راز مبتلا نشدن به سرطان / نهنگها و پارادوکس پیتو/ عکس
بهنقل از ساینس آلرت، سرطان بیماری تقسیم سلولی کنترلنشده است که در آن جهشهای ژنتیکی سلول را به سمت تکثیر بیشازحد هدایت میکنند و تودههایی به نام تومور را تشکیل میدهند. بنابراین، شاید فکر کنید هرچه حیوانی بزرگتر باشد، سلولهای بیشتری دارد و احتمال اینکه آن سلولها جهشهای ژنتیکی عامل سرطان را در خود جمع کنند، بهویژه در طول عمر طولانی بیشتر است.
اما در اواخر دهه ۱۹۷۰، ریچارد پیتو، آماردان مشهور بریتانیایی با مقایسهی انسان و موش متوجه شد اینطور نیست. مطالعات بعدی نشان دادند که در میان موجودات بزرگ و کوچک، سرطان با افزایش تعداد سلولهای گونه شایعتر نمیشود. فیلها نیز مانند نهنگها سرطانهای فراوانی ندارند.
شاید تصور کنید زیستشناسان درگیر پارادوکسی با چندین دهه قدمت شدهاند که فقط یکی از ترفندهای طبیعت است، اما این ویژگی مهمی است. حل این پارداوکس ممکن است به ایجاد استراتژیهای جدید برای پیشگیری یا سرکوب سرطان در انسان کمک کند.
اکنون تیمی از پژوهشگران دانشگاه روچستر در نیویورک راهحلی برای پارادوکس پیتو در نهنگهای قطبی (Balaena mysticetus) پیدا کردهاند. نهنگ قطبی ازنظر اندازه دومین حیوان بزرگ است، اما طول عمر آن از تمام حیوانات روی زمین بیشتر است. دنیس فرسانوف و همکارانش در نسخهی پیشانتشار مقالهی خود مینویسند: «با مطالعه پستاندارانی که میتوانند برای بیش از دو قرن سلامتی خود را حفظ و از مرگ ناشی از سرطان اجتناب کنند، ما نگاه اجمالی بینظیری را از پشت پرده آزمایش تکاملی جهانی ارائه میکنیم که مکانیسمهای بیشمار موثر بر سرطان و پیری را آزمایش کرده است.»
پژوهشگران در آزمایشهای آزمایشگاهی دریافتند که سلولهای نهنگ قطبی نسبتبه سلولهای انسان، گاو و موش در ترمیم آسیب DNA عملکرد بهتری دارند. پژوهشگران مینویسند: «بهنظر میرسد سلولهای نهنگ قطبی آسیب دیانای را در مراحل اولیه متوقف میکنند و این کار را با کارآیی و دقتی بالاتر از پستانداران دیگر انجام میدهند.»
پارادوکس پیتو توصیف میکند که چگونه بروز سرطان با افزایش اندازه بدن زیاد نمیشودمنبع خبر: خبر آنلاین
اخبار مرتبط: راز مبتلا نشدن به سرطان / نهنگها و پارادوکس پیتو/ عکس
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران