پریت به بی‌بی‌سی می‌گوید: «اگر رجب طیب اردوغان دوباره پیروز شود، زندگی برای همه ما یک کابوس خواهد بود.»

او یکی از دانشجویان دانشگاه معتبر بغازیچی ترکیه است که به انتصاب رئیس دانشگاه حامی دولت اعتراض کرده بود. این جوان ۲۳ ساله، بازداشت شده و ۹۴ روز زندانی بود. او نزدیک به دو ماه را در سلول انفرادی گذراند و به یک سال و نیم حبس تعلیقی محکوم شد.

پریت قبلا فقط یک بار رأی داده است و دوستانش سوده و امرو که هر دو ۲۰ ساله هستند برای اولین بار رأی می‌دهند. هیچ کدام از آنها رهبر دیگری جز آقای اردوغان نمی‌شناسند.

امرو می‌گوید که با توجه به افزایش اخیر تورم که در حال حاضر طبق آمار رسمی ۴۴ درصد است، زندگی برای جوانان در ترکیه به طور فزاینده‌ای دشوار شده است.

او می‌گوید: «شما نمی‌توانید فقط تحصیل کنید، باید تمام وقت کار کنید تا بتوانید امرار معاش کنید.»

ترکیه در ۱۴ مه انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری را برگزار می‌کند و انتظار می‌رود رقابت بسیار فشرده باشد.

رئیس‌جمهور رجب طیب اردوغان که از سال ۲۰۰۳ - ابتدا به عنوان نخست‌وزیر و سپس به عنوان رئیس‌جمهور - در قدرت بوده است، قرار است با بزرگترین چالش خود، کمال قلیچداراوغلو، نامزد اصلی بلوک اپوزیسیون روبرو شود، که بسیاری او را نقطه مقابل آقای اردوغان از هر حیث می‌دانند.

کلید پیروزی در دستان نزدیک به پنج میلیون رأی‌اولی است که تقریباً ۸ درصد از رأی‌دهندگان را تشکیل می‌دهند. بسیاری می‌گویند که آنها بزرگترین گروه رأی‌دهندگان مردد هستند.

برای صالح ۲۰ ساله، انتخاب روشن‌تر از این نمی‌توانست باشد. او می‌گوید: «من فکر می‌کنم رجب طیب اردوغان یک رهبر کاریزماتیک است، داشتن چنین کاریزمایی در سیاست ترکیه مهم است.»

او معتقد است که آقای اردوغان می‌تواند روی دستاوردهای گذشته‌اش حساب کند و بر همان اساس جلو برود.

او می‌گوید: «سرمایه‌گذاری‌ها ادامه خواهند داشت. قبلا مشکلاتی در تامین انرژی وجود داشت و ترکیه از نظر نظامی به کشورهای دیگر وابسته بود. اما اکنون ما در حال تولید خودرو، پهپاد و هواپیماهای خود هستیم. آقای اردوغان همه مشکلات ما را حل کرد.»

همه نامزدهای ریاست جمهوری در حال تلاش بوده‌اند تا رأی‌دهندگان جوان را جذب خود کنند.

آقای اردوغان تأکید ویژه‌ای بر پیشرفت‌های دفاعی و فناوری داشته است، در حالی که آقای قلیچ‌داراوغلو به جوانان وعده آزادی‌های بیشتر و چشم‌انداز شغلی بهتر را می‌دهد.

اما گیزم که ۲۰ ساله است، می‌گوید که این آقای اردوغان است که آزادی‌ها را در ترکیه بهبود بخشیده است.

او می‌گوید: «اکنون هرکسی آزاد است هر کاری که دوست دارد انجام دهد. این اپوزیسیون بودند که آزادی‌ها را چندین دهه پیش محدود کردند. دخترانی که مانند من روسری به سر دارند اجازه ورود به دانشگاه‌ها را نداشتند.»

یکی از اصلاحات مهم آقای اردوغان لغو ممنوعیت چند دهه‌ای حجاب در دانشگاه‌ها و خدمات دولتی بود.

گیزم می‌گوید: «اگر امروز در این کشور معلمان، پزشکان، مهندسانی داریم که روسری بر سر دارند، همه اینها به لطف آزادی‌هایی است که آقای اردوغان داده است. اگر او نبود، هنوز به نام سکولاریسم تحت ظلم قرار می‌گرفتیم.»

آقای قلیچ‌داراوغلو سال گذشته لایحه‌ای را برای تضمین حقوق زنان محجبه کارمند دولت به مجلس ارائه کرد. آقای اردوغان در واکنش به این موضوع پیشنهاد داده بود که به جای آن موضوع را به همه‌پرسی بکشاند. این بحث از آن زمان دیگر پی گرفته نشده است.

دو نامزد دیگر ریاست جمهوری هم در انتخابات شرکت می‌کنند: محرم اینجه، سیاستمدار چپ میانه ناسیونالیست و سنان اوغان، سیاستمدار ملی‌گرای راست.

