هراس انسان‌ها از تحول درونی

«سمفونى خاموش»، دو مرحله اجراى نمایش «پیک‌نیک در میدان جنگ» با دو گروه متفاوت از بازیگران، «مده‌ى سن‌مدار» و «دارما» از دیگر تجربه‌های او در حوزه کارگردانى است. حدادی سابقه‌ بازیگری، گریم و طراحى دکور و لباس را نیز در کارنامه هنری خود دارد. تمام آثار گروه دژاوو در سبک سوررئال و فضای فانتزى اجرا شده‌اند. نمایش دارما به‌دلیل پیام و فضایى که دارد به نسبت دیگر آثار آوا حدادى و با توجه به این‌که پنجمین تجربه کارگردانى اوست، به عقیده خودش تا این لحظه بهترین وکم‌نقص‌ترین اثر اوست. حدادی این روزها نمایش دارما را براساس رمانی از ژان تولی در تالار هنر سالن نقش‌جهان اصفهان روی صحنه آورده که با استقبال خوب تماشاگران روبه‌رو شده است. به این بهانه، یادداشت او را در مورد اجرای نمایش دارما می‌خوانید.
دارما، روایتى از کودک درون و همان نور امیدى‌ است که در قلب همه‌ انسان‌هاست. حتى در بدترین شرایط بازهم امید به معجزه و بهبود همه‌ چیز داریم. گاهی تلنگرى کوچک اتفاقی بزرگ را رقم می‌زند. یک کودک می‌تواند روحی بزرگ داشته باشد که مسیر زندگی اطرافیانش را با آگاهی‌دادن به آنها تغییر دهد.نمایشنامه‌ دارما اقتباسى آزاد از رمان مشهور و موفق «مغازه‌خودکشى» اثر ژان تولى، نویسنده‌ى فرانسوى است. رمان، فضایى سیاه دارد و تراژدى‌ است اما در تبدیل آن به نمایشنامه بسیارى از عناصر تغییر کرده‌اند. کاراکتر اصلی رمان یک پسربچه است که در نمایشنامه به دختربچه تبدیل شده و نمایش فضایى فانتزى دارد. ویرجینیا، کاراکتر اصلى داستان، کسی‌ است که تغییر داستان و کاراکترها را رقم می‎زند. روند این تغییرات در طول صحنه‌هاى میانى اتفاق می‌افتد و هرچه به انتهای نمایش نزدیک می‌شویم همه‌ چیز دگرگون می‌شود.
پروسه‌ تمرینات این نمایش با توجه به فضای متفاوتى که دارد، نیازمند آمادگى ذهنى و خلاقیت بازیگران بود. گروه تئاتر دژاوو در روند تمرینات مجبور به تغییر تعدادى از بازیگران برای بهترشدن نمایش شد و همین امر باعث گردید مدت زمانى حدود ۹ ماه برای آماده‌‎سازى نهایى اجرا زمان ببرد. سبک این نمایش، اکسپرسیونیسم است و اتمسفر آن رگه‌هایى از سوررئال دارد. در طراحى دکور تلاش شده دکورى کاربردى ساخته شود که صرفا جهت زیبایى و فضاسازى نباشد و کمى به سمت فضای مینی‌مال سوق دارد. ژانر نمایش، ملودرام است و تم آن تغییر و تحول درونى است. چیزى که اکثر انسان‌ها از آن هراس دارند، بیرون‌آمدن از دایره‌ امن و روزمرگی‌هاست و زمانى که اولین قدم براى تغییر برداشته شد، همه ‌چیز دگرگون می‌شود.دارما براى کارگردان و کل تیم اجرایی، همان رسالتى بوده که باید به انجام می‌رسید و به لطف خدا، شرایط اجراى آن در اردیبهشت و خردادماه امسال فراهم شد. انرژى مثبتى که از سوی شخصیت ویرجینیا بر کاراکترهاى دیگر و به تماشاگران منتقل می‌شود، این اثر را دلنشین‌تر می‌کند. ضمن این‌که تنوع قاب و میزانسن‌ها به گونه‌اى است که هر لحظه تصویرى ماندگار را در ذهن ثبت می‌کند.گرچه تلاش ما بر این بوده که هر کاراکتر ویژگی‌های منحصربه‌فردی داشته باشد.