مریک، مدل جوانی اهل کیپ‌تاون است. او می‌گوید اغلب در رستوران‌ها به نوشیدنی یا نهار مجانی مهمان می‌شود و یا برایش بلیت مجانی برای رویدادهای مختلف فرستاده می‌شود.

اما چطور این موقعیت‌ها برای او پیش می‌آیند؟ خودش فکر می‌کند همه‌اش به خاطر ظاهرش است.

این دختر لاغر و قدبلند که موهای بلند قهوه‌ای دارد به بی‌بی‌سی می‌گوید: «شاید بعضی از مردم فکر می‌کنند این منصفانه نیست؛ اما اگر شما ظاهر خوبی داشته باشید و به خودتان افتخار کنید و برای حفظ آن ظاهر تلاش کنید طبیعی است که این‌همه چیزهای مجانی به شما پیشنهاد شود. به نظر من باید آن‌ها را پذیرفت و لذت برد.»

چه بخواهیم یا نخواهیم توجه خاص به زیبایی بسیار فراتر از هالیوود، شبکه‌های مجازی و تبلیغات می‌رود. تحقیقات زیادی انجام‌شده که نشان می‌دهند زندگی برای افراد جذاب بسیار راحت‌تر و مرفه‌تر است.

اما زندگی آدم‌های جذاب و خوش‌قیافه چقدر بهتر از دیگران است؟ در اینجا نگاه دقیق‌تری به این موضوع می‌اندازیم.

قدرت شبکه‌های مجازی

عده زیادی از سراسر جهان در گروهی در شبکه مجازی مشغول بحث و گفتگو درباره این موضوع هستند. این گروه «مردم زیبا» نام دارد و اعضا آن درباره خدمات و هدیه‌های مجانی که به خاطر زیبا و جذاب بودن دریافت می‌کنند صحبت می‌کنند. در این گروه زنی ادعا کرده است برای شغلی که سابقه کاری مناسبی برایش نداشته، برای مصاحبه انتخاب‌شده است فقط به این خاطر که به نظر صاحب‌کار، جذاب آمده است.

شبکه‌های مجازی به بسیاری افراد - چه زن و چه مرد- امکان داده است تا به‌واسطه ظاهرشان کسب درآمد کنند بی‌اینکه حتی مجبور باشند از در خانه خود بیرون بروند.

مریک می‌گوید: «این امتیاز گیری‌های ناشی از زیبایی در سال‌های اخیر واقعاً رشد کرده‌اند. اینستاگرام مقصر اصلی این وضعیت است.» برندهای مختلف در حال رقابت و جنگ با یکدیگر هستند و مخاطب‌های جوان‌تری را هدف قرار داده‌اند که از رسانه‌های رایج استفاده نمی‌کنند.

مریک توضیح می‌دهد: «ممکن است محصولات مجانی فراوانی از یک برند خاص دریافت کنید و تنها کاری که باید انجام بدهید این است که با به اشتراک گذاشتن محصولات آن‌ها، نقش اینفلوئنسر را بازی کنید.» ماریک می‌گوید او در ضمن به گردهمایی‌ها و مهمانی‌های زیادی مثلاً مراسم گشایش رستوران‌ها دعوت می‌شود. می‌گوید: «فقط باید بروید و خوش بگذرانید. همین باعث می‌شود برگزارکنندگان آن مراسم موفق به نظر برسند چون دخترهای زیبایی در عکس‌های مراسم افتتاحیه رستوران آن‌ها دیده می‌شوند و به همه‌شان دارد خوش می‌گذرد.»

او می‌گوید شخصاً از این میزان توجه و هدیه مجانی که دریافت می‌کند لذت می‌برد: «واقعاً عالی است که به خاطر زیبا بودن و مدل بودن بتوان این‌همه تجربه‌ها و امکانات مجانی داشت. چون به‌عنوان مدل اغلب در شهرهای بزرگ و مشهور زندگی می‌کنید وزندگی در این شهرها خرج زیادی دارد.»

دانیل همرمش اقتصاددان حوزه کار در دانشگاه تگزاس است و مدت‌ها در حال مطالعه این پدیده بوده است. پدیده‌ای که سال‌ها است با عنوان «سوگیری زیبایی» شناخته می‌شود.