نظرسنجی‌های اخیر نشان می‌دهند که این نام‌ها برای اکثر رأی‌دهندگان جوان جذاب است و حامیان اصلی اپوزیسیون بیم دارند که آرای آقای قلیچ‌داراوغلو را تضعیف کنند و انتخابات را به دور دوم بکشانند.

هر نامزدی که بیش از نیمی از آرا را کسب کند، پیروز انتخابات ریاست جمهوری خواهد بود. در غیر این صورت، این رقابت دو هفته بعد به دور دوم خواهد رفت.

نحوه تصمیم‌گیری رأی‌دهندگان زن نیز در انتخابات آینده بسیار مهم خواهد بود. آنها ۵۰.۶ درصد کل رأی‌دهندگان را تشکیل می‌دهند.

بسیاری می‌گویند که این حمایت زنان محافظه‌کار بود که آقای اردوغان را دو دهه پیش به قدرت رساند و اکنون این حمایت در حال کاهش است.

تصمیم آقای اردوغان برای خروج ترکیه از کنوانسیون استانبول - یک توافق بین‌المللی که برای حمایت از زنان در برابر خشونت خانگی طراحی شده است - بسیاری از زنان را از او دور کرده است و اعتراضات گسترده‌ای را برانگیخته است.

او در گذشته زنانی را که مادر نیستند «نیم زن» خطاب کرده بود، به زنان توصیه کرده بود که حداقل سه فرزند داشته باشند و گفته بود که نمی‌توان با زنان و مردان یکسان رفتار کرد.

اتحاد انتخاباتی اخیر او با حزب مطالبه آزاد، یک حزب اسلامگرای افراطی، نگرانی‌هایی را حتی در میان نمایندگان زن حزب حاکم ایجاد کرده است.

گلسوم کاو یک زن فمینیست می‌گوید که زنان در زندگی روزمره خود از هر جهت تحت فشار قرار می‌گیرند.

او می‌گوید: «آزادی‌های آن‌ها محدود شده است، به دلیل پوشیدن شلوارک مورد حمله قرار می‌گیرند، نوازندگان زن به خاطر نحوه لباس پوشیدنشان تهدید به زندان می‌شوند و هنرمندان به دلیل انتقاد از یک پرونده تجاوز جنسی محکوم می‌شوند.»

«این دولت به برابری زن و مرد اعتقادی ندارد. آنها می‌خواهند زنان در خانه بنشینند و کاری انجام ندهند. اما زنان تغییر کرده‌اند. آنها ترکیه را نیز تغییر خواهند داد.»

پریت به بی‌بی‌سی می‌گوید: «اگر رجب طیب اردوغان دوباره پیروز شود، زندگی برای همه ما یک کابوس خواهد بود.»

او یکی از دانشجویان دانشگاه معتبر بغازیچی ترکیه است که به انتصاب رئیس دانشگاه حامی دولت اعتراض کرده بود. این جوان ۲۳ ساله، بازداشت شده و ۹۴ روز زندانی بود. او نزدیک به دو ماه را در سلول انفرادی گذراند و به یک سال و نیم حبس تعلیقی محکوم شد.

پریت قبلا فقط یک بار رأی داده است و دوستانش سوده و امرو که هر دو ۲۰ ساله هستند برای اولین بار رأی می‌دهند. هیچ کدام از آنها رهبر دیگری جز آقای اردوغان نمی‌شناسند.

امرو می‌گوید که با توجه به افزایش اخیر تورم که در حال حاضر طبق آمار رسمی ۴۴ درصد است، زندگی برای جوانان در ترکیه به طور فزاینده‌ای دشوار شده است.

او می‌گوید: «شما نمی‌توانید فقط تحصیل کنید، باید تمام وقت کار کنید تا بتوانید امرار معاش کنید.»

ترکیه در ۱۴ مه انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری را برگزار می‌کند و انتظار می‌رود رقابت بسیار فشرده باشد.

رئیس‌جمهور رجب طیب اردوغان که از سال ۲۰۰۳ - ابتدا به عنوان نخست‌وزیر و سپس به عنوان رئیس‌جمهور - در قدرت بوده است، قرار است با بزرگترین چالش خود، کمال قلیچداراوغلو، نامزد اصلی بلوک اپوزیسیون روبرو شود، که بسیاری او را نقطه مقابل آقای اردوغان از هر حیث می‌دانند.

کلید پیروزی در دستان نزدیک به پنج میلیون رأی‌اولی است که تقریباً ۸ درصد از رأی‌دهندگان را تشکیل می‌دهند. بسیاری می‌گویند که آنها بزرگترین گروه رأی‌دهندگان مردد هستند.

برای صالح ۲۰ ساله، انتخاب روشن‌تر از این نمی‌توانست باشد. او می‌گوید: «من فکر می‌کنم رجب طیب اردوغان یک رهبر کاریزماتیک است، داشتن چنین کاریزمایی در سیاست ترکیه مهم است.»

او معتقد است که آقای اردوغان می‌تواند روی دستاوردهای گذشته‌اش حساب کند و بر همان اساس جلو برود.

