توضیح موزه فرش درباره فرش‌های ناپدیدشدۀ سعدآباد و ابهاماتی که باقیست

تصویری از فرش‌ها انتقال داده شده به موزه فرش

پس از تایید مفقود شدن ۴۸ تخته فرش نفیس از بخش نهاد ریاست جمهوری مجموعه سعدآباد مشخصا ساختمان «حافظیه» و طرح ادعای رییس اتحادیه فروشندگان فرش دستباف مبنی بر آن‌که «فرش‌ها از کاخ سعدآباد به موزه فرش ایران انتقال داده شدند»، موزه فرش ایران در این‌باره توضیحی ارائه کرد.

به گزارش ایسنا، موزه فرش ایران درباره فرش‌های ناپدیدشدۀ ساختمان حافظیه سعدآباد که زیرنظر نهاد ریاست جمهوری است و انتقال آن‌ها به این موزه توضیحات کوتاهی را به این شرح منتشر کرد: در تاریخ ۲۹ اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۸۷ دو تخته قالی از کاخ بوستان (نهاد ریاست جمهوری) به شماره اموالی ۵۱ – طبقه ۸ بافت مشهد و شماره اموالی ۷۷ – طبقه ۸ بافت بیرجند، هر دو با طرح شیخ صفی‌الدین(لچک ترنج) به موزه فرش ایران به طور امانی منتقل شد.

این فرش‌ها در تاریخ ۲۴ خردادماه سال ۱۳۹۵ به طور قطعی تحویل موزه شد و اکنون در این موزه قرار دارند.»

پیش از این، مهران صحرایی که به تازگی سرپرست موزه فرش شده است در اظهارتی، انتقال فرش‌های ناپدیدشدۀ بخش ساختمان حافظیه سعدآباد را به موزه فرش رد کرده و گفته بود: «در این سال‌ها هیچ فرشی آن هم در این تعداد (۴۸ تخته فرش) به موزه فرش داده نشده است.»

مسعود سپهرزاد ـ رییس اتحادیه فروشندگان فرش دستباف ـ معتقد است که فرش‌های ساختمان نهاد ریاست جمهوری در سعدآباد به موزه فرش ایران در چهارراه فاطمی انتقال داده شده‌اند.

چندی پیش خبر ناپدید شدن فرش‌های ساختمان حافظیه نهاد ریاست‌جمهوری در سعدآباد، در دولت سیزدهم به ارزش نسبی ۱۳۰ میلیارد تومان اعلام شد و با این توضیحات موزه فرش ایران به نظر ابهامات همچنان باقیست و موضوعی که در سال ۱۳۸۷ اتفاق افتاده، ارتباطش با مفقودی‌های مابین سالهای ۹۴تا ۹۵ نامشخص است. 

عزت‌الله ضرغامی ـ وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ـ درباره ناپدید شدن این فرش‌ها که برخی از آن‌ها دارای ارزش اعلام شده، ‌ گفته است: «درباره فرش‌های سعدآباد یک پرونده‌ای مربوط به سال‌های ۹۵ - ۹۴ است و با این‌که مربوط به این دوره نبوده، اما دستور بررسی آن را داده‌ام. حراست بعد از صحبت با نهادهای مختلف، گزارش مقدماتی ارائه کرد که هنوز قابل استناد نیست. من خواستم که اطلاعات آن را استخراج کنند، حتما باید اطلاعات به نظر مردم برسد تا مسأله روشن شود، هم اصل قصه و هم کیفیت و چگونگی آن.»

انتهای پیام