او می‌گوید افراد زیبا حقوق بیشتری می‌گیرند، راحت‌تر می‌توانند وام بانکی بگیرند و معمولاً موقعیت‌ها و مزایای شغلی بهتری به آنها پیشنهاد می‌شود.

آقای همرمش می‌گوید: «معمولاً کسانی که به چشم ما خوش‌قیافه‌تر می‌آیند، در زندگی موفق‌تر هستند و ماحصل بهتری از کارهایی که انجام می‌دهند به دست می‌آورند. حتی در فضای دانشگاهی و آموزش که در نظر اول نباید چندان به‌ظاهر و قیافه خوب افراد متکی باشد، می‌بینیم که ظاهر و قیافه مهم است. چند تحقیق نشان داده‌اند که حتی در حوزه اقتصاد، اقتصاددان‌هایی که خوش‌قیافه‌تر هستند، درآمد بیشتری دارند.» آقای همرمش تخمین میزند که یک کارگر خوش‌قیافه‌تر در طول زندگی خود تا ۲۳۰ هزار دلار بیشتر درآمد خواهد داشت. (این محاسبه بر مبنی حقوق تخمینی ۲۰ دلار در ساعت است.)

آقای همرمش می‌گوید اگر این مدل را برای فردی که شغلی رده‌بالاتر دارد مثلاً مدیر صندوق سهام یا مدیر بانک سرمایه‌گذاری است پیاده کنیم، اختلاف درآمدی که به‌واسطه ظاهر خوب و ظاهری نه‌چندان خوب ایجاد می‌شود فوق‌العاده زیاد خواهد بود.

آقای همرمش همچنین تائید می‌کند که تفاوت حقوق ناشی ازتفاوت جنسی، وقتی ظاهر خوب در میان باشد هم همچنان نقش بازی می‌کند. به‌این‌ترتیب که طبق مطالعات او مردان خوش‌قیافه بیشتر از زنان زیبا درآمد دارند. یک مرد نه‌چندان جذاب حدوداً ۱۰ درصد کمتر از مرد جذاب هم‌رتبه خود درآمد دارد. این درصد برای زنان ۵ درصد است.

آقای همرمش تأثیر عوامل دیگر ازجمله شخصیت افراد، هوش، تحصیلات، سن، جنسیت و نژاد را بر این معادله تائید می‌کند اما می‌گوید تأثیر زیبایی تأثیری مستقل از همه این‌ها است: «حتی وقتی تمام تفاوت‌هایی ازاین‌دست را که بین مردم وجود دارد را در نظر می‌گیرید، تفاوت در میزان زیبایی افراد همچنان می‌تواند بر میزان موفقیت آن‌ها در بازار کار و شغل تاثیربگذارد.»

چطور می‌توان زیبا بودن را تعریف کرد؟

بسیاری میگویند تعریف زیبایی واقعاً سخت است اما آقای همرمش با این نظر موافق نیست. به نظر او بیشتر مردم می‌توانند درباره اینکه چه کسی خوش‌قیافه است و چه کسی جذاب نیست به توافق برسند.

او می‌گوید: «اگر من و شما در خیابان راه برویم و ده نفر را در مسیر ببینیم و از این ده نفر یک با دو نفر جذاب باشند ما به‌احتمال‌قوی در مورد آن افراد خوش‌قیافه هم‌نظر خواهیم بود.»

او همچنین معتقد است نژاد در سوگیری به سمت زیبایی تأثیری ندارد: «امروزه برداشت ما از زیبایی افراد در همه نژادها یکسان است. زن آفریقایی زیبا به نظر تمام مردم در نقاط مختلف جهان زیبا خواهد آمد. این اصل درباره زنان آسیایی یا زنان سفیدپوست هم صدق می‌کند.»

چهره‌های زیبا و ترس از چاقی

استفاده از محصولاتی چون بوتاکس و فیلرهای لب برای چشمگیرتر کردن ویژگی‌هایی از چهره افراد روزبه‌روز بیشتر رایج می‌شوند.

در کمال تعجب آقای همرمش فکر می‌کند این کارها باعث نمی‌شوند کسی خوش‌قیافه و زیبا به نظر برسد.

او می‌گوید: «مردم فکرمیکنند این کارها به زیبا شدن آن‌ها کمک می‌کند. آن‌ها می‌توانند لباس‌های بهتری بپوشند، از محصولات آرایشی بهتری استفاده و موهایشان را زیباتر کنند؛ اما تحقیقی که در شانگهای انجام‌شده نشان می‌دهد افرادی که پول زیادی صرف زیباتر کردن خود می‌کنند فقط کمی زیباتر از کسانی که بسیار کمتر خرج کرده‌اند به نظر می‌آیند.»

به نظر خانم امیلی لارن دیک اگر بخواهیم به موضوع شغل و زیبایی بپردازیم،، تبعیض بر اساس وزن افراد یکی از رایج‌ترین شکل‌های تبعیض است.

هرچند در بیشتر کشورها قوانین کاری هرگونه تبعیض بر اساس عوامل نامرتبط به کار مانند نژاد، جنسیت، قومیت، ناتوانی جسمی و سن را ممنوع کرده‌اند اما امیلی می‌گوید وقتی به محدوده جذابیت و زیبایی ظاهری می‌رسیم هیچ راهی برای پیشگیری ازتأثیر این عامل در نظر گرفته نشده است. او در موردنیاز به بازبینی قوانین محیط کار و آموزش‌های مخصوص برای جلوگیری ازاین‌دست سوگیری‌ها فعالیت می‌کند.

او می‌گوید: «فت فوبیا که به معنی ترس و یا نفرت از افراد چاق است یک نوع نژادپرستی است.»

خانم لارن دیک که نویسنده ساکن کانادا است توضیح می‌دهد: «در آغاز برده‌داری، زنان سفیدپوست دنبال راهی بودند که خود را از زنان سیاه‌پوست متمایز و جدا کنند. لاغری وجه متمایزکننده و راه‌حل آن‌ها برای این مسئله بود.» او می‌گوید فیلم‌ها و تبلیغات معمولاً افراد چاق را افرادی ناخوشایند و کم‌هوش نشان می‌دهند. این رویه نسخه‌ای به دست کسانی می‌دهد که هرروز افراد چاق را در جامعه مورد قلدری و تبعیض قرار می‌دهند.

او می‌گوید: «افراد چاق به‌احتمال‌زیاد درآمدی برابر با کارمندان لاغر نخواهند داشت و این مسئله به دلیل مجموعه‌ای از برداشت‌های نادرست است و اینکه آن‌ها چقدر ارزش‌دارند.»

تحقیقات علمی هم فرضیه او را تائید می‌کنند ازجمله تحقیق جدیدی که در بریتانیا و توسط دانشگاه هلم شفیلد انجام‌شده است.

به شرکت‌های استخدام‌کننده تعدادی رزومه کاملاً مشابه داده‌شده بود. یک سری از آن‌ها همراه عکس افراد چاق بود و یک سری دیگر با عکس افراد لاغر. نتیجه این آزمایش تمایل بسیار واضح شرکت‌ها به استخدام افراد لاغرتر را نشان داد.

سازمان بهداشت جهانی تخمین زده است که تعداد افراد چاق در سراسر جهان از مرز یک میلیارد نفر گذشته است و به نظر می‌رسد الآن زمان ایده آلی است برای بازبینی و به چالش کشیدن جهت‌گیری‌هایی که در مورد وزن و زیبایی شکل‌گرفته‌اند.

پشت سر گذاشتن سوگیری‌ها

سوگیری به نفع زیبایی بی‌شک مسئله جدیدی نیست و همه ما را از ستارگان هالیوود گرفته تا مردم عادی، تحت تأثیر قرار داده است.

مریک می‌گوید این روزها می‌توان مقاومتی که در برابر میل شدید جامعه به‌ظاهر و زیبایی در حال شکل‌گیری است را مشاهده کرد. حتی در صنعت مد هم توقعات در حال تغییر هستند.

او می‌گوید: «این روزها مردم بیشتر به مدل‌ها، هنرمندان و بازیگرانی علاقه دارند که داستان شخصی منحصربه‌فردی دارند. کسانی که جدا از مدل بودن و بازیگری علایق و فعالیت‌هایی درزمینهٔ های دیگر هم دارند. درواقع شخصیت فرد اهمیت بسیار زیادی پیداکرده است. این روند رو به رشدی در صنعت مد شده است و من فکر می‌کنم روند بسیار فوق‌العاده‌ای است.»

