منچستر سیتی با پیروزی مقابل اینتر میلان در استانبول برای نخستین بار قهرمان لیگ قهرمانان فوتبال اروپا شد. این تیم با این قهرمانی برنده «سه‌گانه» شد. این تیم امسال قهرمان لیگ برتر فوتبال انگلیس و جام حذفی این کشور هم شده است. تک گل این تیم را رودری در دقیقه ۶۸ زد.

منچستر سیتی در حالی وارد بازی شد که می‌خواست برای نخستین بار برنده سه‌گانه شود. منچستر یونایتد تا قبل از این تنها تیم انگلیسی بود که در فصل ۹-۱۹۹۸ برنده لیگ برتر، جام حذفی و لیگ قهرمانان خواهد شد.

اینتر میلان پیش از این سه بار قهرمان این مسابقات شده بودکه آخرین آن با هدایت مورینیو و همراه با کسب سه‌گانه بود. اینتر در فینال ۲۰۱۰ بایرن مونیخ را شکست داد.

در ترکیب اینتر یک تغییر مهم نسبت به دو بازی این تیم در نیمه نهایی دیده می‌شد؛ بروزوویچ به جای هنریک مخیتاریان بازی می‌کرد و به این ترتیب یک هافبک دفاعی به جای یک هافبک هجومی در ترکیب قرار گرفت و به نظر می‌رسید سیمونه اینزاگی، سرمربی اینتر، می‌خواست یک فیلتر دفاعی نزدیک به سه مدافع میانی خود در سیستم ۲-۵-۳ داشته باشد.

اینتر تغییر خاص دیگری در ترکیبش نسبت به بازی‌های بزرگ دیگر در دو ماه گذشته نداشت.

در ترکیب سیتی یک تغییر بسیار غافلگیر کننده دیده می‌شد. کایل واکر که در چند هفته اخیر نمایش های خوبی در ترکیب سیتی داشته، روی نیمکت نشست و به جای او آکه، مدافع هلندی، که بیش از یک ماه مصدوم و دور از میدان بود، در ترکیب اصلی قرار گرفت. به این ترتیب گواردیولا بازی را با ۴ مدافع ذاتا میانی آغاز کرد؛ دیاز، استونز، آکانجی و آکه.

متوسط سن بازیکنان ترکیب ثابت منچستر سیتی ۲۸ سال و ۱۳۷ روز و متوسط سن ترکیب ثابت اینتر ۲۹ سال و ۱۰۵ روز بود؛ متوسط سن مجموع بازیکنان دو تیم ۲۸ سال و ۳۰۳ روز بود که چهارمین ترکیب مسن فینال‌های لیگ قهرمانان است.

بازی در حالی آغاز شد که به نظر می‌رسید منچستر سیتی با نمایشی مقتدرانه به مصاف حریف می‌رود، اما اینتر با عملکردی قابل توجه پا به پای حریف پیش رفت.

نیمه اول بازی گرچه بدون گل تمام شد اما بازی از نظر فنی، جذاب و البته بسیار غافلگیرکننده بود. آنچه همه را غافلگیر کرد، نمایش خوب اینتر و میل این تیم به اجرای حملات و ضدحملات سازمان یافته بود.

مصدومیت کوین دی‌بروینه، هافبک خلاق بلژیکی، و تعویض او با فیل فودن هم از اتفاقات ویژه نیمه اول بود. اینتر حتی از نظر مالکیت توپ هم چندان تحت تسلط سیتی قرار نگرفت و از نظر مالکیت هم بازی ۶۰ به ۴۰ بود.

درمجموع نیمه اول نشان داد که برخلاف پیش‌بینی برخی کارشناسان که پیروزی آسانی را برای سیتی تصور می کردند، قهرمان از دل یک بازی بسیار نزدیک مشخص خواهد شد‌.

در نیمه دوم هم بازی با عملکردی نسبتا برابر دنبال شد اما این رودری بود که در دقیقه ۶۸ دروازه حریف را باز کرد.

در ادامه بازی اینتر نمایشی بهتر داشت و دوبار تا آستانه باز کردن دروازه حریف رفت. در دقیقه ۷۰ ضربه سر دیمارکو به تیر دروازه سیتی خورد و در ادامه او دوباره با سر به توپ ضربه زد و این بار توپ به پای لوکاکو خورد و وارد دروازه نشد.

در دقیقه ۸۹ این بار لوکاکو فرصت باز کردن دروازه حریف را داشت، که این بار ضربه سر او با برخورد به ادرسون، دروازه‌بان سیتی به خارج رفت.

منچستر سیتی به این ترتیب توانست برای نخستین بار قهرمان لیگ قهرمانان فوتبال اروپا شود و پپ گواردیولا هم توانست با رکورد رویایی الکس فرگوسن مساوی کند.

