کشف زره زیر پوستی در موش‌ خاردار آفریقایی!

دانشمندان کشف کرده‌اند که موش‌های خاردار آفریقایی دارای استخوان‌های زره مانندی در زیر پوست خود هستند که این موضوع درک ما از سازگاری و تکامل پستانداران را به چالش می‌کشد.

به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، اگر چه پستانداران به داشتن مو معروف هستند، اما یک گونه از جوندگان با داشتن یک ویژگی متمایز که در زیر پوست آنها قرار دارد، دانشمندان را شگفت زده کرده است.

موش‌های خاردار آفریقایی که قبلاً تصور می‌شد فاقد هر گونه ویژگی متمایزی هستند، اکنون کشف شده است که استخوان‌هایی شبیه به آرمادیلوس موسوم به استئودرم(osteoderm) در زیر پوست خود دارند.

این کشف که در مجله iScience گزارش شده است، بینشی تازه از انواع سازگاری‌های پستانداران ارائه می‌کند.

کشف استئودرم در دُم موش‌های خاردار آفریقایی توسط پژوهشگران به طور تصادفی طی سی‌تی اسکن در موزه حاصل شده است.

ادوارد استنلی، رئیس آزمایشگاه تصویربرداری دیجیتال در موزه تاریخ طبیعی فلوریدا و از نویسندگان این مطالعه این استئودرم‌ها را کشف کرد که دیدگاه جدیدی را به مطالعه این جوندگان اضافه کرده است.

وی می‌گوید: کل دوره دکترای من بر روی توسعه استئودرم در مارمولک‌ها متمرکز بود و هنگامی که اسکن این نمونه پردازش شد، دیدم که دُم آن به وضوح با استئودرم پوشانده شده بود.

کشف اسرار موش‌های خاردار

کشف استئودرم در موش‌های خاردار آفریقایی، خطوط جدیدی را برای بررسی ویژگی‌های متمایز آن‌ها باز می‌کند. موش‌های خاردار به خاطر قدرت بازسازی خارق‌العاده‌شان شهرت دارند که به آن‌ها اجازه می‌دهد بافت‌های بدن خود را سریع‌تر از سایر پستانداران و بدون بر جای گذاشتن جای زخم ترمیم کنند.

پژوهشگران در حال بررسی فرآیندهای ژنتیکی هستند که این قدرت شفابخش فوق‌العاده را ممکن می‌سازد، زیرا ممکن است به عنوان الگویی برای بازسازی بافت انسان عمل کنند.

پژوهشی در مورد رشد استئودرم موش‌های خاردار توسط گروهی از دانشمندان به سرپرستی مالکوم مادن، پروفسور زیست شناسی دانشگاه فلوریدا انجام شده است.

یافته‌های آن‌ها با تأیید شباهت‌های بین این ساختارهای استخوانی و آرمادیلوها، از فرضیه تکامل مستقل حمایت کرد.

استئودرم موش‌های خاردار برخلاف کراتین موجود در پوسته‌های جوجه تیغی و فلس‌های پانگولین از استخوان ساخته شده است.

قبل از اینکه پژوهشگران به گکوهای ماداگاسکار که دارای استئودرم هستند روی آورند، هدف از ایجاد استئودرم در موش‌های خاردار ناشناخته بود. پوست شکننده موش‌های خاردار، مانند مارمولک‌ها به راحتی می‌ریزد و تصور می‌شود که استئودرم‌ها به عنوان یک مکانیسم دفاعی عمل می‌کنند.

پوست بیرونی و صفحات استخوانی می‌توانند هنگام حمله شکارچی از هم جدا شوند، زیرا زره مانع از رسوخ دندان‌های شکارچی به بافت می‌شود و به موش اجازه می‌دهد با رها کردن این صفحات بگریزد.

این مطالعه همچنین بر اهمیت بازبینی مجموعه‌های موزه‌ها به منظور کشف حقایق ناگفته در مورد قلمرو حیوانات تأکید می‌کند.

موش خاردار آفریقایی به ‌عنوان یک مورد جذاب، برجسته شده است و درک ما از قابلیت‌ها و تاریخچه تکاملی این گونه‌های کوچک اما استثنایی را دستخوش تغییر می‌کند و پژوهشگران به بررسی تنوع و پیچیدگی سازگاری‌های پستانداران ادامه می‌دهند.

انتهای پیام