درخواست از اتحادیه‌های کارگری: از تظاهرات ۹ ژوئن علیه حضور جمهوری اسلامی در سازمان جهانی کار حمایت کنید

برگرفته از تریبون زمانه *

مطالب این بخش برگرفته از «تریبون زمانه» هستند. تریبون زمانه، آنچنان که در پیشانی آن آمده است، تریبونی است در اختیار شهروندان. همگان می‌توانند با رعایت اصول دموکراتیک درج شده در آیین‌نامه تریبون آثار خود را در آن انتشار دهند. زمانه مسئولیتی در قبال محتوای این مطلب ندارد.

در آستانه بر گزاری اجلاس سازمان جهانی کار “کمیته برگزار کننده آکسیون اعتراضی ۹ ژوئن در ژنو” در نامه‌ای خطاب تشکل‌ها و اتحادیه‌های کارگری از آنها در خواست کرده است که از تظاهرات ۹ ژوئن علیه حضور جمهوری اسلامی در سازمان جهانی پشتیبانی کنند. تا کنون ۱۰ سندیکا و اتحادیه‌های کارگری از کشور‌های مختلف با میلیون‌ها عضو حمایت خود را از این تظاهرات و کارگران ایران اعلام کرده‌اند. در بخشی از این نامه آمده است: ”از شما تقاضا می‌کنیم که اتحاد طبقاتی و بین‌المللی خود را به نمایش بگذارید و نشان دهید که کارگران ایران تنها نیستند.

– با افزودن نام خود به عنوان حامی، از این تظاهرات پشتیبانی کنید،

– از حق تشکل‌یابی کارگران ایران که توسط رژیم جمهوری اسلامی بطور سیستماتیک سرکوب می‌شود، حمایت نمایید،

– اعدام‌های گسترده در ایران را محکوم کنید،

– از رژیم جمهوری اسلامی بخواهید که کارگران و معلمان زندانی را بدون قید و شرط آزاد کند.

Ad placeholder

به همه اتحادیه‌های کارگری

همزمان با یکصد و یازدهمین کنفرانس سالیانه سازمان جهانی کار، ما جمعی از فعالین کارگری و پناهندگان ایرانی در اعتراض به حضور هیئت‌های نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در این کنفرانس و با خواست آزادی کارگران و معلمان زندانی و متوقف شدن اعدام معترضان در ایران، در روز ۹ ژوئن تجمع اعتراضی در میدان.Place des Nations ژنو برگزار خواهیم کرد. از شما تقاضا می‌کنیم به هر نحو که می‌توانید از جمله با ارسال پیام و یا با حضور و سخنرانی در این تجمع، همبستگی طبقاتی خود را با کارگران ایران که از حقوق بنیادی خود از جمله حق ایجاد تشکل و انعقاد پیمان‌های دست‌جمعی ( مقاوله‌نامه‌های ۸۷ و ۹۸ سازمان جهانی کار) محروم شده‌اند، اعلام نمایید.

نقض آشکار حقوق پایه‌ای کارگران ایران توسط رژیم جمهوری اسلامی دهه‌هاست که ادامه دارد و بخشی از آن نیز در گزارش‌های سالیانه سازمان جهانی کار مستند شده است. اما تا کنون هیچ اقدام مناسبی در این زمینه از سوی این سازمان صورت نگرفته و این پرونده هم‌چنان باز است.

فعالین و تشکل‌های مستقل کارگری در ایران در سال‌های گذشته و به ویژه در آستانه برگزاری کنفرانس سالیانه سازمان جهانی کار، بارها از طریق نامه و ارسال طومار به هیئت مدیره این سازمان، ضمن بر شمردن موارد گسترده پایمال شدن حقوق اولیه کارگران توسط دولت جمهوری اسلامی، اعلام کرده‌اند که هیئت نمایندگی کارگری جمهوری اسلامی از رهبران تشکل‌های کارگری وابسته به دولت تشکیل شده و به هیچ رو کارگران ایران را نمایندگی نمی‌کند. برای نمونه” شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران” در سال گذشته با ارسال طوماری به هیئت مدیره سازمان جهانی کار بطور صریح اعلام کرد که معلمان و کارگران ایران در سازمان جهانی کار نماینده‌ای ندارند و خواهان برکناری هیئت نمایندگی کارگری ایران از سازمان جهانی کار گردید. این تشکل معلمی به خاطر کمپین‌های خود برای رساندن صدای کارگران ایران در عرصه جهانی، از جمله به خاطر رساندن این صدا به سازمان جهانی کار، برنده جایزه صلح ویژه حقوق بشر سال ۲۰۲۳ از سوی بنیاد ۱۸ مه کره جنوبی شد.

موارد نقض حقوق اولیه کارگران توسط جمهوری اسلامی بسیار گسترده است و در اینجا امکان پرداختن حتی به سر فصل‌های آن نیست؛ بنابراین فقط به چند مورد بسنده می‌کنیم:

در هنگام نوشتن این نامه، ۱۵ نفر از معلمان، شامل تعدادی از معلمان سرشناس عضو “شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان ایران” از جمله اسماعیل عبدی، رسول بداقی، جعفر ابراهیمی ، عزیز قاسم‌زاده ، فرزانه ناظران‌پور به دلیل فعالیت در دفاع از حقوق معلمان، در زندان بسر می‌برند. و این درحالی است که صدها نفر از فعالین کارگری و معلمان در ماه‌های اخیر به خاطر فعالیت‌های اتحادیه‌ای احضار شده‌اند، از کار بر کنار شده‌اند، از سوی نهادهای امنیتی مورد تهدید قرار گرفته‌اند و یا اینکه در نوبت محاکمه و یا در انتظار صدور حکم دادگاه بسر می‌برند.

نمونه دیگر مربوط به سندیکای کارگران شرکت اتوبوس‌رانی تهران است؛ رضا شهابی عضو هیئت مدیره و حسن سعیدی از اعضای این سندیکا بیش از یک سال است که بدون محاکمه در زندان اوین، زندانی هستند. “جرم” آنها این است که سال گذشته در آستانه روز جهانی کار با دو تن از فعالین سندیکایی فرانسه، خانم سیسیل کوهلر و شریک زندگی او، ژاک پاریس که برای مسافرت به ایران رفته بودند، دیدار کرده‌اند . سیسیل کوهلر و ژاک پاریس نیز از آن زمان تا کنون بدون محاکمه در زندان بسر می‌برند. در همین رابطه خانم آنیشا اسد‌الهی معلم زبان انگلیسی و فعال کارگری که او نیز در ملاقات با دو فعال سندیکایی حضور داشت در اردیبهشت امسال در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران محاکمه و به ۵ سال و هشت ماه حبس تعزیری محکوم شده است.

همچنین در جریان جنبش انقلابی جاری موسوم به زن، زندگی، آزادی که از اواخر شهریور ۱۴۰۱ آغاز شد، رژیم جمهوری اسلامی همزمان با سرکوب خونین اعتراضات خیابانی که تا کنون به کشته شدن بیش از ۵۶۰ نفر از تظاهرات‌کنندگان از جمله نزدیک به ۷ کودک انجامیده، بر شدت سرکوب فعالین و تشکل‌های مستقل کارگری -که در شرایط عادی نیز بطور مداوم تحت انواع فشارها و سرکوب‌ها قرار داشتند – افزوده است. در هم شکستن اعتصاب‌ها و اعتراضات کارگری، ضرب و شتم و دستگیری کارگران، احضار و تهدید صدها نفر از کارگران پیش از شروع اعتصاب‌ها و تجمع‌های اعتراضی و نیز هجوم نیروهای امنیتی به منازل و دستگیری دست‌جمعی فعالین کارگری، بخشی از رفتار خشونت بار رژیم اسلامی با کارگران بوده است.

افزون بر این، رژیم اسلامی در ماه‌های اخیر به منظور جلوگیری از شعله‌ور شدن دوباره تظاهرات خیابانی و گسترش اعتصابات و اعتراضات کارگری، به اعدام دست‌جمعی معترضان دستگیر شده همراه با مجرمان عادی روی آورده است. به گزارش سازمان حقوق بشر، تنها در دو ماه و نیم گذشته ۱۳۸نفر در ایران اعدام شده‌اند. آخرین آنها اعدام سه زندانی سیاسی یعنی سعید یعقوبی، مجید کاظمی و صالح میرهاشی در ۱۹ مه ۲۰۲۳، در اصفهان بود.

بطور کلی تقریبا هیچ یک از مقاوله‌های نامه سازمان جهانی کار را نمی‌توان نام برد که رژیم اسلامی ایران بطور سیستماتیک و هر روزه آن را زیر پا نگذاشته و نقض نکرده باشد. با این وجود و به رغم مخالفت شدید تشکل‌های مستقل کارگری در ایران، سازمان جهانی کار، هیئت نمایندگی کارگری ایران که وابسته به دولت است را به عنوان نماینده کارگران ایران پذیرفته است. واقعا شرم آور است که صدای کارگران، فعالین کارگری و تشکل‌های مستقل کارگری ایران در سازمان جهانی کار و در کنفرانس سالیانه آن شنیده نمی‌شود و در عوض، به نام آنها عده‌ای تحت عنوان هیئت نمایندگی کارگری ایران در این سازمان حضور می‌یابند که با هزار رشته به دولت سرکوب گر جمهوری اسلامی متصل و توجیه‌گر وشریک جرم در نقض حقوق پایه‌ای کارگران در ایران هستند.

تظاهرات روز جمعه ۹ ژوئن کوششی است برای بازتاب صدای کارگران ایران؛ تلاشی است برای آزادی کارگران و معلمان زندانی و همه زندانی‌های سیاسی و همچنین اعتراض به اعدام‌های گسترده در ایران.

از شما تقاضا می کنیم که اتحاد طبقاتی و بین‌المللی خود را به نمایش بگذارید و نشان دهید که کارگران ایران تنها نیستند

با افزودن نام خود به عنوان حامی، از این تظاهرات پشتیبانی کنید،
از حق تشکل‌یابی کارگران ایران که توسط رژیم جمهوری اسلامی بطور سیستماتیک سرکوب می‌شود، حمایت نمایید،
اعدام‌های گسترده در ایران را محکوم کنید،
از رژیم جمهوری اسلامی بخواهید که کارگران و معلمان زندانی را بدون قید و شرط آزاد کند.

Ad placeholder

تا کنون سندیکاها و اتحادیه‌های زیر از تظاهرات ۹ ژوئن در ژنو حمایت کرده‌اند:

کنفدراسیون دموکراتیک فرانسوی کار (CFDT) فرانسه

کنفدراسیون عموی کار (CGT) فرانسه

فدراسیون اتحادیه های کارگری متحد (FSU) فرانسه

اتحادیه کارگری همبستگی (Solidaires) فرانسه

اتحاد کشوری اتحادیه های کارگری مستقل (UNSA) فرانسه

سندیکای ژنو CGAS سوئیس

سندیکای خدمات عمومی ژنو (SSP) سوئیس

کنفدراسیون عمومی کارگران (IGCL) ایتالیا

پلاتفرم سندیکا های کارگری سوئد – ایران

اتحادیه کارگران خدمات دولتی (PCS) انگلستان