بیشتر بخوانید:

مریک، مدل جوانی اهل کیپ‌تاون است. او می‌گوید اغلب در رستوران‌ها به نوشیدنی یا نهار مجانی مهمان می‌شود و یا برایش بلیت مجانی برای رویدادهای مختلف فرستاده می‌شود.

اما چطور این موقعیت‌ها برای او پیش می‌آیند؟ خودش فکر می‌کند همه‌اش به خاطر ظاهرش است.

این دختر لاغر و قدبلند که موهای بلند قهوه‌ای دارد به بی‌بی‌سی می‌گوید: «شاید بعضی از مردم فکر می‌کنند این منصفانه نیست؛ اما اگر شما ظاهر خوبی داشته باشید و به خودتان افتخار کنید و برای حفظ آن ظاهر تلاش کنید طبیعی است که این‌همه چیزهای مجانی به شما پیشنهاد شود. به نظر من باید آن‌ها را پذیرفت و لذت برد.»

چه بخواهیم یا نخواهیم توجه خاص به زیبایی بسیار فراتر از هالیوود، شبکه‌های مجازی و تبلیغات می‌رود. تحقیقات زیادی انجام‌شده که نشان می‌دهند زندگی برای افراد جذاب بسیار راحت‌تر و مرفه‌تر است.

اما زندگی آدم‌های جذاب و خوش‌قیافه چقدر بهتر از دیگران است؟ در اینجا نگاه دقیق‌تری به این موضوع می‌اندازیم.

قدرت شبکه‌های مجازی

عده زیادی از سراسر جهان در گروهی در شبکه مجازی مشغول بحث و گفتگو درباره این موضوع هستند. این گروه «مردم زیبا» نام دارد و اعضا آن درباره خدمات و هدیه‌های مجانی که به خاطر زیبا و جذاب بودن دریافت می‌کنند صحبت می‌کنند. در این گروه زنی ادعا کرده است برای شغلی که سابقه کاری مناسبی برایش نداشته، برای مصاحبه انتخاب‌شده است فقط به این خاطر که به نظر صاحب‌کار، جذاب آمده است.

شبکه‌های مجازی به بسیاری افراد - چه زن و چه مرد- امکان داده است تا به‌واسطه ظاهرشان کسب درآمد کنند بی‌اینکه حتی مجبور باشند از در خانه خود بیرون بروند.

مریک می‌گوید: «این امتیاز گیری‌های ناشی از زیبایی در سال‌های اخیر واقعاً رشد کرده‌اند. اینستاگرام مقصر اصلی این وضعیت است.» برندهای مختلف در حال رقابت و جنگ با یکدیگر هستند و مخاطب‌های جوان‌تری را هدف قرار داده‌اند که از رسانه‌های رایج استفاده نمی‌کنند.

مریک توضیح می‌دهد: «ممکن است محصولات مجانی فراوانی از یک برند خاص دریافت کنید و تنها کاری که باید انجام بدهید این است که با به اشتراک گذاشتن محصولات آن‌ها، نقش اینفلوئنسر را بازی کنید.» ماریک می‌گوید او در ضمن به گردهمایی‌ها و مهمانی‌های زیادی مثلاً مراسم گشایش رستوران‌ها دعوت می‌شود. می‌گوید: «فقط باید بروید و خوش بگذرانید. همین باعث می‌شود برگزارکنندگان آن مراسم موفق به نظر برسند چون دخترهای زیبایی در عکس‌های مراسم افتتاحیه رستوران آن‌ها دیده می‌شوند و به همه‌شان دارد خوش می‌گذرد.»

او می‌گوید شخصاً از این میزان توجه و هدیه مجانی که دریافت می‌کند لذت می‌برد: «واقعاً عالی است که به خاطر زیبا بودن و مدل بودن بتوان این‌همه تجربه‌ها و امکانات مجانی داشت. چون به‌عنوان مدل اغلب در شهرهای بزرگ و مشهور زندگی می‌کنید وزندگی در این شهرها خرج زیادی دارد.»

دانیل همرمش اقتصاددان حوزه کار در دانشگاه تگزاس است و مدت‌ها در حال مطالعه این پدیده بوده است. پدیده‌ای که سال‌ها است با عنوان «سوگیری زیبایی» شناخته می‌شود.

