سطوح بی‌سابقه تیراندازی‌های مرگبار در مدارس آمریکا به روایت آمار

خبرگزاری میزان - یک سال پس از تیراندازی دسته جمعی در یکی از مدارس شهر اوالده در ایالت تگزاس آمریکا، قانونگذاران این منطقه در آستانه تصویب اقداماتی هستند که به گفته آن‌ها مدارس را ایمن‌تر می‌کند، «حتی اگر به طور جدی به هیچ‌گونه لایحه کنترل سلاح توجه نکرده باشند».

به گزارش «آکسیوس»، این اقدامات مشوق‌هایی را برای کارکنان مدرسه فراهم می‌کند تا خود را در محوطه دانشگاه مسلح کنند.

همانطور که پس از تیراندازی در دبیرستان سانتافه در سال ۲۰۱۸ انجام دادند، قانونگذاران جمهوری‌خواه که کنگره را کنترل می‌کنند، به جای محدود کردن خرید سلاح و مهمات، ترجیح داده‌اند معلمان و کارکنان مدارس را مسلح کنند.

 

 

در سال ۲۰۱۹، قانونگذاران ایالتی یک برنامه کمک مالی ۱۰۰ میلیون دلاری برای پرداخت هزینه ارتقاء امنیت در مدارس را ایجاد کردند.

هزار تیراندازی در مدارس آمریکا

بر اساس پایگاه داده تیراندازی مدرسه K-۱۲، بیش از هزار حادثه با سلاح گرم مدارس آمریکا را از سال ۲۰۱۸ به لرزه درآورده است؛ افزایش چشمگیری نسبت به هر دوره مشابه حداقل از سال ۱۹۷۰.

افزایش خیره کننده خشونت با سلاح در مدارس، زندگی روزمره جوان‌ترین نسل آمریکا را تغییر می‌دهد و کودکان را در مرکز تعداد غیرقابل تصور لحظات زندگی یا مرگ قرار می‌دهد.

اتفاقی که در حال رخ دادن است؛ ۲۷۳ نفر از ۳۰۳ حادثه مرتبط با سلاح تنها در سال گذشته در محوطه مدرسه کشته یا مجروح شدند که طبق پایگاه داده، هر ۲ مورد رکورد بالایی به شمار می‌روند.

 

سلاح عامل اصلی مرگ و میر کودکان و نوجوانان در آمریکاست؛ طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا، سلاح گرم عامل ۱۹ درصد از مرگ و میر‌های کودکان و نوجوانان آمریکایی را در سال ۲۰۲۱ تشکیل می‌داد.

همچنین حوادث مربوط به سلاح در خارج از کلاس درس، مانند خودکشی و یا قتل با سلاح در سال ۲۰۲۱ به سطحی بی‌سابقه‌ رسید.

«سارا برد-شارپس»، مدیر ارشد تحقیقات در موسسه Everytown می‌گوید: تهدید خشونت با سلاح در زندگی کودکان در آمریکا ثابت شده و ما شاهد تأثیر آن هستیم.

بر اساس یک نظرسنجی، ۴ نفر از هر ۱۰ آمریکایی فکر می‌کنند که مدارس در جوامع خود از خشونت با سلاح گرم در امان نیستند، در حالی که یک سال از تیراندازی مرگبار در مدرسه ابتدایی «راب» در شهر اولده، تگزاس، که در آن ۱۹ کودک و ۲ معلم کشته شدند، می‌گذرد، حمایت از کنترل خشونت‌های مسلحانه به بالاترین سطح خود در یک دهه اخیر از زمان جمع آوری داده‌ها رسیده است.

بیشتر بزرگسالان آمریکایی احساس می‌کنند که مدارس محلی آن‌ها از خشونت تسلیحاتی ایمن است اما از نیوپورت نیوز گرفته تا دنور تا نشویل، تعداد جوامع متاثر از تیراندازی و همچنین احساس ناراحتی افزایش می‌یابد؛ نگرانی در مورد خشونت با سلاح در مدارس از فوریه ۲۰۱۹، یک سال پس از تیراندازی در مدرسه‌ای در پارکلند، ۱۰ درصد افزایش یافته است.

مردم در جنوب آمریکا، جایی که قوانین سلاح کمتر محدودکننده است، در این نظرسنجی بیشتر احساس می‌کردند که مدارس محلی آن‌ها نسبت به مدارس شمال شرقی و میانه‌غرب در معرض خشونت با سلاح گرم هستند.

به طور کلی، از هر ۱۰ آمریکایی، ۴ نفر می‌گویند که آن‌ها یا شخصی که می‌شناسند خشونت با سلاح را تجربه کرده‌اند، اما درباره والدینی که کودکان زیر ۱۸ سال دارند، این میزان به ۵ نفر افزایش می‌یابد. 

افزایش ۵۰ درصدی تیراندازی در بین کودکان

طبق گفته‌ها، بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱، مرگ و میر ناشی از سلاح در میان کودکان آمریکایی ۵۰ درصد افزایش یافته است.

تجزیه و تحلیل مرکز تحقیقات «پیو» از داده‌های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، از آن زمان، آمریکا تنها کشور توسعه یافته در جهان است که در آن خشونت با سلاح به عنوان عامل اصلی مرگ و میر در میان کودکان و نوجوانان شناخته شد و این علت از تصادفات وسایل نقلیه نیز پیشی گرفت.

«اندرو مورال»، دانشمند ارشد علوم رفتاری که ابتکار عمل سیاست اسلحه در آمریکا را مدیریت می‌کند، گفت: خشونت و خطر واقعی برای جوانان افزایش یافته است و به جای اشیاء از جان مردم محافظت کنید.

بر اساس آرشیو خشونت‌های تسلیحاتی، تاکنون در سال ۲۰۲۳، حدود ۶۵۰ تیراندازی جمعی در آمریکا رخ داده است که حدود ۶۹۰ تیراندازی جمعی در تمامی طول سال گذشته میلادی را تحت الشعاع قرار می‌دهد.

تاکید بر قوانین کنترل حمل سلاح

به نظر می‌رسد از هر ۱۰ آمریکایی، ۶ نفر موافق هستند و می‌گویند که کنترل خشونت با سلاح مهم‌تر از محافظت از حقوق سلاح است.

این میزان از مارس ۲۰۱۳، ماه‌ها پس از تیراندازی در مدرسه ابتدایی سندی هوک در کنتیکت، ۱۱ درصد افزایش داشته است.

تقریبا همه گروه‌های آمریکایی چنین احساسی دارند، اگرچه این نگرش به ویژه در میان دموکرات‌ها، حامیان بایدن، فارغ‌التحصیلان دانشگاهی و افرادی که در شهر‌های بزرگ زندگی می‌کنند قوی بود.

انتهای پیام/