سفر وزیر دفاع آمریکا به هند با چه هدفی انجام شد؟

به گزارش خبرآنلاین لوید آستین وزیر دفاع آمریکا بعد از سفر خود به سنگاپور برای شرکت در اجلاس شانگری لا روز دوشنبه وارد هند شد. در این سفر که دومین سفر آستین به هند بود، با آجیت دووال مشاور امنیت ملی کشور میزبان دیدار کرد. وی در آستانه ورود به هند در توئیتر خود چنین نوشت: «من به هند برمی گردم تا با رهبران کلیدی برای گفتگو در مورد تقویت مشارکت اصلی دفاعی خود دیدار کنم.ما با هم در حال پیشبرد یک چشم انداز مشترک برای هند و اقیانوس آرام آزاد و باز هستیم.» آستین در دیدار خود با دوال درباره مسائل امنیتی منطقه‌ای و جهانی از جمله امنیت دریایی در منطقه اقیانوس هند تبادل نظر کرد. وی از دیدگاه آقای دوال در مورد منافع و اهداف مشترک امنیتی و ایده های او برای همکاری بیشتر دریایی استقبال کرد.

آستین همچنین با راجنات سینگ همتای هندی خود در خصوص راههای توسعه همکاری دو جانبه گفتگو کرد. وزیر دفاع هند، در آستانه این دیدار در توییتی نوشت که «مذاکرات با لوید آستین، وزیر دفاع آمریکا شامل همگرایی منافع استراتژیک و افزایش همکاری امنیتی است». در ادامه توئیت او آمده است: «مشارکت هند و ایالات متحده برای تضمین یک منطقه آزاد، باز و محدود به قوانین هند و اقیانوسیه بسیار مهم است. ما مشتاقانه منتظر همکاری نزدیک با ایالات متحده در سراسر حوزه ها برای ظرفیت سازی و تحکیم بیشتر مشارکت استراتژیک خود هستیم».

در بیانیه وزارت دفاع هند آمده است که در دیدار آستین و راجنات سینگ تصمیم گرفته شد که هند و آمریکا فرصت هایی را برای توسعه مشترک فناوری های جدید و تولید مشترک سیستم های موجود و جدید شناسایی کنند و افزایش همکاری میان صنایع دفاعی دو کشور را تسهیل کنند. همچنین در این بیانیه آمده است که آنها همچنین در مورد مسائل امنیتی منطقه ای بحث و گفتگو کردند و متعهد به تقویت همکاری عملیاتی در تمامی بخش های نظامی، با هدف حمایت از نقش پیشرو هند به عنوان تامین کننده امنیت در منطقه هند و اقیانوسیه شدند.

در بیانیه پنتاگون نیز آمده است که نقشه راه جدید همکاری های صنعتی دفاعی آمریکا و هند، همکاری ها در زمینه فناوری و تولید مشترک را در زمینه هایی مانند جنگ هوایی و سیستم های زمینی، اطلاعات، نظارت و شناسایی، مهمات و زیردریایی, تسریع می کند.گفتنی است که مودی، نخست وزیر هند نیز قرار است در ۲۲ ژوئن به ایالات متحده سفر کند.

هدف دو کشور از نزدیکی به هم

هند در حال تقویت صنایع دفاعی خود برای دستیابی به فناوری های جدید و کاهش اتکا به واردات، به ویژه از روسیه- بزرگترین تامین کننده سخت افزار نظامی هند با وجود جنگ در اوکراین- است. هند که به گفته کارشناسان تا ۶۰ درصد تجهیزات دفاعی خود را از روسیه می خرد در حال تلاش برای ایجاد تعادل در روابط خود با واشنگتن و مسکو است و درصدد است وابستگی خود به روسیه را با خرید از ایالات متحده، فرانسه، آلمان و سایر کشورها کاهش دهد. تجارت دفاعی ایالات متحده با هند از نزدیک به صفر در سال ۲۰۰۸ به بیش از ۲۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۰ رسیده است. خریدهای عمده هند از ایالات متحده شامل هواپیماهای گشت دریایی دوربرد، هواپیماهای حمل و نقل C-۱۳۰، موشک ها و هواپیماهای بدون سرنشین می شود. واشنگتن نیز در حال تلاش برای تعمیق روابط با بزرگترین واردکننده تسلیحات در جهان است و روابط عمیق‌تر با هند را به عنوان وزنه تعادلی برای تسلط چین در منطقه می‌بیند.

عضویت هند و ایالات متحده در گروه بندی کواد به همراه ژاپن و استرالیا، گامی به سوی مهار چین قلمداد شده است اما چنین قضاوتی می تواند شتابزده باشد. هند به رغم نگرانی از چین به ویژه به موجب مناقشات مرزی در ناحیه آکسای چین و تبت و همچنین نفوذ فزاینده پکن در شبه قاره هند و کشورهایی مانند بنگلادش، نپال، سریلانکا و مالدیو که سابقاً تحت نفوذ انحصاری دهلی نو محسوب می شدند، منبعی مهم برای تجارت با هند نیز هست. رهبران هند امیدوارند که بتوانند راهی برای مهار ابعاد مخرب نفوذ چین پیدا کنند بدون آنکه لازم باشد برای رسیدن به این هدف، خصومت میان این دو کشور مجهز به تسلیحات هسته ای را افزایش دهند. همکاری امنیتی و نظامی هند و ایالات متحده، پایه‌ای ضروری برای هدف هند تلقی شده؛ بخصوص که هند را بزرگترین دموکراسی جهان بلحاظ شمار جمعیت نیز به حساب می آورند و در دنیای سیاه و سفیدی که واشنگتن میان دموکراسی ها و حکومت های اقتدارگرا ترسیم می کند، می تواند یک سرمایه عظیم باشد. نزدیکی هند به دریای آندمان و تنگه استراتژیک مالاکا، ایالات متحده را امیدوار کرده که بتواند هند را به سدی در برابر نفوذ چین به سوی جنوب اقیانوس آرام تبدیل کند. با این حال، مواهب هند برای ایالات متحده نه تنها موازنه چین در شرق آسیا بلکه موازنه آن در آسیای مرکزی و جنوبی هم هست؛ به ترتیب، جاییکه با عضویت هند در سازمان همکاری شانگهای می تواند نقش تروایی برای جلوگیری از تبدیل شدن این سازمان به یک نهاد ضدغربی باشد و همچنین جاییکه روابط استراتژیک چین و پاکستان در دسترسی به دریای عمان را محدود می کند. هند به خوبی توانسته با استفاده از نیاز ایالات متحده به این موازنه های بین المللی، جای تازه ای برای خود دست و پا کند اما در همان حال از مزایایی که تعمیق مناسبات تجاری با چین ارائه می کند، بهره ببرد. راهی که به نظر می رسد تا سالهای آینده مبنای استراتژی هند در سیاست جهانی باقی خواهد ماند.

۳۱۱۳۱۱