او می‌گوید افراد زیبا حقوق بیشتری می‌گیرند، راحت‌تر می‌توانند وام بانکی بگیرند و معمولاً موقعیت‌ها و مزایای شغلی بهتری به آنها پیشنهاد می‌شود.

آقای همرمش می‌گوید: «معمولاً کسانی که به چشم ما خوش‌قیافه‌تر می‌آیند، در زندگی موفق‌تر هستند و ماحصل بهتری از کارهایی که انجام می‌دهند به دست می‌آورند. حتی در فضای دانشگاهی و آموزش که در نظر اول نباید چندان به‌ظاهر و قیافه خوب افراد متکی باشد، می‌بینیم که ظاهر و قیافه مهم است. چند تحقیق نشان داده‌اند که حتی در حوزه اقتصاد، اقتصاددان‌هایی که خوش‌قیافه‌تر هستند، درآمد بیشتری دارند.» آقای همرمش تخمین میزند که یک کارگر خوش‌قیافه‌تر در طول زندگی خود تا ۲۳۰ هزار دلار بیشتر درآمد خواهد داشت. (این محاسبه بر مبنی حقوق تخمینی ۲۰ دلار در ساعت است.)

آقای همرمش می‌گوید اگر این مدل را برای فردی که شغلی رده‌بالاتر دارد مثلاً مدیر صندوق سهام یا مدیر بانک سرمایه‌گذاری است پیاده کنیم، اختلاف درآمدی که به‌واسطه ظاهر خوب و ظاهری نه‌چندان خوب ایجاد می‌شود فوق‌العاده زیاد خواهد بود.

آقای همرمش همچنین تائید می‌کند که تفاوت حقوق ناشی ازتفاوت جنسی، وقتی ظاهر خوب در میان باشد هم همچنان نقش بازی می‌کند. به‌این‌ترتیب که طبق مطالعات او مردان خوش‌قیافه بیشتر از زنان زیبا درآمد دارند. یک مرد نه‌چندان جذاب حدوداً ۱۰ درصد کمتر از مرد جذاب هم‌رتبه خود درآمد دارد. این درصد برای زنان ۵ درصد است.

آقای همرمش تأثیر عوامل دیگر ازجمله شخصیت افراد، هوش، تحصیلات، سن، جنسیت و نژاد را بر این معادله تائید می‌کند اما می‌گوید تأثیر زیبایی تأثیری مستقل از همه این‌ها است: «حتی وقتی تمام تفاوت‌هایی ازاین‌دست را که بین مردم وجود دارد را در نظر می‌گیرید، تفاوت در میزان زیبایی افراد همچنان می‌تواند بر میزان موفقیت آن‌ها در بازار کار و شغل تاثیربگذارد.»

چطور می‌توان زیبا بودن را تعریف کرد؟

بسیاری میگویند تعریف زیبایی واقعاً سخت است اما آقای همرمش با این نظر موافق نیست. به نظر او بیشتر مردم می‌توانند درباره اینکه چه کسی خوش‌قیافه است و چه کسی جذاب نیست به توافق برسند.

او می‌گوید: «اگر من و شما در خیابان راه برویم و ده نفر را در مسیر ببینیم و از این ده نفر یک با دو نفر جذاب باشند ما به‌احتمال‌قوی در مورد آن افراد خوش‌قیافه هم‌نظر خواهیم بود.»

او همچنین معتقد است نژاد در سوگیری به سمت زیبایی تأثیری ندارد: «امروزه برداشت ما از زیبایی افراد در همه نژادها یکسان است. زن آفریقایی زیبا به نظر تمام مردم در نقاط مختلف جهان زیبا خواهد آمد. این اصل درباره زنان آسیایی یا زنان سفیدپوست هم صدق می‌کند.»

چهره‌های زیبا و ترس از چاقی

استفاده از محصولاتی چون بوتاکس و فیلرهای لب برای چشمگیرتر کردن ویژگی‌هایی از چهره افراد روزبه‌روز بیشتر رایج می‌شوند.

در کمال تعجب آقای همرمش فکر می‌کند این کارها باعث نمی‌شوند کسی خوش‌قیافه و زیبا به نظر برسد.