منچستر سیتی با پیروزی مقابل اینتر میلان در استانبول برای نخستین بار قهرمان لیگ قهرمانان فوتبال اروپا شد. این تیم با این قهرمانی برنده «سه‌گانه» شد. این تیم امسال قهرمان لیگ برتر فوتبال انگلیس و جام حذفی این کشور هم شده است. تک گل این تیم را رودری در دقیقه ۶۸ زد.

منچستر سیتی در حالی وارد بازی شد که می‌خواست برای نخستین بار برنده سه‌گانه شود. منچستر یونایتد تا قبل از این تنها تیم انگلیسی بود که در فصل ۹-۱۹۹۸ برنده لیگ برتر، جام حذفی و لیگ قهرمانان خواهد شد.

اینتر میلان پیش از این سه بار قهرمان این مسابقات شده بودکه آخرین آن با هدایت مورینیو و همراه با کسب سه‌گانه بود. اینتر در فینال ۲۰۱۰ بایرن مونیخ را شکست داد.

در ترکیب اینتر یک تغییر مهم نسبت به دو بازی این تیم در نیمه نهایی دیده می‌شد؛ بروزوویچ به جای هنریک مخیتاریان بازی می‌کرد و به این ترتیب یک هافبک دفاعی به جای یک هافبک هجومی در ترکیب قرار گرفت و به نظر می‌رسید سیمونه اینزاگی، سرمربی اینتر، می‌خواست یک فیلتر دفاعی نزدیک به سه مدافع میانی خود در سیستم ۲-۵-۳ داشته باشد.

اینتر تغییر خاص دیگری در ترکیبش نسبت به بازی‌های بزرگ دیگر در دو ماه گذشته نداشت.

در ترکیب سیتی یک تغییر بسیار غافلگیر کننده دیده می‌شد. کایل واکر که در چند هفته اخیر نمایش های خوبی در ترکیب سیتی داشته، روی نیمکت نشست و به جای او آکه، مدافع هلندی، که بیش از یک ماه مصدوم و دور از میدان بود، در ترکیب اصلی قرار گرفت. به این ترتیب گواردیولا بازی را با ۴ مدافع ذاتا میانی آغاز کرد؛ دیاز، استونز، آکانجی و آکه.

متوسط سن بازیکنان ترکیب ثابت منچستر سیتی ۲۸ سال و ۱۳۷ روز و متوسط سن ترکیب ثابت اینتر ۲۹ سال و ۱۰۵ روز بود؛ متوسط سن مجموع بازیکنان دو تیم ۲۸ سال و ۳۰۳ روز بود که چهارمین ترکیب مسن فینال‌های لیگ قهرمانان است.

بازی در حالی آغاز شد که به نظر می‌رسید منچستر سیتی با نمایشی مقتدرانه به مصاف حریف می‌رود، اما اینتر با عملکردی قابل توجه پا به پای حریف پیش رفت.

نیمه اول بازی گرچه بدون گل تمام شد اما بازی از نظر فنی، جذاب و البته بسیار غافلگیرکننده بود. آنچه همه را غافلگیر کرد، نمایش خوب اینتر و میل این تیم به اجرای حملات و ضدحملات سازمان یافته بود.

مصدومیت کوین دی‌بروینه، هافبک خلاق بلژیکی، و تعویض او با فیل فودن هم از اتفاقات ویژه نیمه اول بود. اینتر حتی از نظر مالکیت توپ هم چندان تحت تسلط سیتی قرار نگرفت و از نظر مالکیت هم بازی ۶۰ به ۴۰ بود.

درمجموع نیمه اول نشان داد که برخلاف پیش‌بینی برخی کارشناسان که پیروزی آسانی را برای سیتی تصور می کردند، قهرمان از دل یک بازی بسیار نزدیک مشخص خواهد شد‌.

در نیمه دوم هم بازی با عملکردی نسبتا برابر دنبال شد اما این رودری بود که در دقیقه ۶۸ دروازه حریف را باز کرد.

در ادامه بازی اینتر نمایشی بهتر داشت و دوبار تا آستانه باز کردن دروازه حریف رفت. در دقیقه ۷۰ ضربه سر دیمارکو به تیر دروازه سیتی خورد و در ادامه او دوباره با سر به توپ ضربه زد و این بار توپ به پای لوکاکو خورد و وارد دروازه نشد.

در دقیقه ۸۹ این بار لوکاکو فرصت باز کردن دروازه حریف را داشت، که این بار ضربه سر او با برخورد به ادرسون، دروازه‌بان سیتی به خارج رفت.

منچستر سیتی به این ترتیب توانست برای نخستین بار قهرمان لیگ قهرمانان فوتبال اروپا شود و پپ گواردیولا هم توانست با رکورد رویایی الکس فرگوسن مساوی کند.