهای پیام