او می‌گوید: «سرمایه‌گذاری‌ها ادامه خواهند داشت. قبلا مشکلاتی در تامین انرژی وجود داشت و ترکیه از نظر نظامی به کشورهای دیگر وابسته بود. اما اکنون ما در حال تولید خودرو، پهپاد و هواپیماهای خود هستیم. آقای اردوغان همه مشکلات ما را حل کرد.»

همه نامزدهای ریاست جمهوری در حال تلاش بوده‌اند تا رأی‌دهندگان جوان را جذب خود کنند.

آقای اردوغان تأکید ویژه‌ای بر پیشرفت‌های دفاعی و فناوری داشته است، در حالی که آقای قلیچ‌داراوغلو به جوانان وعده آزادی‌های بیشتر و چشم‌انداز شغلی بهتر را می‌دهد.

اما گیزم که ۲۰ ساله است، می‌گوید که این آقای اردوغان است که آزادی‌ها را در ترکیه بهبود بخشیده است.

او می‌گوید: «اکنون هرکسی آزاد است هر کاری که دوست دارد انجام دهد. این اپوزیسیون بودند که آزادی‌ها را چندین دهه پیش محدود کردند. دخترانی که مانند من روسری به سر دارند اجازه ورود به دانشگاه‌ها را نداشتند.»

یکی از اصلاحات مهم آقای اردوغان لغو ممنوعیت چند دهه‌ای حجاب در دانشگاه‌ها و خدمات دولتی بود.

گیزم می‌گوید: «اگر امروز در این کشور معلمان، پزشکان، مهندسانی داریم که روسری بر سر دارند، همه اینها به لطف آزادی‌هایی است که آقای اردوغان داده است. اگر او نبود، هنوز به نام سکولاریسم تحت ظلم قرار می‌گرفتیم.»

آقای قلیچ‌داراوغلو سال گذشته لایحه‌ای را برای تضمین حقوق زنان محجبه کارمند دولت به مجلس ارائه کرد. آقای اردوغان در واکنش به این موضوع پیشنهاد داده بود که به جای آن موضوع را به همه‌پرسی بکشاند. این بحث از آن زمان دیگر پی گرفته نشده است.

دو نامزد دیگر ریاست جمهوری هم در انتخابات شرکت می‌کنند: محرم اینجه، سیاستمدار چپ میانه ناسیونالیست و سنان اوغان، سیاستمدار ملی‌گرای راست.

نظرسنجی‌های اخیر نشان می‌دهند که این نام‌ها برای اکثر رأی‌دهندگان جوان جذاب است و حامیان اصلی اپوزیسیون بیم دارند که آرای آقای قلیچ‌داراوغلو را تضعیف کنند و انتخابات را به دور دوم بکشانند.

هر نامزدی که بیش از نیمی از آرا را کسب کند، پیروز انتخابات ریاست جمهوری خواهد بود. در غیر این صورت، این رقابت دو هفته بعد به دور دوم خواهد رفت.

نحوه تصمیم‌گیری رأی‌دهندگان زن نیز در انتخابات آینده بسیار مهم خواهد بود. آنها ۵۰.۶ درصد کل رأی‌دهندگان را تشکیل می‌دهند.

بسیاری می‌گویند که این حمایت زنان محافظه‌کار بود که آقای اردوغان را دو دهه پیش به قدرت رساند و اکنون این حمایت در حال کاهش است.

تصمیم آقای اردوغان برای خروج ترکیه از کنوانسیون استانبول - یک توافق بین‌المللی که برای حمایت از زنان در برابر خشونت خانگی طراحی شده است - بسیاری از زنان را از او دور کرده است و اعتراضات گسترده‌ای را برانگیخته است.

او در گذشته زنانی را که مادر نیستند «نیم زن» خطاب کرده بود، به زنان توصیه کرده بود که حداقل سه فرزند داشته باشند و گفته بود که نمی‌توان با زنان و مردان یکسان رفتار کرد.

اتحاد انتخاباتی اخیر او با حزب مطالبه آزاد، یک حزب اسلامگرای افراطی، نگرانی‌هایی را حتی در میان نمایندگان زن حزب حاکم ایجاد کرده است.

گلسوم کاو یک زن فمینیست می‌گوید که زنان در زندگی روزمره خود از هر جهت تحت فشار قرار می‌گیرند.

او می‌گوید: «آزادی‌های آن‌ها محدود شده است، به دلیل پوشیدن شلوارک مورد حمله قرار می‌گیرند، نوازندگان زن به خاطر نحوه لباس پوشیدنشان تهدید به زندان می‌شوند و هنرمندان به دلیل انتقاد از یک پرونده تجاوز جنسی محکوم می‌شوند.»

«این دولت به برابری زن و مرد اعتقادی ندارد. آنها می‌خواهند زنان در خانه بنشینند و کاری انجام ندهند. اما زنان تغییر کرده‌اند. آنها ترکیه را نیز تغییر خواهند داد.»