طالبان و ناموس «آبی» ایران!

خبرگزاری میزان - به گزارش الف، مدیریت حرفه‌ای و خلاقانهٔ هلندی‌ها را در مدیریت اثربخش منابع آب آن هم در سرزمینی که کشور گل اروپا است و یک سوم مساحتش در خطر زیر آب رفتن است! در یک کلیپ ۱دقیقه‌ای و ۴۰ثانیه‌ای تماشا کردم. شاید هیچ کشوری مثل هلند، قدر آب را نمی‌داند.  

واکنش طالبان به کشورمان در خصوص منابع آبی نشان داد که بحث آب، مقوله‌ای ناموسی است. ارزش طلا را در عصر مدرن دارد. ما خوشحال هستیم هنداونه را در اوج تابستان ایران کیلویی ۳۰۰۰ تومن می‌خریم اما ده‌ها لیتر آب خرج یک هندوانه شده است! ؛ آب هندوانه خوردن در ایران که معجونی از ویتامین و آنتی اکسیدان است، از آب معدنی ارزان‌تر است! اما نسل بعدی، یا باید در حسرت آب سالم باشد یا از ایران برود.

کشوری که حتی ثلث خاکش در خطر زیر آب رفتن است امروز خطر بی‌آبی را بیش از ما فهمیده است. هلند به عنوان یکی از پرآب‌ترین کشورهای جهان آب مصرفی را دور ریز نمی‌پندارد. باور کردنی نیست که هلند حتی از فاضلاب واقعی شهری، فسفات تولید می‌کند و این فسفات در تولید کود کشاورزی مورد استفاده قرار می‌گیرد. بسیاری از بیمارستان‌ها حتی دورریز داروهای مایع و آب مصرفی را فیلتر می‌کنند. و در جایی دیگر به روش بیوگاز از این مواد انرژی تولید می‌شود؛ حتی از لجن فاضلاب به عنوان منبع انرژی استفاده می‌شود.

هلند یکی از پرآب‌ترین خطه‌های جهان، سیکل چرخشی آب در قلب پایتختش را طراحی کرده تا از کمترین هدررفت آب جلوگیری شود و ما در ایران با این اقلیم خشک در جهان، مشغول چه کارهایی هستیم؟ آیا اصلاً اندیشه‌ای در مسألهٔ آب صورت می‌گیرد؟ آیا از دانش و تجربهٔ دیگر کشورها استفاده می‌شود؟ آیا به متخصصین واقعی حوزهٔ کشاورزی و مدیریت، بهایی حرفه‌ای داده می‌شود؟

بد نیست به سیاستهای کلی «منابع آب» به تاریخ ۱۳۷۹/۱۲/۲۰ نمایه شده در سایت مقام معظم رهبری را نگاهی بیندازیم:

۱– ایجاد نظام جامع مدیریت در کل چرخهٔ آب براساس اصول توسعه پایدار و آمایش سرزمین در حوضه‌های آبریز کشور.
۲– ارتقاء بهره‌وری و توجه به ارزش اقتصادی و امنیتی و سیاسی آب در استحصال و عرضه و نگهداری و مصرف آن.
۳– افزایش میزان استحصال آب و به حداقل رساندن ضایعات طبیعی و غیر طبیعی آب در کشور از هر طریق ممکن.
۴– تدوین برنامه جامع به منظور رعایت تناسب در اجرای طرح‌های سد و آبخیزداری و آبخوان‌داری و شبکه‌های آبیاری و تجهیز و تسطیح اراضی، و حفظ کیفیت آب و مقابله با خشکسالی و پیشگیری از سیلاب و بازچرخانی و استفاده از آبهای غیر متعارف و ارتقاء دانش و فنون و تقویت نقش مردم در استحصال و بهره برداری.
۵– مهار آبهایی که از کشور خارج می‌شود و اولویت استفاده از منابع آبهای مشترک.

انتهای پیام/