شکیبا داود، هنرمند تئاتر : هر رویا را اول باید تصور کرد

تبلیغ بازرگانی

شکیبا داود، در آغاز، از آخرین حرکت اعتراضی خود میگوید که چند روز پیش در مقابل سفارت ایران انجام داد. طی این حرکت او به تصمیمی که توسط بعضی از روزنامه های ایران ابلاغ شد اعتراض کرد، تصمیمی که بر اساس آن فروش نان در ایران به مهاجرانیکه کارت بانکی ندارند، مثلا افغانها، دیگر امکان ندارد. او میگوید که بسیاری از مردمان افغانستان به ایران مهاجر شده اند و آنان نمیتوانند کارت بانکی داشته باشند. 

او اضافه میکند که حدود چهار دهه میشود که افغانها در ایران مهاجرند و در طی این چهار دهه، آنان مورد تبعیض و توهین قرار گرفته اند و انواع و اقسام باج گیری از افغانها از جانب دولت جمهوری اسلامی صورت گرفته است.

ریشۀ مشکلات فعلی به گفتۀ شکیبا داود، در «بنیادگرایی و تعریف هر جامعه از دین و خط قرمزهای آن جامعه است». «دین از مرز یک اعتقاد شخصی خارج شده و به یک دگم تبدیل شده است.» 

بعد از مقایسۀ ادیان اسلام و مسیحیت، شکیبا داود میگوید که «ما انسانها باید به یک هوشیاری برسیم، که متوجه شویم که اعتقاد درونی ما، یک چیز کاملا شخصی است و برای بهبودی نفس خود ما است. نیازی نیست که دیگری آنرا بداند، یا به آن اعتقاد داشته باشد.»

* * *

شکیبا داود در این مصاحبه همچنان از خودش صحبت میکند، اینکه یک زمانی در افغانستان، یک خانم فرانسوی به نام «آرین منوشکین»، که هنرمند تئاتر بود، یک تیمی تشکیل داد و تعدادی از جوانان را به تئاتر سوق داد. آنان به این ترتیب گروه تئاتر «آفتاب» را ساختند. این گروه در افغانستان بعضی از آثار غربی را به صحنه آورد. یکی از این نمایشنامه های کلاسیک، «تارتوف» بود.

«تارتوف» کاری از نمایشنامه نویس مشهور فرانسوی، «مولیر» است، و نقدی است از جایگاه دین در جامعه. شخص «تارتوف» در این نمایشنامه، یک شخص ملا مانند است، که وارد یک خانوادۀ پولدارمیشود. او برای دسترسی پیدا کردن به ثروت این خانواده میخواهد با «المیر» مادر خانواده، که نقش او را شکیبا داود بازی کرد، نزدیک شود. 

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

آبونه شوید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید