خمینی، خامنه ای، حزب توده و افسانه امپریالیسم آمریکا - Gooya News

امیر طاهری - ایندیپندنت فارسی

در جریان انقلاب ۱۳۵۷ بسیاری از خودانقلابی‌‌پنداران چپ‌گرا، پیوستن به حرکتی را که آیت‌الله خمینی آغاز کرده بود، با تاکید بر «ضرورت مبارزه با امپریالیسم آمریکا» توجیه می‌کردند. مرحوم نورالدین کیانوری، رهبر حزب توده، از «جنبش ضد امپریالیسم» ایرانیان سخن می‌گفت و اصرار داشت که در شرایط آن روز ایران مسئله اصلی نمی‌توانست نبرد طبقاتی پرولتاریا علیه بورژوازی کمپرادور باشد، زیرا دشمن اصلی خلق‌ها «امپریالیسم آمریکا» است.

این گفتمان بعضی مخالفان غیرکمونیست نظام مشروطه پادشاهی را نیز در برمی‌گرفت. شادروان داریوش فروهر در گفت‌و‌گویی دوستانه تاکید کرد که «اول باید سر امپریالیسم آمریکا شکسته شود.» در همان حال، او بی‌توجه به تناقض آشکار در موضع‌گیری خود، نامه‌ای را که به اتفاق مرحوم کریم سنجابی و مرحوم شاپور بختیار به جیمی کارتر، رئیس‌جمهوری وقت آمریکا، با عنوان «دعوت از آمریکا برای کمک به نهضت ملی ایران» نوشته بودند، توجیه می‌کرد.

مخالفان مشروطه پادشاهی در آن زمان تصور می‌کردند کلید مشکلات ایران را باید در واشینگتن جست‌و‌جو کرد. آنان قربانی طرز فکر نو‌استعماری بودند که نزدیک به ۱۵۰ سال زبدگان سیاسی و اجتماعی ایران را گمراه کرده بود. بر اساس آن طرز فکر که بقایای آن را هنوز هم می‌بینیم، ایران بدون لطف و توجه قدرت‌های بزرگ، انگلیس و روسیه در قرن نوزدهم و آمریکا در قرن بیستم، نمی‌تواند راه خود را انتخاب کند.

مطالب بیشتر در سایت ایندیپندنت فارسی

در اینکه انگلیس و روسیه قدرت‌های امپریالیستی بودند تردیدی نیست. انگلستان پس از کنفرانس برلین در سال ۱۸۸۴ میلادی رسما عنوان «امپراتوری بریتانیا» را برگزید و ملکه ویکتوریا را «امپراتریس بریتانیای کبیر و هند» لقب داد. روسیه نیز تا انقلاب آوریل ۱۹۱۷ عنوان «امپراتوری» را داشت و تزار یا قیصر خود را «امپراتور» می‌خواند.