او می‌گوید: «مردم فکرمیکنند این کارها به زیبا شدن آن‌ها کمک می‌کند. آن‌ها می‌توانند لباس‌های بهتری بپوشند، از محصولات آرایشی بهتری استفاده و موهایشان را زیباتر کنند؛ اما تحقیقی که در شانگهای انجام‌شده نشان می‌دهد افرادی که پول زیادی صرف زیباتر کردن خود می‌کنند فقط کمی زیباتر از کسانی که بسیار کمتر خرج کرده‌اند به نظر می‌آیند.»

به نظر خانم امیلی لارن دیک اگر بخواهیم به موضوع شغل و زیبایی بپردازیم،، تبعیض بر اساس وزن افراد یکی از رایج‌ترین شکل‌های تبعیض است.

هرچند در بیشتر کشورها قوانین کاری هرگونه تبعیض بر اساس عوامل نامرتبط به کار مانند نژاد، جنسیت، قومیت، ناتوانی جسمی و سن را ممنوع کرده‌اند اما امیلی می‌گوید وقتی به محدوده جذابیت و زیبایی ظاهری می‌رسیم هیچ راهی برای پیشگیری ازتأثیر این عامل در نظر گرفته نشده است. او در موردنیاز به بازبینی قوانین محیط کار و آموزش‌های مخصوص برای جلوگیری ازاین‌دست سوگیری‌ها فعالیت می‌کند.

او می‌گوید: «فت فوبیا که به معنی ترس و یا نفرت از افراد چاق است یک نوع نژادپرستی است.»

خانم لارن دیک که نویسنده ساکن کانادا است توضیح می‌دهد: «در آغاز برده‌داری، زنان سفیدپوست دنبال راهی بودند که خود را از زنان سیاه‌پوست متمایز و جدا کنند. لاغری وجه متمایزکننده و راه‌حل آن‌ها برای این مسئله بود.» او می‌گوید فیلم‌ها و تبلیغات معمولاً افراد چاق را افرادی ناخوشایند و کم‌هوش نشان می‌دهند. این رویه نسخه‌ای به دست کسانی می‌دهد که هرروز افراد چاق را در جامعه مورد قلدری و تبعیض قرار می‌دهند.

او می‌گوید: «افراد چاق به‌احتمال‌زیاد درآمدی برابر با کارمندان لاغر نخواهند داشت و این مسئله به دلیل مجموعه‌ای از برداشت‌های نادرست است و اینکه آن‌ها چقدر ارزش‌دارند.»

تحقیقات علمی هم فرضیه او را تائید می‌کنند ازجمله تحقیق جدیدی که در بریتانیا و توسط دانشگاه هلم شفیلد انجام‌شده است.

به شرکت‌های استخدام‌کننده تعدادی رزومه کاملاً مشابه داده‌شده بود. یک سری از آن‌ها همراه عکس افراد چاق بود و یک سری دیگر با عکس افراد لاغر. نتیجه این آزمایش تمایل بسیار واضح شرکت‌ها به استخدام افراد لاغرتر را نشان داد.

سازمان بهداشت جهانی تخمین زده است که تعداد افراد چاق در سراسر جهان از مرز یک میلیارد نفر گذشته است و به نظر می‌رسد الآن زمان ایده آلی است برای بازبینی و به چالش کشیدن جهت‌گیری‌هایی که در مورد وزن و زیبایی شکل‌گرفته‌اند.

پشت سر گذاشتن سوگیری‌ها

سوگیری به نفع زیبایی بی‌شک مسئله جدیدی نیست و همه ما را از ستارگان هالیوود گرفته تا مردم عادی، تحت تأثیر قرار داده است.

مریک می‌گوید این روزها می‌توان مقاومتی که در برابر میل شدید جامعه به‌ظاهر و زیبایی در حال شکل‌گیری است را مشاهده کرد. حتی در صنعت مد هم توقعات در حال تغییر هستند.

او می‌گوید: «این روزها مردم بیشتر به مدل‌ها، هنرمندان و بازیگرانی علاقه دارند که داستان شخصی منحصربه‌فردی دارند. کسانی که جدا از مدل بودن و بازیگری علایق و فعالیت‌هایی درزمینهٔ های دیگر هم دارند. درواقع شخصیت فرد اهمیت بسیار زیادی پیداکرده است. این روند رو به رشدی در صنعت مد شده است و من فکر می‌کنم روند بسیار فوق‌العاده‌ای است.»

بیشتر بخوانید: