ماهواره‌ها ستاره‌شناسی را تهدید می‌کنند!

افزایش تعداد ماهواره‌ها در مدار زمین و پرتاب ماهواره‌های جدید در آینده، به نگرانی بزرگی برای جامعه ستاره‌شناسی تبدیل شده است و ستاره‌شناسان معتقدند که تجمع ماهواره‌ها در مدار زمین می‌تواند رصدها را مختل کند.

به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، با پیشرفت شبکه ماهواره‌های «استارلینک»(Starlink) و «وان‌وب»(OneWeb)، شبکه اینترنتی پروژه «کویپر»(Kuiper) شرکت «آمازون»(Amazon) و انجام شدن ابتکارات ماهواره‌ای بزرگ‌تر، ستاره‌شناسان به طور فزاینده‌ای نگران تابش نور حدود ۴۰۰ هزار ماهواره‌ای هستند که برای پرتاب شدن به به مدار پایین زمین در سال‌های آینده برنامه‌ریزی شده‌اند.

پاسخ متداول حامیان شبکه ماهواره‌ای این است: نگرانی چیست؟ به هر حال، هر سیستمی که برای بررسی دقیق کیهان لازم است، در وهله اول باید بیرون از زمین باشد. مگر به همین دلیل نیست که «تلسکوپ فضایی هابل»(HST) و «تلسکوپ فضایی جیمز وب»(JWST) در میان انبوهی از فضاپیماها پرتاب شدند؟

درک عمومی

«اندرو ویلیامز»(Andrew Williams)، مسئول روابط خارجی «رصدخانه جنوبی اروپا»(ESO) و یکی از سرپرست‌های «مرکز حفاظت از آسمان تاریک و آرام در برابر تداخل شبکه ماهواره‌ای» در «اتحادیه بین‌المللی ستاره‌شناسی»(IAU)، اخیرا این پرسش را مطرح کرد که چگونه در آینده از آسمان تاریک محافظت کنیم.

ویلیامز در رویداد «آسمان‌های تاریک و آرام: راه پیش رو»(Dark & Quiet Skies: The Way Ahead) که در ۹ فوریه به میزبانی «موسسه سیاست فضایی اروپا»(ESPI) برگزار شد، گفت: وجود صدها هزار ماهواره احتمالی در مدار پایین زمین، یک چالش فوری را در زمینه حاکمیت فضایی ایجاد می‌کند که هم بر رفتار حرفه‌ای ستاره‌شناسی و هم بر منظره بکر آسمان شب تأثیر می‌گذارد.

«سیمونتا دی پیپو»(Simonetta Di Pippo)، مدیر «دفتر امور فضایی ملل متحد در حوزه آسمان تاریک و آرام»(COPUOS) در اواخر سال ۲۰۲۰ گفت: ما باید یک تفاهم مشترک پیدا کنیم. از یک طرف، شبکه‌های ماهواره‌ای می‌توانند پوشش اینترنتی جهانی را فراهم آورند و سه میلیارد نفر باقی‌مانده را آنلاین کنند که یک جهش بزرگ رو به جلو در اتصال جهانی به اینترنت است اما در عین حال، ما باید از علم ستاره‌شناسی محافظت کنیم. ما باید برای تغییر بحث‌ها در سطح بین‌المللی میان همه اعضای مرتبط گام برداریم. ابتکار آسمان تاریک و آرام سازمان ملل متحد باید دقیقا توصیه‌هایی را در همین زمینه پیشنهاد کند که در نهایت می‌توانند مورد استفاده دولت‌های محلی قرار بگیرند یا در سطح بین‌المللی با آنها موافقت شود.

خطوط مورب روی این عکس، دنباله‌هایی از نور بازتابیده‌شده توسط ده‌ها ماهواره استارلینک هنگام عبور از میدان دید تلسکوپ هستند.